Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Εδώ ρε φίλε ο δεκαεπτάχρονος δεν είχε ιδέα ποιος ήταν ο Γρηγόρης Λαμπράκης και αν τον σκότωσαν ασφαλίτες ή εξωγήινοι, θα κάτσει να ασχοληθεί με τη νοθεία στις εκλογές του 1961 και τη βασίλισσα Φρειδερίκη (ή σκέτη Φρίκη αν προτιμάτε) και το σχέδιο «Περικλής» και ένα τύπο που τον έλεγαν Δόβα και το αν «δεν..
ψηφίσεις ΕΡΕ θα πας εξορία» και τον Γεώργιο Παπανδρέου (όχι τον ΓΑΠ κουκλίτσα μου, ο παππούς δεν γυμναζόταν!) που βγήκε και δήλωσε ότι το ρίξανε το κουκί ακόμη και τα δέντρα και τους μαλάκες τους αριστερούς που δεν ξέρανε που να κρυφτούνε;
Ή μήπως υπάρχει περίπτωση να ασχοληθεί ο δεκαεπτάχρονος με κάτι που συνέβη δύο έτη πριν από τη γέννησή του, ναι για τις εκλογές του 2000 μιλάω, όταν υπήρχε ακόμη Ολυμπιακή αεροπορία και πήγε και φόρτωσε μισό εκατομμύριο Ρώσους και Σέρβους και τους έφερε εδώ πέρα με πλαστά εκλογικά βιβλιάρια και μπουκάρανε στα τμήματα με τον πράσινο ήλιο στο μέτωπο (είχε ακόμη πράσινο ήλιο τότε, φώτιζε τις συνειδήσεις) και έπεσε δαγκωτή η ψήφος και εκεί που νομίζανε στη Ρηγίλλης ότι κερδίσανε τις εκλογές κι έπεφτε κόρνα, ξαφνικά γύρισε το φύλλο και κάτσανε στο παγωτό;
Ο Αυγενάκης θυμάται όμως. Ο γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας δεν ξεχνά και βγήκε και τα είπε έξω απ’ τα δόντια γιατί δεν είναι κάνας δεκαεπτάχρονος ν’ ακούει Sin Boy και να ξεχνιέται. Με δικά του λόγια:
Κάτι θα βρει να κάνει, κάπως θα το φέρει το θέμα. Μπορεί να παραγγείλει κάλπες με διπλό πάτο και να τον τιγκάρει με ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί τελευταία στιγμή οι εφορευτικές επιτροπές να στελεχωθούν από ξένους όπως η διαιτησία στο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα. Μπορεί να χώσει ιό στις ταμπλέτες που θα μεταδίδουν τα αποτελέσματα και να μηδενίσουν το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας. Μπορεί τα ψηφοδέλτια της αξιωματικής αντιπολίτευσης να είναι τυπωμένα με συμπαθητική μελάνη, όπως στις περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς, και μετά από κάποια ώρα να σβήνει και να γίνεται λευκό το χαρτί. Τρόποι υπάρχουν, λεφτά υπάρχουν από το περίσσευμα του Ευκλείδη, δίκιο έχει ο Αυγενάκης, διάχυτος ο φόβος.
Άλλωστε ολίγο δηλητήριο ακόμη, δεν έβλαψε ποτέ και κανέναν. Ούτε ολίγη λάσπη. Στον έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται και αν δεν είναι έρωτας οι εκλογές είναι σίγουρα πόλεμος. Είναι επίσης και μια τέλεια δικαιολογία η νοθεία, σε περίπτωση που στραβώσει το κλίμα και ανοίξει η όρεξη του γαϊδάρου. Διότι καλοί και προκομμένοι είναι οι δημοσκόποι, αλλά φτάνουν μόνο μέχρι την πόρτα του εκλογικού τμήματος…
Εδώ ρε φίλε ο δεκαεπτάχρονος δεν είχε ιδέα ποιος ήταν ο Γρηγόρης Λαμπράκης και αν τον σκότωσαν ασφαλίτες ή εξωγήινοι, θα κάτσει να ασχοληθεί με τη νοθεία στις εκλογές του 1961 και τη βασίλισσα Φρειδερίκη (ή σκέτη Φρίκη αν προτιμάτε) και το σχέδιο «Περικλής» και ένα τύπο που τον έλεγαν Δόβα και το αν «δεν..
ψηφίσεις ΕΡΕ θα πας εξορία» και τον Γεώργιο Παπανδρέου (όχι τον ΓΑΠ κουκλίτσα μου, ο παππούς δεν γυμναζόταν!) που βγήκε και δήλωσε ότι το ρίξανε το κουκί ακόμη και τα δέντρα και τους μαλάκες τους αριστερούς που δεν ξέρανε που να κρυφτούνε;
Ή μήπως υπάρχει περίπτωση να ασχοληθεί ο δεκαεπτάχρονος με κάτι που συνέβη δύο έτη πριν από τη γέννησή του, ναι για τις εκλογές του 2000 μιλάω, όταν υπήρχε ακόμη Ολυμπιακή αεροπορία και πήγε και φόρτωσε μισό εκατομμύριο Ρώσους και Σέρβους και τους έφερε εδώ πέρα με πλαστά εκλογικά βιβλιάρια και μπουκάρανε στα τμήματα με τον πράσινο ήλιο στο μέτωπο (είχε ακόμη πράσινο ήλιο τότε, φώτιζε τις συνειδήσεις) και έπεσε δαγκωτή η ψήφος και εκεί που νομίζανε στη Ρηγίλλης ότι κερδίσανε τις εκλογές κι έπεφτε κόρνα, ξαφνικά γύρισε το φύλλο και κάτσανε στο παγωτό;
Ο Αυγενάκης θυμάται όμως. Ο γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας δεν ξεχνά και βγήκε και τα είπε έξω απ’ τα δόντια γιατί δεν είναι κάνας δεκαεπτάχρονος ν’ ακούει Sin Boy και να ξεχνιέται. Με δικά του λόγια:
“Υπάρχει ο φόβος και διάχυτη η πληροφόρηση ότι -δεν νομίζω ότι θα γίνουν συντονισμένες ενέργειες από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ- αλλά υπάρχει διάχυτη πληροφόρηση ότι κάποιοι είναι αποφασισμένοι, αν τα καταφέρουν, αν τους επιτρέψουμε να αλλοιώσουν τα εκλογικά αποτελέσματα. Η ΝΔ θα είναι εκεί με εκλογικούς αντιπροσώπους για να διασφαλιστεί ότι η ψήφος των Ελλήνων θα αποτυπωθεί στη κάλπη.”Αυτή είναι η κληρονομιά του Λαλιώτη κυρίες και κύριοι! Να φοβάται ο άλλος και τη σκιά του, να αγχώνεται, να στρεσάρεται, να τρέμουν τα χέρια του και να του πέφτει στο πάτωμα η καπνοσακούλα. Δεκαεπτά μονάδες είναι μπροστά στις δημοσκοπήσεις η Νέα Δημοκρατία, όσα και τα χρόνια του άσχετου του πιτσιρικά και πάλι στο πίσω μέρος του μυαλού της έχει την εικόνα του θείου βρέφους. Έτσι τον λέγανε τον κύριο Κώστα φίλοι και εχθροί μια εποχή και η αλήθεια είναι ότι έκανε θαύματα. Πόσες και πόσες εκλογές έφερε τούμπα αυτός ο άνθρωπος (;), ούτε καν ο ιστορικός του μέλλοντος δεν θα το γράψει. Εδώ έφαγε ολόκληρο Λοβέρδο κι έβγαλε πρόεδρο τη Φώφη, στις ευρωεκλογές θα κολώσει και θα ανησυχήσει;
Κάτι θα βρει να κάνει, κάπως θα το φέρει το θέμα. Μπορεί να παραγγείλει κάλπες με διπλό πάτο και να τον τιγκάρει με ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί τελευταία στιγμή οι εφορευτικές επιτροπές να στελεχωθούν από ξένους όπως η διαιτησία στο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα. Μπορεί να χώσει ιό στις ταμπλέτες που θα μεταδίδουν τα αποτελέσματα και να μηδενίσουν το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας. Μπορεί τα ψηφοδέλτια της αξιωματικής αντιπολίτευσης να είναι τυπωμένα με συμπαθητική μελάνη, όπως στις περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς, και μετά από κάποια ώρα να σβήνει και να γίνεται λευκό το χαρτί. Τρόποι υπάρχουν, λεφτά υπάρχουν από το περίσσευμα του Ευκλείδη, δίκιο έχει ο Αυγενάκης, διάχυτος ο φόβος.
Άλλωστε ολίγο δηλητήριο ακόμη, δεν έβλαψε ποτέ και κανέναν. Ούτε ολίγη λάσπη. Στον έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται και αν δεν είναι έρωτας οι εκλογές είναι σίγουρα πόλεμος. Είναι επίσης και μια τέλεια δικαιολογία η νοθεία, σε περίπτωση που στραβώσει το κλίμα και ανοίξει η όρεξη του γαϊδάρου. Διότι καλοί και προκομμένοι είναι οι δημοσκόποι, αλλά φτάνουν μόνο μέχρι την πόρτα του εκλογικού τμήματος…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη από το newpost