Ο Αντώνης Ρέλλας, σκηνοθέτης – ανάπηρος ακτιβιστής και υποψήφιος για την Ευρωβουλή με το ψηφοδέλτιο του συρΙΖΑ μίλησε στην ΕΡΤ1 στην καθημερινή ενημερωτική εκπομπή «Απευθείας» [Με ελληνικούς υπότιτλους] και τους δημοσιογράφους Μάριον Μιχελιδάκη και Κώστα Λασκαράτο.
Παρατίθενται ορισμένα από τα..
σημεία της συνέντευξής τουQ
- Ο όρος ΑΜΕΑ (Άτομα με Ειδικές Ανάγκες) έχει καταργηθεί. Γνωρίζω ότι αποφεύγετε να χρησιμοποιείτε τον όρο “ανάπηρος”. Δεν χρειάζεται. Δεν είναι κακό κάποιος να είναι ανάπηρος. Για εμάς είναι ταυτότητα, είναι τίτλος τιμής, είναι τίτλος διεκδίκησης. Αυτοπροσδιορίζομαι ως ανάπηρος. Δεν είναι θέμα ευαισθησίας. Είναι βαθιά πολιτικό ζήτημα και ως τέτοιο πρέπει να το αντιμετωπίζουμε.
- Δεν είναι οι βλάβες που έχουμε στα σώματά μας το πρόβλημα. Η αναπηρία επιβάλλεται από την πολιτεία. Η πολιτεία μάς αναπηροποιεί με τις πολιτικές αποκλεισμού που εφαρμόζει. Δεν φταίνε τα πόδια μου που δεν μπορώ να ανέβω σε ένα κτίριο, αλλά η σκάλα.
- Βιώνουμε διαρκώς αποκλεισμούς στην καθημερινότητά μας. Βρισκόμαστε εδώ στη δημόσια τηλεόραση και αποκλείουμε τους Κ/κωφούς/ές. Δεν υπάρχει δυνατότητα να παρακολουθήσουν, εφόσον δεν υπάρχει Διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα (ΕΝΓ). Αποκλειόμαστε από την πραγματικότητα χωρίς κανένα λόγο.
- Τα ζητήματα της αναπηρίας δεν είναι λυμένα ούτε στην υπόλοιπη Ευρώπη. Τα Ελληνικά θέματα είναι και Ευρωπαϊκά και τα Ευρωπαϊκά είναι και Ελληνικά. Στην Ευρώπη ζουν 70-80 εκατομμύρια και στην Ελλάδα περίπου 1 εκατομμύριο ανάπηρες/οι. Αυτά που μας αποκλείουν αφορούν τον τρόπο που είναι φτιαγμένη η κοινωνία. Αυτό είναι το πρόβλημα, όχι οι ίδιες οι ανάπηρες/οι.
- Είμαι πολύ περήφανος που είμαι ένας από τους 37 μάρτυρες της Πολιτικής Αγωγής που κατέθεσαν στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Συνδέσαμε την άκρα δεξιά και τη φασιστική ιδεολογία με την αναπηρία. Οι πεποιθήσεις της Χρυσής Αυγής για τις/τους ανάπηρες/ους εκφράστηκαν στην Πράσινη Πτέρυγα, στην ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής. Εκεί αναπτύσσονται θεωρίες περί στείρωσης των ανθρώπων με βλάβες, ακόμα και θανάτωσης. Μιλάνε για Ευγονική. Η ιδεολογία αυτή προέρχεται από τη ναζιστική Γερμανία στην οποία αναπτύχθηκε το πρόγραμμα Τ4 για τους “Ανάξιους για ζωή”. Ο Χίτλερ εξόντωσε περισσότερες/ους από 275.000 ανάπηρες/ους. Στα σώματα των αναπήρων έγινε η “δοκιμή” για την τελική λύση.
- Οι ανάπηρες/οι δεν είμαστε ήρωες, ούτε έχουμε δύναμη ψυχής. Η αναπηρία είναι μια άγνωστη χώρα και αυτή η έλλειψη γνώσης ενεργοποιεί στην κοινωνία τέτοια αντανακλαστικά. Ζούμε σε παγωμένο χρόνο και αυτό φαίνεται στο πώς παρουσιάζονται οι ανάπηρες/οι στα ΜΜΕ. Είτε ως κακόμοιρες/οι που τις/τους βρήκε κάποια δυστυχία είτε ως ήρωες. Δεν είμαστε ούτε κακόμοιροι ούτε ήρωες.
- Με τον συνυποψήφιό μου και συνανάπηρο, Στέλιο Κυμπουρόπουλο, τα σημεία αναφοράς μας είναι ίδια, ο τρόπος προσέγγισης είναι διαφορετικός. Η αριστερά αντιλαμβάνεται τελείως διαφορετικά τα ζητήματα αναπηρίας και τελείως διαφορετικά η νεοφιλελεύθερη προσέγγιση.
- Ζούμε μια κατάσταση που μας περιορίζει και ζητούμε δικαιοσύνη.Το κοινωνικό μοντέλο της αναπηρίας και ο τρόπος που δημιουργήθηκε σχετίζεται με τα αριστερά προτάγματα. Έχει σχέση με τον ιστορικό υλισμό. Τα ζητήματά μας δεν αφορούν μόνο μια συγκεκριμένη δεξαμενή χρημάτων από την οποία ο χώρος της αναπηρίας αντλεί χρήματα. Να σας πω ένα πολύ μικρό παράδειγμα που μπορεί να δείξει τη διαφορετική προσέγγιση: Η δεξιά στηρίζει την πολιτική του να έχουν οι ανάπηρες/οι αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού χωρίς δασμούς. Αυτό αποτελεί μια ατομική προσέγγιση.Η αριστερά ζητά ΜΜΜ προσβάσιμα για όλες και όλους. Αυτό είναι μια κοινωνική προσέγγιση. Αυτή μας αφορά και μας ενδιαφέρει καθώς αυτή η προσέγγιση είναι σύμφωνη με το Κοινωνικό μοντέλο της αναπηρίας.
- Στόχος μας είναι η νίκη. Οπωσδήποτε μας απασχολεί. Το ταξίδι έχει κι αυτό σημασία.
Για την Ελλάδα των πολλών και την Ευρώπη των λαών.
