Την «χρυσή» εποχή του Flash...

Τι νόημα έχει μια φωτογραφία με έναν φίλο που δεν ζει; Είναι η εκδίκηση στον θάνατο με μια αξέχαστη ανάμνηση. Αγκαλιά χαράς σε σπιτικό παρτυ γενεθλίων μου τον Δεκέμβριο του 1996 την εποχή του "χρυσού" Flash. Αντίο Βασίλη...
Tα παραπάνω έγραψε στο fb ο δημοσιογράφος Αργύρης Κωστάκης αναρτώντας και τη σχετική φωτογραφία με το Βασίλη Λυριτζή που «έφυγε» το ξημέρωμα της Δευτέρας.
Ο δημοσιογράφος Δημήτρης..
Καλαντζής έγραψε κι αυτός με τη σειρά του στο fb αναρτώντας την ίδια φωτογραφία:

"Ήταν το1996 όταν είχα πάει στο ραδιόφωνο του Flash - όπου δεν γνώριζα σχεδόν κανέναν - και ο «αρχισυντάκτης της απογευματινής ζώνης» Βασίλης Λυριτζής ανέλαβε να μου δείξει τα κατατόπια - μέχρι και πως δούλευε το φαξ…
Με είχε κάνει να νιώσω καλοδεχούμενος.
Δεν ξέρω αν έχουν κάποιο νόημα οι νεκρολογίες – ίσως για τα παιδιά που μένουν πίσω για να γνωρίσουν άλλες πλευρές των γονιών τους…
Ήταν σπουδαίος άνθρωπος ο Βασίλης Λυριτζής.
Συνάδελφος με κεφαλαία.
(Δανείζομαι τη φωτογραφία του συνάδελφου και φίλου Αργύρη Κωστάκη από εκείνη την εποχή…)"

ΥΓ1 Τελικά ο Flash ήταν μεγάλο σχολείο και ανέδειξε πολλούς καλούς δημοσιογράφους. Οι zoornalistas άκουγαν φανατικά τον Flash και μια από τις αιτίες ήταν ο Βασίλης Λυριτζής. Δεν έχαναν ποτέ την εκπομπή του κι ας άλλαζε ώρες μετάδοσης..  Με τον Flash και τον Λυριτζή μεγάλωσαν κι αγάπησαν το ενημερωτικό ραδιόφωνο...

ΥΓ2 Η πολιτική κηδεία του Βασίλη Λυριτζή έγινε από το Α' Νεκροταφείο. Η οικογένειά του είχε ζητήσει αντί στεφάνων, τα χρήματα να κατατεθούν στον οργανισμό «Φλόγα» για τα παιδιά με καρκίνο.