Τις εποχές που προηγήθηκαν των μέσων μαζικής επικοινωνίας,
της τηλεόρασης και της άμεσης ενημέρωσης του διαδικτύου, ήταν εφικτό
ακόμα και να…πεθάνεις τον πολιτικό σου αντίπαλο προσωρινά, για να
κερδίσεις τις εκλογές!
Είχε συμβεί κάποιες φορές, όπως διηγήθηκε ο
καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος πρόσφατα σε συνέδριο για τα ανθρώπινα
δικαιώματα στην ψηφιακή εποχή: «Ο πολιτικός αντίπαλος ενός υποψήφιου ..
βουλευτή στην επαρχία πριν από πολλά χρόνια, παραμονές των εκλογών
διέδωσε στα χωριά ότι ο αντίπαλός του πέθανε! Καθώς δεν υπήρχαν ακόμα
ούτε τηλέφωνα, η διασταύρωση τέτοιας είδησης ήθελε χρόνο κι έτσι ο
πολιτικός δεν εξελέγη, αφού δεν πρόλαβε να αποδείξει ότι…ζούσε».
Σήμερα τα fake news είναι πιο εκλεπτυσμένα, όμως από τις
προηγούμενες εκλογές και ιδίως στις επερχόμενες, πιο εκλεπτυσμένη θα
είναι και η πολιτική επικοινωνία πολλών υποψηφίων με τους δυνητικούς
ψηφοφόρους τους. Για παράδειγμα, εκεί που ψάχνεις στο ιντερνέτ να βρεις
συνταγή μαγειρικής, θα σου πετάγεται μια ξαφνική διαφήμιση του Γιώργου
Πατούλη, λόγου χάριν!
Κι αυτό δε θα συμβαίνει τυχαία ούτε θα είναι ψάρεμα σε θολά
νερά: η διαφημιστική εταιρεία του υποψηφίου θα σας έχει…στοχεύσει
κανονικά, ως πιθανό/η ψηφοφόρο του χ πολιτικού και θα προβάλει τις
διαφημίσεις του σε εσάς και σε όσους άλλους έχει εκτιμήσει ότι
αμφιταλαντεύονται μεν, αλλά τείνουν να τον ψηφίσουν, κι όχι γενικά! Θα
έχετε δηλαδή γίνει αντικείμενο microtargeting, που είναι μια από τις
νέες πρακτικές πολιτικής -και όχι μόνο- διαφήμισης, η οποία τείνει να
αντικαταστήσει τις χιλιάδες προεκλογικές αφίσες, τις ατέλειωτες
χαιρετούρες των υποψηφίων και τα μεγάλα μπαλκόνια του παρελθόντος.
- από ρεπορτάζ του Νίκου Μάστορα στο ΕΘΝΟΣ (ολόκληρο ΕΔΩ)
