(...) Πέρασαν χρόνια ουκ ολίγα από τότε που σε μια ανώμαλη κατάσταση στο «μαγαζί»-εφημερίδα που εργαζόμουν, είπα το μεγάλο… στοπ, έκανα το λογαριασμό στο λογιστήριο κι αναχώρησα πλήρης και ήρεμος «για το σπίτι μου», σ’ ένα καταπράσινο χωριό –αφού το Μεσολόγγι ήταν πλέον μακριά μου. Η αποχώρησή μου δεν..
συνδυάστηκε με μια εργασία μαϊμού, ανταπόδοση εξυπηρετήσεων σε κόμματα, σε παρέες συναδέλφων ή αφεντικά. Πάντα ένιωθα αδέσμευτος, ελεύθερος κι αυτάρκης. Ένα δημοσίευμα στην εφημερίδα –επί τη αποχωρήσει μου από το επάγγελμα ήταν μια κάποια ικανοποίηση. Μεγαλύτερη ήταν οι αποχαιρετισμοί με συναδέλφους…και τα Πειθαρχικά, απ’ όπου ήθελα να τα εγκαταλείψω χαλαρά. Έτσι κι έκανα.
- διαβάστε τη συνέχεια στο harddog - ΕΔΩ
