Τα παιδιά δεν έχουν σχολείο. "Τι θα κάνουμε το Πάσχα, μαμά;" "Θα δούμε". Δουλεύεις σα μαλάκας. Τα deadlines πιέζουν, ΟΛΟΙ τα θέλουν ΟΛΑ μέχρι την Τετάρτη. Ο Κοσμοτές θέλει να σου κόψει το τηλέφωνο, το ιντερνετ, το κεφάλι: "Περιμένετε να πάρω το δώρο". Στο ψυγείο δεν έχει ούτε κέτσαπ. Θα πας σουπερμάρκετ αύριο.
Μεγάλη Τρίτη
Τα παιδιά αρχίζουν και βαριούνται..
"Τι θα κάνουμε το Πάσχα μαμά;" "Θα δούμε". Δουλεύεις σαν πιο μαλάκας. Τελικά ΟΛΟΙ τα θέλουν ΟΛΑ σήμερα. Θες να κουρευτείς, στο κομμωτήριο έχει ραντεβού το Μάιο. Του 2020. Η διαχειρίστρια θέλει τα κοινόχρηστα: "Περιμένετε να πάρω το δώρο". Στο ψυγείο δεν έχει ούτε κέτσαπ. Θα πας σουπερμάρκετ αύριο.
Μεγάλη Τετάρτη
Τα παιδιά χορεύουν καρσιλαμά πάνω στο κεφάλι σου. "Τι θα κάνουμε το Πάσχα μαμά;" "ΘΑ ΔΟΥΜΕ". Δουλεύεις σαν τριμάλακας. Πρέπει να πας στην εφορίΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ. Πρέπει να πληρωθεί το ρεύμα, η Αγγλικού, η ασφάλεια: "Περιμένετε να πάρω το δώρο". Στο ψυγείο δεν έχει ούτε κέτσαπ. Θα πας σουπερμάρκετ αύριο.
Μεγάλη Πέμπτη
Τα παιδιά γκρεμίζουν τη μεσοτοιχία με το διπλανό διαμέρισμα για να περάσει η ώρα τους. "Τι θα κάνουμε το Πάσχα μαμά;" "ΘΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΟΥΜΕ ΟΜΑΔΙΚΑ". Έχεις λιποθυμήσει πάνω στον υπολογιστή. Πρέπει να πάμε σουπερμάρκετ: "Περιμένετε να πάρω το δώρο". Στο ψυγείο, you know...
Μεγάλη Παρασκευή
Δεν ξέρεις πλέον που είναι τα παιδιά, αν έχεις καν παιδιά, πώς σε λένε και γιατί. Σε παίρνει η μαμά σου: "Τι θα κάνετε το Πάσχα;" Της λες ένα μύθο ότι γνώρισες τον άντρα της ζωής σου και σε κάλεσε στο εξοχικό του να σουβλίσετε παρέα, ησυχάζει, κλείνεις τηλέφωνο, χτυπάς τρια λαξιτανίλ.
Παίρνεις το Δώρο. Δίνεις το Δώρο. Με έναν μαγικό τρόπο εξακολουθείς να χρωστάς σε όσους χρώσταγες και πριν. Δεν θες να πας σουπερμάρκετ, θες να πας να ξαπλώσεις στον Επιτάφιο, φαίνεται αναπαυτικά.
Και ήσυχα.
Μεγάλο Σάββατο
Κοιμάσαι όλη μέρα. Το βράδυ χέζεις την Ανάσταση, πας στα μπαρς και πλακώνεσαι στα ξύδια.
Κυριακή του Πάσχα
Μισείς το αρνάκι, μισείς τα κοκορέτσια, μισείς όλους αυτούς που γλεντάνε, μισείς όλους αυτούς που σε ρωτάνε "που θα σουβλίσεις;", θες να τους σουβλίσεις σαν τον Αθανάσιο Διάκο, μισείς τους ψυχαναγκασμούς των "οικογενειακών" γιορτών, παίρνεις καναν άλλο μπάκουρο φίλο τηλέφωνο, πάτε στη θάλασσα, πλακώνετε τα ξύδια, λέτε τα δικά σας, τα "οικογενειακά" γλέντια γίνονται μακρινός θόρυβος, κοπάζει ο ψυχαναγκασμός, από αύριο κανονικότητα.
Ουφ.
Καλό Πάσχα να έχετε.
- από το fb της Μαρίας Δεδούση
