Σταχυολογούμε σχόλια από τα σόσιαλ μίντια, για την απώλεια του σκιτσογράφου Γιάννη Ιωάννου:
Το παραπάνω σκίτσο το έφτιαξε, πριν μια δεκαετία περίπου, ο Γιάννης Ιωάννου. Μάς είχε φωτογραφίσει στο καπνιστήριο του ΕΘΝΟΥΣ, χωρίς κανείς μας να το αντιληφθεί, αποτυπύπωσε την εικόνα με την μοναδική πένα του και χάρισε στον καθένα μας από ένα αντίτυπο. Ήταν το πιο..
πολύτιμο δώρο που θα μπορούσε να μάς κάνει, μαζί με το ήρεμο βλέμμα του και το ευγενικό χαμόγελό του που συντρόφευαν για χρόνια την καθημερινότητά μας. Καλό σου ταξίδι!
Αναστασία Κουκά
***
Με αυτό το σκίτσο που μας έκανες στα γραφεία του "Εθνους", θα σε θυμόμαστε πάντα Γιάννη Ιωάννου. Θα θυμόμαστε ότι δεν ήσουν μόνο ένας καταξιωμένος σκιτσογράφος, αλλά ένας καταπληκτικός άνθρωπος. Η απώλειά σου συγκλόνισε τους πάντες. Καλό σου ταξίδι.
Τάκης Τερζής
***
Οταν με πήγαν στην Κρατική Ασφάλεια στην ΓΑΔΑ επί Σαμαρά γιατί δημοσίευσα στο blog ένα ΦΕΚ...
Ο Γιάννης Ιωάννου με γνώριζε πολύ καλά και για αυτό δημιούργησε αυτό το εκπληκτικό σκίτσο (αριστερά).
Αλλο ένα ανεκτίμητο δώρο του...
Ζόρικη η νύχτα...Ατέλειωτη. Με θύμησες και πίκρα...
Πόπη Χριστοδουλίδου
***
Με τον Γιάννη Ιωάννου που έφυγε σήμερα από τη ζωή, συνεργαστήκαμε τέσσερα χρόνια στην εφημερίδα «Πρώτη». Ως αρχισυντάκτης το μεγαλύτερο διάστημα, πήγαινα πρώτος το πρωί στα γραφεία. Μετά από λίγο, δεύτερος ερχόταν και ο Γιάννης. Ξεσκόνιζε όλες τις εφημερίδες και κρατούσε σημειώσεις στο μπλοκάκι του. Ο εκδότης του πρότεινε ειδικό γραφείο για να εργάζεται απερίσπαστος. Εκείνος όμως πάντα ήθελε να δουλεύει στο περιβάλλον του πολιτικού τμήματος. Ήθελε να ακούει και τα τελευταία νέα, τα σχόλια, τις ατάκες των πολιτικών συντακτών και να εμπνέεται. Ήρεμος, ευγενής και μεθοδικός. Ήταν η μεγάλη τομή στο κλασσικό πολιτικό σκίτσο τόσο σε περιεχόμενο όσο και αισθητική, στην περίοδο της μεταπολίτευσης που άλλαξε αισθητική και ενέπνευσε τους νέους. Τα κόμικ του μοναδικά, με τον «Tρίτο Δρόμο» να γράφει με μοναδικό τρόπο την ιστορία μετεξέλιξης του Ανδρέα και του ΠΑΣΟΚ.
Δημήτρης Χρήστου
***
Οι γελοιογραφίες του ήταν πάντοτε τροφή για σκέψη αν και συχνά πικρές, γιατί ήταν ολοκληρωμένες πολιτικές αναλύσεις. Και αυτό με είχε εντυπωσιάσει και στις συζητήσεις μας τότε που τον γνώρισα στον "Σχολιαστή". Και βέβαια ήταν συνεπής στις απόψεις του.
Όπως τότε που εργαζόταν στο ΒΗΜΑ αλλά δεν δίστασε να καυτηριάσει τα τρομολαγνικά δημοσιεύματα της εφημερίδας του "Συγκροτήματος" που οδήγησαν στην εισβολή των Ματ στο σπίτι του Βασίλη Τσιρώνη και στην "αυτοκτονία" του γιατρού.
Καλό ταξίδι Γιάννη Ιωάννου
Bαγγέλης Δεληπέτρος
****
Όποιος θέλει να καταλάβει τι ήταν η δεκαετία του '80 στην Ελλάδα (και κυρίως τι ήταν η 8ετία του ΠΑΣΟΚ), δεν έχει παρά να ανατρέξει στον 'Τρίτο Δρόμο' του Γιάννη Ιωάννου, μια σειρά κόμικ που θα πρέπει να διδάσκεται στο μάθημα της ιστορίας (αν και για την γενιά μου, έπαιξε κυρίως ρόλο αγωγής του πολίτη). Σε διεθνές επίπεδο, τέτοιο έργο έχουν να επιδείξουν μόνο γίγαντες όπως ο Jules Feiffer και ο Gary Trudeau. Το πιο εντυπωσιακό ήταν ότι ο Ιωάννου δεν χαρίστηκε ποτέ και διατήρησε την αιχμή του μέχρι την τελευταία σταγόνα μελάνης που έσταξε από το πενάκι του. Αντίο. Κι ευχαριστούμε.
Νίκος Φωτάκης
Το παραπάνω σκίτσο το έφτιαξε, πριν μια δεκαετία περίπου, ο Γιάννης Ιωάννου. Μάς είχε φωτογραφίσει στο καπνιστήριο του ΕΘΝΟΥΣ, χωρίς κανείς μας να το αντιληφθεί, αποτυπύπωσε την εικόνα με την μοναδική πένα του και χάρισε στον καθένα μας από ένα αντίτυπο. Ήταν το πιο..
πολύτιμο δώρο που θα μπορούσε να μάς κάνει, μαζί με το ήρεμο βλέμμα του και το ευγενικό χαμόγελό του που συντρόφευαν για χρόνια την καθημερινότητά μας. Καλό σου ταξίδι!
Αναστασία Κουκά
***
Με αυτό το σκίτσο που μας έκανες στα γραφεία του "Εθνους", θα σε θυμόμαστε πάντα Γιάννη Ιωάννου. Θα θυμόμαστε ότι δεν ήσουν μόνο ένας καταξιωμένος σκιτσογράφος, αλλά ένας καταπληκτικός άνθρωπος. Η απώλειά σου συγκλόνισε τους πάντες. Καλό σου ταξίδι.
Τάκης Τερζής
***
Οταν με πήγαν στην Κρατική Ασφάλεια στην ΓΑΔΑ επί Σαμαρά γιατί δημοσίευσα στο blog ένα ΦΕΚ...
Ο Γιάννης Ιωάννου με γνώριζε πολύ καλά και για αυτό δημιούργησε αυτό το εκπληκτικό σκίτσο (αριστερά).
Αλλο ένα ανεκτίμητο δώρο του...
Ζόρικη η νύχτα...Ατέλειωτη. Με θύμησες και πίκρα...
Πόπη Χριστοδουλίδου
***
Με τον Γιάννη Ιωάννου που έφυγε σήμερα από τη ζωή, συνεργαστήκαμε τέσσερα χρόνια στην εφημερίδα «Πρώτη». Ως αρχισυντάκτης το μεγαλύτερο διάστημα, πήγαινα πρώτος το πρωί στα γραφεία. Μετά από λίγο, δεύτερος ερχόταν και ο Γιάννης. Ξεσκόνιζε όλες τις εφημερίδες και κρατούσε σημειώσεις στο μπλοκάκι του. Ο εκδότης του πρότεινε ειδικό γραφείο για να εργάζεται απερίσπαστος. Εκείνος όμως πάντα ήθελε να δουλεύει στο περιβάλλον του πολιτικού τμήματος. Ήθελε να ακούει και τα τελευταία νέα, τα σχόλια, τις ατάκες των πολιτικών συντακτών και να εμπνέεται. Ήρεμος, ευγενής και μεθοδικός. Ήταν η μεγάλη τομή στο κλασσικό πολιτικό σκίτσο τόσο σε περιεχόμενο όσο και αισθητική, στην περίοδο της μεταπολίτευσης που άλλαξε αισθητική και ενέπνευσε τους νέους. Τα κόμικ του μοναδικά, με τον «Tρίτο Δρόμο» να γράφει με μοναδικό τρόπο την ιστορία μετεξέλιξης του Ανδρέα και του ΠΑΣΟΚ.
Δημήτρης Χρήστου
***
Οι γελοιογραφίες του ήταν πάντοτε τροφή για σκέψη αν και συχνά πικρές, γιατί ήταν ολοκληρωμένες πολιτικές αναλύσεις. Και αυτό με είχε εντυπωσιάσει και στις συζητήσεις μας τότε που τον γνώρισα στον "Σχολιαστή". Και βέβαια ήταν συνεπής στις απόψεις του.
Όπως τότε που εργαζόταν στο ΒΗΜΑ αλλά δεν δίστασε να καυτηριάσει τα τρομολαγνικά δημοσιεύματα της εφημερίδας του "Συγκροτήματος" που οδήγησαν στην εισβολή των Ματ στο σπίτι του Βασίλη Τσιρώνη και στην "αυτοκτονία" του γιατρού.
Καλό ταξίδι Γιάννη Ιωάννου
Bαγγέλης Δεληπέτρος
****
Όποιος θέλει να καταλάβει τι ήταν η δεκαετία του '80 στην Ελλάδα (και κυρίως τι ήταν η 8ετία του ΠΑΣΟΚ), δεν έχει παρά να ανατρέξει στον 'Τρίτο Δρόμο' του Γιάννη Ιωάννου, μια σειρά κόμικ που θα πρέπει να διδάσκεται στο μάθημα της ιστορίας (αν και για την γενιά μου, έπαιξε κυρίως ρόλο αγωγής του πολίτη). Σε διεθνές επίπεδο, τέτοιο έργο έχουν να επιδείξουν μόνο γίγαντες όπως ο Jules Feiffer και ο Gary Trudeau. Το πιο εντυπωσιακό ήταν ότι ο Ιωάννου δεν χαρίστηκε ποτέ και διατήρησε την αιχμή του μέχρι την τελευταία σταγόνα μελάνης που έσταξε από το πενάκι του. Αντίο. Κι ευχαριστούμε.
Νίκος Φωτάκης