Γράφει η Ντίνα ΡέππαΣτην τελική ευθεία για την τριπλή κάλπη της 26ης Μάη, καλούμε τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες της Αθήνας, τους νέους και τις νέες, τους άνεργους, τους μετανάστες και τους πρόσφυγες να μετατρέψουν την οργή απέναντι στην καταβύθιση και την κοινωνική καταστροφή που βιώνουν σε όλα τα επίπεδα, στο..
χώρο που ζουν, δουλεύουν και σπουδάζουν, σε αριστερή, κόκκινη, ανατρεπτική σφήνα στο πολιτικό κατεστημένο του δήμου της Αθήνας και συνολικά στο πολιτικό σκηνικό της χώρας στηρίζοντας και ενισχύοντας την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα/Ανταρσία σε κυβέρνηση-ΕΕ-κεφάλαιο για την παρουσία της στο νέο δημοτικό συμβούλιο.
Γιατί αποτελεί εναλλακτική στο μνημονιακό πολιτικό σύστημα, της Ευρωεπιτροπείας, «των ματωμένων πλεονασμάτων», του ρατσισμού και του εθνικισμού, απέναντι στους δήμιους των κοινωνικών δικαιωμάτων και των πολιτικών πλασιέ των επιχειρηματιών, των ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ., ΚΙΝ.ΑΛΛ./ΠΑΣΟΚ, της ΧΑ και όσων ψήφισαν τα μνημόνια! Για να ανοίξει ρήγμα στο καθεστώς της ευρωμνημονιακής καπιταλιστικής βαρβαρότητας, η οποία καταδικάζει και εγκλωβίζει τους εργαζόμενους και τη νεολαία στην ευρωφυλακή μέχρι το 2060! Στην Αθήνα θα κριθεί αν «θα πάρει το λόγο» και θα διεκδικήσει «η πίσω αυλή» της πόλης, αν θα υπάρχει ισχυρό μήνυμα ανατροπής του βαθιά αντιλαϊκού - αντεργατικού πολιτικού κατεστημένου του Δήμου που χρόνια τώρα, με διαφορετικό χρώμα κάθε φορά, έχει μετατρέψει την πόλη σε πόλη αβίωτη για τον κόσμο της εργασίας και τη νεολαία.
Σήμερα η Αθήνα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή αναδιάρθρωση που ετοιμάζουν μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι κι απειλεί τα δικαιώματα των εργαζομένων, της νεολαίας, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Στόχος τους είναι μια πόλη-πεδίο δράσης της τουριστικής βιομηχανίας με στόχο τη μεγάλη κερδοφορία, των εμπορικών κέντρων και των γειτονιών-διασκεδαστηρίων, με τον λαϊκό κόσμο αποκλεισμένο στις γειτονιές της εγκατάλειψης.
Στα ανούσια, τυποποιημένα πάνελ των υποψηφίων δημάρχων είτε στα ΜΜΕ είτε στις γειτονιές της Αθήνας, βλέπουμε τους εκπροσώπους της «εθνικής μνημονίων» στον δήμο, Μπακογιάννη, Γερουλάνο, Ηλιόπουλο να ορκίζονται πίστη στους νόμους των μνημονίων και τους δημοσιονομικούς κανόνες, να σχεδιάζουν γιγάντια πλάνα ιδιωτικοποιήσεων, να τάζουν "νοικοκύρεμα" και "ασφάλεια". Μας ζητούν να διαλέξουμε αποκλειστικά και μόνο από τις γκρίζες αποχρώσεις του ελάχιστου. Ξέρουμε όμως καλά ότι όταν οι κάλπες κλείσουν και τα φώτα σβήσουν, θα ψηφίζουν και θα εφαρμόζουν μαζί όλα τα κρίσιμα αντιλαϊκά μέτρα. Γι αυτό ομολογούν από κοινού ότι «πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και ότι «τα προβλήματα δεν λύνονται από τη μια στιγμή στην άλλη». Τα πλεονάσματα, η επιτροπεία για τον έλεγχο συμμόρφωσης της όποιας απόφασης στη μνημονιακή νομιμότητα, η ανταποδοτικότητα και οι ιδιωτικοποιήσεις, η αστυνομοκρατία, ο ακρωτηριασμός των δημόσιων και δημοτικών δαπανών, η ελαστική εργασία και τα "κοινωφελή" 8μηνα προγράμματα υπερεκμετάλλευσης, η απαξίωση όλων των κοινωνικών υπηρεσιών του δήμου και η μετατροπή τους σε περιστασιακές δομές ανάλογα με την ανταποδοτικότητα και την κερδοφορία, τα ΕΣΠΑ, και τις συμβάσεις με επιχειρηματικούς κολοσσούς, αποτελούν το κοινό τους «κρυφό», σκληρό και άκαμπτο πρόγραμμα.
Σε όλο αυτό το πλαίσιο η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα/Ανταρσία σε κυβέρνηση-ΕΕ-κεφάλαιο μπαίνει ως πραγματικά κόκκινη, ανατρεπτική σφήνα. Είμαστε η ανορθογραφία σε ένα βάρβαρο σύστημα στον δήμο και στη χώρα όχι μόνο προεκλογικά, αλλά όλα αυτά τα χρόνια που συμβάλλουμε στους μεγάλους κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες για μια ζωή αξιοβίωτη στις γειτονιές στης Αθήνας. Γιατί τα δομικά προβλήματα του δήμου της Αθήνας για να αντιμετωπιστούν χρειάζεται αγώνας ανατροπής, με αντικαπιταλιστικό σχέδιο που θα συγκρούεται με το κριτήριο του κέρδους και της ανταποδοτικότητας στις υπηρεσίες του δήμου, την αγορά, με τους ισοσκελισμένους πλεονασματικούς προϋπολογισμούς από την φορομπηξία των δημοτικών τελών, το καπιταλιστικό πλαίσιο, με οξύτατο μέτωπο στον φασισμό, τον εθνικισμό, τον ρατσισμό και τις αιτίες που τα γεννούν. Αυτή την αριστερά βάζει μπροστά το ψηφοδέλτιο της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αθήνα/Ανταρσία σε κυβέρνηση-ΕΕ-κεφάλαιο. Γιατί τα μεγάλα προβλήματα του λαού της Αθήνας λύνονται με σκληρή σύγκρουση με τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που λυμαίνονται τα πιο ζωτικά κύτταρα της πόλης μ’ ένα κίνημα που θα οργανώνεται και θα συντονίζεται σε αυτή την κατεύθυνση.
Γιατί ο κόσμος της εργασίας και η νεολαία δεν θα ανασάνει, αν δεν μπουν μπροστά οι λαϊκές ανάγκες για πολιτισμό και αθλητισμό, για χώρους πρασίνου και κοινωνικές υπηρεσίες, για παιδικούς σταθμούς χωρίς τροφεία, για σχολεία. Τα μνημόνια και η εφαρμογή τους στο επίπεδο του δήμου, δεν φεύγουν χωρίς ρήξη με την αστική τάξη ούτε με αλλαγή διαχειριστή όπως αποδείχτηκε με τον μνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ανατρέπονται με ευχολόγια και επικλήσεις. Άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ και το δημοτικό του ψηφοδέλτιο δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά. Το μόνο που κάνει είναι διασύρει το όνομά της, έχοντας περάσει οριστικά στο αστικό μνημονιακό στρατόπεδο, επιδιώκοντας να ξεπλυθεί από το θυμό των εργατικών λαϊκών στρωμάτων με χαρτζιλίκια, έτοιμος και στο επίπεδο του δήμου της Αθήνας να εφαρμόσει εργολαβικά τα αντιλαϊκά μέτρα της κεντρικής πολιτικής.
Αυτή είναι η πολιτική πρόταση αγώνα προς τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, που προβάλει η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα/Ανταρσία σε κυβέρνηση-ΕΕ-κεφάλαιο.
Αυτή είναι η πιο αποτελεσματική απόκρουση της δεξιάς αλλά και της ακροδεξιάς και της πολιτικής της, η οποία στα σημερινά προβλήματα απαντά με τον εμφύλιο των φτωχών, με το ρατσιστικό δηλητήριο του μίσους και τα τάγματα εφόδου της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης της ΧΑ απέναντι στους μετανάστες και στους κοινωνικούς αγωνιστές, απέναντι στις συλλογικότητες των γειτονιών και το εργατικό κίνημα.
Αποτελεί αγωνιστική αντικαπιταλιστική πρόταση ανατροπής απέναντι στη μίζερη, ηττημένη λογική που ζητάει μονότονα από τον λαό «να βγάλει συμπεράσματα» και να τα καταθέσει στην κάλπη, που εξαντλεί τη δράση της σε αγώνες διαμαρτυρίας αντί να βάζει στόχο την ρήξη και ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής στον δήμο της Αθήνας. Που υποτάσσεται στον μικροαστισμό προβάλλοντας ότι το πρόβλημα του κέντρου είναι οι καταλήψεις για τη στέγαση των προσφύγων και καλώντας στην εκκένωσή τους από την αστυνομία, οι υπαίθριοι πάγκοι των μεταναστών, ενώ μέρος της λύσης αποτελεί η αστυνόμευση. Αφήνει έτσι χώρο να θεριεύουν αντιλήψεις που πιστεύουν ότι ο αντίπαλος είναι ο φτωχός που έχουν απέναντί τους και όχι αυτοί που κατέχουν τον πλούτο στη χώρα. Κι αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο σε μια εποχή που η ακροδεξιά, μαντρόσκυλο του συστήματος «σηκώνει κεφάλι».
Αποτελεί αγωνιστική αντικαπιταλιστική πρόταση ανατροπής απέναντι σε διαχειριστικά προγράμματα που χρησιμοποιούν τα ίδια αντιλαϊκά εργαλεία, τα ΕΣΠΑ, τα πλεονάσματα, τη φορομπηξία, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας.
Ένα ενισχυμένο αποτέλεσμα και με την παρουσία της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής - Ανταρσία σε Κυβέρνηση-ΕΕ-Κεφάλαιο στο νέο δημοτικό συμβούλιο θα δώσει το μήνυμα ότι ο λαός και η νεολαία μπορούν να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους, μπορούν να κινητοποιηθούν, για να εισβάλλει η φωνή της πιο ανατρεπτικής κι ανυπάκουης πτέρυγας της πόλης, εκείνης των συλλογικών, μαχητικών αγώνων ανατροπής και νίκης!
* Η Ντίνα Ρέππα είναι δασκάλα, υποψήφια δήμαρχος με την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα/Ανταρσία σε κυβέρνηση-ΕΕ-κεφάλαιο - το κείμενο είναι από το AΠΕ-ΜΠΕ
