Αναφερόμενος στην εξέλιξη της πορείας της ΔΗΜΑΡ:
Είναι ένα ποτήρι πολύ πικρό που το πίνουμε πολλοί και εγώ πολύ περισσότερο από άλλους γιατί..
υπήρξα ιδρυτικό μέλος της ΔΗΜΑΡ. Αισθάνομαι πάρα πολύ δύσκολα και εξαιρετικά σφιγμένα όταν
βλέπω όχι πια τις δυσκολίες και ενδεχομένως και τις κακοτοπιές που έκανε αλλά την τραγική της κατάληξη. Γιατί είναι τραγική αυτή η κατάληξη.
Για τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ:
Έχω επανειλημμένως υποστηρίξει ότι είναι απολύτως θεμιτή η προσπάθεια ενός κόμματος μπροστά στις κάλπες να θέλει να διευρύνει την επιρροή του αλλά όταν όλο αυτό προκύπτει μέσα από
απολύτως επιλήψιμες, αναξιόπιστες πολιτικά διαδικασίες αυτό είναι κάτι πέραν και εκτός κλασικής πολιτικής λογικής και ηθικής. Έχω την εντύπωση ότι δεν προσφέρει αυτό θετικά ούτε στο ΣΥΡΙΖΑ που το επιχειρεί. Δηλαδή η δια των συναλλαγών και των αλληλοπαροχών διεύρυνση δεν αποτελεί μια επέκταση της επιρροής ενός κόμματος και πολύ περισσότερο δεν αποτελεί προοδευτικό μέτωπο και προοδευτική συμμαχία. Είναι μια συναλλαγή η οποία φθείρει κλασικά στοιχεία πολιτικής. Το θέμα δεν είναι αν διευρύνεται αλλά το πώς διευρύνεσαι, σε ποια βάση. Νομίζω ότι είναι κινήσεις που γίνονται πριν από τις κάλπες και που δεν έχουν καμία πολιτική ψυχραιμία.
Αναφερόμενος στην εξέλιξη του σκανδάλου Novartis
Έτσι όπως οδηγείται όλη αυτή η ιστορία δεν είναι μόνο ότι δεν οδηγείται σε κάποια αποσαφήνιση κάποιου σκανδάλου αλλά θα οδηγήσει σε μια πάρα πολύ μεγάλη εκτράχυνση της πολιτικής ζωής. Εδώ έχουμε δύο πόλους που αυτή τη στιγμή ακονίζουν τα μαχαίρια τους, ο ένας επιτιθέμενος ο άλλος αμυνόμενος αλλά περιμένοντας πότε θα κάνει τη δική του επίθεση. Πολύ φοβάμαι ότι θα εκφράσουν με τη σειρά τους όταν έρθει η ώρα, μια αντεπίθεση η οποία επίσης θα βαρύνει πάρα πολύ την πολιτική ζωή.
