Της Πόπης ΧριστοδουλίδουΤιμά τη δημοσιογραφία για περισσότερα από 40 χρόνια ο «καπετάνιος» κ. Νίκος Πηγαδάς, ένας δημοσιογράφος ακούραστος, εργατικός, απροσκύνητος, μαχητικός, φανατικός υπερασπιστής του δίκιου και του ανθρώπου του μόχθου και του αγώνα.
Δημοσιογράφος συγγραφέας,.. πιστός στην αλήθεια, στην έρευνα, στην αποκάλυψη, στη δεοντολογία και στη θαρραλέα και ανοδική πορεία ενός λειτουργήματος, που ειδικά τα τελευταία χρόνια δέχεται συχνά τα «πυρά» των πολιτών.Ο κ. Πηγαδάς, θαυμαστής του ποιητή της θάλασσας, Νίκου Καββαδία (του είχε πάρει συνέντευξη το 1974 για το περιοδικό «Αργώ»), ύψωσε το ανάστημά του στις μεγάλες φουρτούνες παλεύοντας με πελώρια κύματα και βγήκε νικητής, αφού ως δάσκαλος κατάφερε να φωτίσει τον δύσβατο δρόμο της δημοσιογραφίας που υπηρετεί τον άνθρωπο και τα υψηλά ιδανικά. Σε πρώτο πλάνο για τον καπετάνιο, τα ροζιασμένα χέρια του ναυτικού και του εργάτη στο μέταλλο και στη γη. Ολα αυτά τα χρόνια στέκεται δίπλα όμως και στους συναδέλφους του, με συμβουλές, αγάπη, αλλά ακόμα και με πράξεις, που κάνει με την καρδιά του μόνο ένας Συνάδελφος ευαίσθητος και τρυφερός.
Οι δημοσιογραφικές του επιτυχίες παραμένουν πάντα το «κόσμημα» του λειτουργήματος, που ανεβαίνει ψηλά και κάνει πάντα περήφανους όλους όσοι αντιστέκονται μαζί του σε άρθρα καθ' υπαγόρευση ή «ψεύτικες» ειδήσεις, που εξυπηρετούν το σύστημα και εξαπατούν την κοινωνία.
Θυμάμαι μια μέρα, στο «Εθνος», που είχε γράψει ένα άρθρο για μεγάλες αδικίες των εφοπλιστών εις βάρος των ναυτεργατών και επειδή ανέφερε ηχηρά ονόματα, αντέδρασαν οι άνθρωποι του εκδότη.
Του ζητούσαν επί ώρες να αφαιρέσει τα ονόματα. Είπε σθεναρά και αποφασιστικά το ΟΧΙ. Διαφορετικά, τους ζητούσε να τον απολύσουν, εξηγώντας ότι θα δημοσιοποιήσει το γεγονός.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε με τα ονόματα που είχε γράψει ο κ. Νίκος και η Νίκη Πηγαδά μάς έκανε όλους περισσότερο θαρραλέους.
Αξίζει να αναφερθεί πως οι ναυτεργάτες ποτέ δεν βρήκαν δημοσιογράφο να τους συμπαραστέκεται με πένα τόσο σκληρή κι αληθινή, ενώ στο πρόσωπό του έβρισκαν τον φίλο που αναζητούσε ακόμα και πλοίο για να τους μπαρκάρει, όταν τους τσάκιζε η ανεργία.
Ως συγγραφέας, ο κ. Πηγαδάς είναι ένας μοναδικός στην ερευνητική δημοσιογραφία ιστορικός και τα βιβλία του θα έπρεπε να διδάσκονται στα σχολεία. Η δημοσιογραφία στο πρόσωπό του βρήκε έναν εξαιρετικό ρεπόρτερ με ψυχή ανθρώπου, που κλίνει με συγκίνηση το γόνυ μπροστά στον ανθρώπινο πόνο. Κι ας μην ξεχνάμε τα λόγια του ποτέ, σήμερα που η θάλασσα ξαφνικά αγριεύει και ανταριάζει: Αγάντα...
- το κείμενο της Πόπης Χριστοδουλίδου είναι ένα από σειρά κειμένων που συμπεριλήφθηκαν στο αφιέρωμα στον Νίκο Πηγαδά στις «Νησίδες» της Εφημερίδας των Συντακτών
