του Τάσου Παππά
Από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε η αριστερή παρένθεση (πάει για γεμάτη τετραετία συν μερικούς μήνες), στη δημόσια συζήτηση συχνά-πυκνά έμπαινε το θέμα του ηθικού πλεονεκτήματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ διατυμπάνιζε ότι δεν είναι ένα κόμμα σαν τα άλλα, τα παρακμιακά, τα βουτηγμένα στα σκάνδαλα και στη διαπλοκή, αλλά κάτι..
διαφορετικό και υποστήριζε πως αυτό θα φανεί στη διαχείριση των κρατικών υποθέσεων, στο στιλ διακυβέρνησης και στη συμπεριφορά των στελεχών του. Επιστράτευσε το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, το οποίο, όπως έλεγαν παράγοντές του, είναι δεσπόζον στοιχείο της ταυτότητάς της. Πρόκειται δηλαδή για μια ιστορική κληρονομιά που μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά, ατόφια, χωρίς εκπτώσεις και αστερίσκους.
Είναι έτσι τα πράγματα; Διαθέτει δηλαδή η Αριστερά στο ηθικό πεδίο κάτι που οι άλλες παρατάξεις δεν έχουν;
Το ηθικό πλεονέκτημα δεν παραχωρείται από την Ιστορία. Επιβεβαιώνεται στην πράξη. Δεν ισχύει το σχήμα «ο αριστερός είναι οπωσδήποτε ενάρετος, ο δεξιός είναι οπωσδήποτε διεφθαρμένος». Μπορούσε όμως ο ΣΥΡΙΖΑ να το επικαλείται γιατί η Αριστερά που αυτός εκπροσωπεί δεν είχε κυβερνήσει ποτέ τη χώρα, οπότε δεν όφειλε να απολογηθεί.
Στο ζήτημα αυτό επικέντρωσαν, όταν συνήλθαν κάπως από το στραπάτσο που υπέστησαν στις δύο εκλογές του 2015, η Δεξιά, η σοσιαλδημοκρατία και τα φιλικά τους μέσα ενημέρωσης. Επιχείρησαν να αμαυρώσουν την εικόνα του αντιπάλου τους κατασκευάζοντας σκάνδαλα ή κάνοντας την τρίχα τριχιά.
Στο στόχαστρό τους μπήκαν ο πρωθυπουργός, κορυφαίοι υπουργοί, ακόμη και οι περαστικοί έξω από το Μαξίμου.
Τώρα αγωνίζονται να αποδείξουν ότι ο δικηγόρος Αρτεμίου κάτι βρόμικο υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ έκανε στο ταξίδι στη Βενεζουέλα το 2013, αν και γνωρίζουν (αλλά δεν το λένε) ότι ο Κύπριος δικηγόρος εκπροσωπούσε επισήμως μεγάλη ελληνική εταιρεία.
Είναι η κλασική τακτική του αντιπερισπασμού. Οταν νιώθεις ότι απειλείσαι για πράξεις και παραλείψεις σου την περίοδο που κυβερνούσες (δάνεια κομμάτων, ΚΕΕΛΠΝΟ, Novartis κ.ά.), ρίχνεις στην πιάτσα βιτριολικές φήμες για να πλήξεις τον αντίπαλό σου.
Ο στόχος τους δεν είναι να πείσουν τους πολίτες ότι αυτοί είναι τίμιοι. Θα γελούσε και το παρδαλό κατσίκι. Ο στόχος τους είναι να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μία από τα ίδια, ότι ουδείς είναι αθώος του αίματος, κανένα κόμμα δεν δικαιούται να κουνάει το δάχτυλο στα άλλα.
- το κείμενο του Τ. Παππά είναι από την Εφημερίδα των Συντακτών
Από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε η αριστερή παρένθεση (πάει για γεμάτη τετραετία συν μερικούς μήνες), στη δημόσια συζήτηση συχνά-πυκνά έμπαινε το θέμα του ηθικού πλεονεκτήματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ διατυμπάνιζε ότι δεν είναι ένα κόμμα σαν τα άλλα, τα παρακμιακά, τα βουτηγμένα στα σκάνδαλα και στη διαπλοκή, αλλά κάτι..
διαφορετικό και υποστήριζε πως αυτό θα φανεί στη διαχείριση των κρατικών υποθέσεων, στο στιλ διακυβέρνησης και στη συμπεριφορά των στελεχών του. Επιστράτευσε το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, το οποίο, όπως έλεγαν παράγοντές του, είναι δεσπόζον στοιχείο της ταυτότητάς της. Πρόκειται δηλαδή για μια ιστορική κληρονομιά που μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά, ατόφια, χωρίς εκπτώσεις και αστερίσκους.
Είναι έτσι τα πράγματα; Διαθέτει δηλαδή η Αριστερά στο ηθικό πεδίο κάτι που οι άλλες παρατάξεις δεν έχουν;
Το ηθικό πλεονέκτημα δεν παραχωρείται από την Ιστορία. Επιβεβαιώνεται στην πράξη. Δεν ισχύει το σχήμα «ο αριστερός είναι οπωσδήποτε ενάρετος, ο δεξιός είναι οπωσδήποτε διεφθαρμένος». Μπορούσε όμως ο ΣΥΡΙΖΑ να το επικαλείται γιατί η Αριστερά που αυτός εκπροσωπεί δεν είχε κυβερνήσει ποτέ τη χώρα, οπότε δεν όφειλε να απολογηθεί.
Στο ζήτημα αυτό επικέντρωσαν, όταν συνήλθαν κάπως από το στραπάτσο που υπέστησαν στις δύο εκλογές του 2015, η Δεξιά, η σοσιαλδημοκρατία και τα φιλικά τους μέσα ενημέρωσης. Επιχείρησαν να αμαυρώσουν την εικόνα του αντιπάλου τους κατασκευάζοντας σκάνδαλα ή κάνοντας την τρίχα τριχιά.
Στο στόχαστρό τους μπήκαν ο πρωθυπουργός, κορυφαίοι υπουργοί, ακόμη και οι περαστικοί έξω από το Μαξίμου.
- Κατηγόρησαν τον Τσίπρα ότι αγόρασε σπίτι σε πλειστηριασμό και ο προηγούμενος ιδιοκτήτης αυτοκτόνησε. Ψέμα. Υποχρεώθηκαν να ζητήσουν συγγνώμη.
- Κατηγόρησαν τους Παππά, Σπίρτζη ότι είχαν στήσει γραφείο ρουσφετιών με αμοιβή. Ψέμα. Υποχρεώθηκαν να ζητήσουν συγγνώμη.
- Κατηγόρησαν τον Κατρούγκαλο ότι, αν και υπουργός Εργασίας, νομοθετούσε με τέτοιο τρόπο ώστε να στέλνει πελάτες στο δικηγορικό γραφείο του. Ψέμα. Υποχρεώθηκαν να ζητήσουν συγγνώμη.
- Κατηγόρησαν τον Τσίπρα ότι ήταν οικογενειακώς σε μυστικές και χλιδάτες διακοπές σε εξωτικό νησί και ότι πήγαν να τον σώσουν βατραχάνθρωποι επειδή στο νησί ξέσπασε πραξικόπημα. Ψέμα. Αναγκάστηκαν να αναδιπλωθούν.
- Κατηγόρησαν και τον πρωθυπουργό και τον τέως υπουργό Αμυνας Πάνο Καμμένο ότι κάτι ύποπτο έκαναν με τα όπλα προς πώληση στη Σαουδική Αραβία. Απέσυραν το θέμα από την επικαιρότητα όταν ο Καμμένος αποχώρησε από την κυβέρνηση και ξεκίνησε να ασκεί κριτική στον Τσίπρα.
- Κατηγόρησαν τον Τσίπρα ότι συμμάχησε με τη διαπλοκή επειδή έβαλε στην ευρωλίστα τον Πέτρο Κόκκαλη, αν και ο αρχηγός της Ν.Δ. τοποθέτησε στην ευρωλίστα του κόμματός του δύο επιφανή στελέχη των επιχειρήσεων Κόκκαλη.
Τώρα αγωνίζονται να αποδείξουν ότι ο δικηγόρος Αρτεμίου κάτι βρόμικο υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ έκανε στο ταξίδι στη Βενεζουέλα το 2013, αν και γνωρίζουν (αλλά δεν το λένε) ότι ο Κύπριος δικηγόρος εκπροσωπούσε επισήμως μεγάλη ελληνική εταιρεία.
Είναι η κλασική τακτική του αντιπερισπασμού. Οταν νιώθεις ότι απειλείσαι για πράξεις και παραλείψεις σου την περίοδο που κυβερνούσες (δάνεια κομμάτων, ΚΕΕΛΠΝΟ, Novartis κ.ά.), ρίχνεις στην πιάτσα βιτριολικές φήμες για να πλήξεις τον αντίπαλό σου.
Ο στόχος τους δεν είναι να πείσουν τους πολίτες ότι αυτοί είναι τίμιοι. Θα γελούσε και το παρδαλό κατσίκι. Ο στόχος τους είναι να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μία από τα ίδια, ότι ουδείς είναι αθώος του αίματος, κανένα κόμμα δεν δικαιούται να κουνάει το δάχτυλο στα άλλα.
- το κείμενο του Τ. Παππά είναι από την Εφημερίδα των Συντακτών