Τον Πάνο Σκουρλέτη τον ξέρω σχεδόν σαράντα χρόνια. Με το που ήρθα στην Αθήνα και διασυνδέθηκα με την ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος, όλο μπροστά μου τον έβλεπα. Αυτός ήταν από τότε στέλεχος, εγώ ήμουνα φρέσκο κοτόπουλο στο Φυσικό. Ήμασταν και ιδεολογικοί αντίπαλοι παρακαλώ, ο Πάνος στους, ας πούμε, «κεντρώους» με Νίκο..
Βούτση και Νίκο Φίλη, εγώ στην «αριστερή» φράξια με Σταύρο Κοντονή και λοιπά επαναστατικά στοιχεία. Και ύστερα χωρίσαν οι δρόμοι μας, διότι εγώ επέλεξα να πάω στο σπίτι μου κι ο Σκουρλέτης συνέχισε αγωνιστικά με την ανανεωτική αριστερά. Αλλά δεν χωρίσαν τα πιστεύω μας…
Τον Πάνο τον ξαναείδα από κοντά στις συγκεντρώσεις τις προεκλογικές του 2015, εκείνο τον καυτό Ιανουάριο, που έτρεχα παρεάκι με ένα συνεργείο της RAI. Χαιρετηθήκαμε, είπαμε δυο λόγια, έτρεχε παντού τότε, δεν υπήρχε χρόνος για χαζολόγημα. Ήταν και μια κατάσταση πρωτόγνωρη, τόσο για εκείνον όσο και για τους συντρόφους του σε μια πορεία δεκαετιών. Η αριστερά, η radical left όπως την είχε αποκαλέσει ο Πάνος μιλώντας στους Ιταλούς δημοσιογράφους, να βρίσκεται μια αναπνοή απ’ την εξουσία; Ούτε στα πιο υγρά όνειρά μας ρε φίλε, ούτε στις πιο έξαλλες φαντασιώσεις μας!
Και την κατέλαβε την εξουσία η radical left κι έγινε υπουργός ο παλιός μου σύντροφος και τα πήγε μια χαρά και σε όποια καρέκλα έκατσε τα έβγαλε πέρα με άνεση χαρακτηριστική. Κι άφησε πίσω του έργο, όχι μαλακίες, πριν πάει στο κόμμα να συμμαζέψει καταστάσεις δύσκολες και ελαφρώς προβληματικές. Γκρίνιες για άλλους υπουργούς και για άλλες προσωπικότητες του ΣΥΡΙΖΑ θα ακούσεις, για τον Σκουρλέτη ούτε κουβέντα. Είναι κι ο χαρακτήρας του τέτοιος, δεν πάει για καυγά και για τσαμπουκά, να συνεννοηθεί προσπαθεί και να βρει λύσεις. Αυτό που κάποτε στον Ρήγα αποκαλούσαμε «κεντρώα» λογική και στραβομουτσουνιάζαμε γιατί γουστάραμε ανατροπή εδώ και τώρα…
Όπως στραβομουτσούνιασε αυτό το καϊνάρι ο Αμβρόσιος κι έβγαλε ανακοίνωση χαρακτηρίζοντας «ανθρωπάριο», «θρασύτατο», «απάνθρωπο» και «δαιμονισμένο» τον Πάνο. Επειδή τόλμησε να ασκήσει κριτική στην συνάντηση του Μητροπολίτη με τον Παναγιώτη Κουρουμπλή. Και του υπενθύμισε ότι στις 31 Δεκεμβρίου του 2017 πήγε κι ο ίδιος στα Καλάβρυτα ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης. Άρα ένοχος κι ο Σκουρλέτης για «επαφή» με τον Αιγιαλείας και Καλαβρύτων!
Έλα όμως που το μυαλό του Αμβρόσιου δεν επαρκεί. Έλα που η κουτοπονηριά του παίρνει το πάνω χέρι. Και συμπληρώνει μέσα στην απέραντη γελοιότητά του, ότι έδειξε στον Σκουρλέτη το Ιερό Ευαγγέλιο του ναού κι ο Σκουρλέτης το απώθησε. Και ήταν το ευαγγέλιο αυτό «το μοναδικό ιερό αντικείμενο, που διεσώθη, όταν ο Μητροπολιτικός Ναός καταστράφηκε ολοσχερώς από την φωτιά, που έβαλαν τα Γερμανικά στρατεύματα Κατοχής και έκαψαν την πόλη, αφού προηγουμένως εξετέλεσαν όλους τους άρρενας κατοίκους των Καλαβρύτων!» Επομένως, αφού δεν το φίλησε και το απώθησε το Ευαγγέλιο ο Συριζαίος, είναι κι αυτός δολοφόνος και συνεργάτης των Γερμανών!
Τόσο κορνές ο Μητροπολίτης, που λέμε και στο Τρίκαλο. Τόσο γκυρίζι, τόσο γκάφαλος. Τα χώνει όλα στο μίξερ και όπως θέλει τα γυρνάει. Μονά ζυγά δικά του και στο τέλος, εύχεται και «συγκοπή καρδίας» σε όσους δεν τον γουστάρουν. Ως άγγελος εκδικητής της Παλαιάς Διαθήκης, που καμία σχέση δεν έχει με τη θρησκεία της Αγάπης και του Ελέους. Όπως δεν έχει καμία σχέση με την διδασκαλία του Ιησού Χριστού, αυτός ο τιποτένιος χωροφύλακας της χούντας που παριστάνει τον άνθρωπο του Θεού…
Υ.Γ.: Δεν νομίζω ότι ο Πάνος θα κάτσει να απαντήσει στον Αμβρόσιο. Η Έλενα Ακρίτα, αντιθέτως, την οποία ο Μητροπολίτης μπαίνει στον κόπο να αποκαλέσει «ξετσίπωτη», έχω την εντύπωση ότι θα τον ξυρίσει με πορτοκαλάδα!
- από το newpost.gr
