Έπεσε στην αντίληψη μου η είδηση ότι ο Σταύρος Κοσκωτάς κατεβαίνει υποψήφιος στις δημοτικές εκλογές στον δήμο Πειραιά και μάλιστα έδωσε και συνέντευξη (τρομάρα του…) σε τοπική ιστοσελίδα, την οποία πήρε μια φασιστοχουντοβασιλική φυλλάδα και την έκανε σημαία επειδή ο πρώην υπόδικος «αγάπησε αυτή την πόλη» και παράλληλα..
πιστεύει λέει «στο τρίπτυχο: πατρίς-θρησκεία-οικογένεια»!
Κι εγώ που νόμιζα ότι πίστευε στο τρίπτυχο «κομπίνα-χρήμα-ασυδοσία». Τέλος πάντων, φωτιά θα πέσει να μας κάψει με τέτοιους υποψήφιους, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα συζήτησης. Στην αρχή πίστεψα ότι είναι πρωταπριλιάτικο αστείο. Αλλά δεν ήταν…
Αν το σκάνδαλο Κοσκωτά, ένα από τα μεγαλύτερα που συντάραξαν τη χώρα σε πολιτικό, οικονομικό και αθλητικό επίπεδο, το θυμούνται πολλοί που γεννήθηκαν μέχρι το ’70, από εκεί και μέχρι εδώ, ελάχιστοι γνωρίζουν ή έχουν διαβάσει, περί τίνος πρόκειται, ακόμα κι αν είναι ποδοσφαιρόφιλοι. Ο περιβόητος Γιώργος Κοσκωτάς εκτός από τραπεζίτης, εκδότης και επιχειρηματίας του real estate, υπήρξε και ιδιοκτήτης και πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Όμως, ακόμη λιγότερος κόσμος, θυμάται τον αδελφό του, Σταύρο Κοσκωτά, δεξί του χέρι σε όλες τις «μπίζνες», στην τράπεζα Κρήτης, στις εκδοτικές του επιχειρήσεις αλλά και στον Ολυμπιακό, όπου ήταν αντιπρόεδρος της ΠΑΕ και τον οποίο κατέστρεψαν τελικά, αφού οι «ερυθρόλευκοι» μετά το σκάνδαλο μπήκαν σε μια δεκαετία «πέτρινων χρόνων»…
Ποιος είναι
Για να θυμηθούμε λοιπόν ποιος ακριβώς είναι ο υποψήφιος που ζητάει την ψήφο μας, να πούμε ότι μόλις βγήκαν τα εντάλματα σύλληψης των δύο αδελφών, ο μεν Γιώργος την κοπάνησε για τη Νότια Αμερική κι από κει για τις ΗΠΑ όπου και συνελήφθη κατηγορούμενος για υπεξαίρεση 24 δις δραχμών από την Τράπεζα Κρήτης, ο δε Σταύρος εξαφανίστηκε σα να άνοιξε η γη και τον κατάπιε…
Το 1990 που εκδόθηκε το ένταλμα σύλληψης για τον Σταύρο (κι ενώ ο αδελφός του ήταν ήδη φυλακισμένος στην Βοστώνη), η κατηγορία που τον βάρυνε ήταν για «αποδοχή προϊόντων εγκλήματος εξακολουθητικής κακουργηματικής υπεξαιρέσεως ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας από ιδιοτέλεια, κατ’ εξακολούθηση και από κοινού, σε βαθμό κακουργήματος, σε βάρος ελληνικής τράπεζας». Όμως ο Σταύρος είχε γίνει καπνός από καιρό. 25 χρόνια τον αναζητούσαν και δεν το έβρισκαν. Ολόκληρη Ιντερπολ κινητοποιήθηκε αλλά ο Σταύρος Κοσκωτάς πουθενά. Που κρυβόταν επί 2,5 δεκαετίες κανείς δεν έμαθε. Ούτε φαίνεται διατεθειμένος να το αποκαλύψει ο ίδιος, ειδικά τώρα που βρίσκεται σε προεκλογικό φεγγάρι.
Ήταν πολλοί εκείνοι που υποστήριζαν τότε, ότι ο Σταύρος Κοσκωτάς ήταν πολύ πιο έξυπνος από τον αδελφό του και αντί να πάει στο στόμα του λύκου, δηλαδή στις ΗΠΑ, όπως ο Γιώργος, εκείνος χάθηκε το 1990 στα βάθη της Κολομβίας, χώρα καταγωγής της συζύγου του Χελένα Λουζ και ο πατέρας της οποίας ήταν, εκ των επιφανών ανδρών της πόλης του Μεντεγίν. Ναι, της πόλης όπου αφεντικό της είχε τότε, τον περιβόητο βαρόνο ναρκωτικών τον Πάμπλο Εσκομπάρ ο οποίος πέθανε το 1993. Ο Σταύρος κατάφερε ως υπόδικος να μείνει άφαντος για 25 χρόνια. Έως τον Ιούνιο του 2014 που απαλλάχτηκε οριστικά από κάθε κατηγορία, καθώς τα αδικήματά του παραγράφηκαν και με κάθε επισημότητα μάλιστα, αφού το σχετικό έγγραφο της Εισαγγελίας ανέφερε χαρακτηριστικά: «Από τον χρόνο τελέσεως της πράξεως έως σήμερα παρήλθε χρονικό διάστημα 25 ετών και, πλέον, εξαλείφθηκε, σε κάθε περίπτωση, το αξιόποινο της πράξεως αυτής λόγω παραγραφής. Επομένως, πρέπει να διαγραφεί το εναντίον του Σταύρου Κοσκωτά βούλευμα από τα βιβλία φυγοδίκων της Εισαγγελίας Εφετών, η σχετική δικογραφία να τεθεί στο αρχείο και να ανακληθούν όλες οι παραγγελίες για σύλληψή του».
Η δίωξη σταμάτησε οριστικά, τα αδικήματα παραγράφηκαν και ο Σταύρος Κοσκωτάς απαλλαγμένος από τις… απλήρωτες αμαρτίες του παρελθόντος, με λευκό ποινικό μητρώο πλέον, μπορεί και κατεβαίνει υποψήφιος στις δημοτικές εκλογές και ζητάει –θρασύτατα- την ψήφο των πολιτών του Πειραιά. Προφανώς γιατί ποντάρει ότι στην Ελλάδα οι περισσότεροι έχουν κοντή μνήμη. ‘Η δεν τους βολεύει να θυμούνται. Τώρα θα μου πείτε, ότι ολόκληρος Αχιλλέας Μπέος έφθασε να γίνει δήμαρχος (Βόλου) και τόσοι άλλοι μπήκαν στη Βουλή, ο Σταύρος Κοσκωτάς ή όπως τον αποκαλούσε η ποδοσφαιρική πιάτσα, ο Τάμπι 2 σε πείραξε; Και αυτός...
- το κείμενο του Αντώνη Φουντή είναι από το documentonews