Όσοι έδωσαν προσοχή σημείωσαν ότι η εμπλοκή των δημοσιογράφων προκύπτει μέσω κάποιας εταιρίας που έχουν συστήσει. Και αν το ψάξουμε περισσότερο θα..
διαπιστώσουμε ότι είναι αμέτρητοι οι δημοσιογράφοι που έχουν συστήσει εταιρίες -πάσης φύσεως, Μεταξύ τους και offshore.
Όπως ξέρουμε από τη συζήτηση που έγινε τα τελευταία χρόνια υπάρχει το υπάρχει το νόμιμο και το ηθικό. Για τη διαφορά δεν αντιλέγει κανείς: ότι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό. Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη: ό,τι είναι νόμιμο μπορεί να είναι και περίεργο -έως ύποπτο.
Οι δημοσιογράφοι αμείβονται με δυο τρόπους- αν μιλάμε για δημοσιογραφική εργασία. Μέσω του μισθολογίου ή με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών. Τώρα μαθαίνουμε ότι ισχύει και ένας τρίτος: μέσω εταιρίας. Είναι κι αυτός νόμιμος τρόπος. Αλλά είναι και περίεργος.
Για ποιο λόγο ένας δημοσιογράφος να συστήσει εταιρία για να εισπράττει την αμοιβή του από την εργασία του; Δεν είναι πιο λογικό να ανήκει στο μισθολόγιο με τις ασφαλιστικές εισφορές του και τα άλλα δικαιώματά του; Ή έστω δεν μπορεί να πληρώνεται με το «μπλοκάκι » του;
Αν υποθέσουμε ότι το κάνει γιατί έχει φορολογικό όφελος, πόσο μπορεί να είναι αυτό ώστε να τον οδηγούν στη σύσταση ολόκληρης εταιρίας; Και γιατί σε τελευταία ανάλυση να πληρώνεται μέσω εταιρίας, ειδικά αν οι αμοιβές του, από το ΜΜΕ που εργάζεται, δεν είναι τόσο υψηλές ώστε να δικαιολογείται τόση φασαρία; Ειδικά αν η εταιρία είναι εξωχώρια.
Ας μην κοροϊδευόμαστε. Ή ακόμη και αν η αμοιβή της δημοσιογραφικής εργασίας μέσω εταιρίας δεν έχει νομικό κώλυμα,- ή αν δεν είναι μετέωρη ηθικά καθώς συνιστά μεθόδευση για λιγότερη φορολόγηση από άλλους με τις ίδιες αμοιβές- είναι λογικά περίεργη. Και γίνεται ύποπτη αν υπάρχουν εισροές που δεν παραπέμπουν σε δημοσιογραφικό έργο.
Θα είχε ενδιαφέρον να γίνει γνωστό ποιοι δημοσιογράφοι έχουν συστήσει εταιρία τα τελευταία χρόνια και ποια έσοδα εμφανίζουν οι εταιρίες τους και από πού. Ίσως μας οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι ενώ παλιότερα η δημοσιογραφία σε οδηγούσε παντού, αρκεί να την εγκαταλείψεις εγκαίρως, σήμερα σε οδηγεί παντού αρκεί να την ασκείς ως… εταιρία. Καταλαβαινόμαστε…
- από κείμενο του Γιώργου Λακόπουλου στο Ανοιχτό Παράθυρο
