Οι απαρχές του στούντιο Shaw Brothers που ιδρύθηκε τον ∆εκέµβριο του 1958 εντοπίζονται στο 1925, όταν τρία αδέρφια (µαντέψτε το όνοµά τους)..
έφτιαξαν στη Σαγκάη την εταιρεία παραγωγής ταινιών Tianyi Film Company. Τα φιλµ της αποσπασµατικά µόνο είχαν αναφορές στις πολεµικές τέχνες, τις οποίες συνέδεαν µε ακροβατικά σε τραµπολίνο κ.λπ. Η επιτυχία της εταιρείας, επέτρεψε στα αδέρφια Shaw να επιστρέψουν στα κινηµατογραφικά πράγµατα µετά τον Μεγάλο Πόλεµο. Η νέα εταιρεία, η Shaw Brothers, που ίδρυσαν έγραψε ιστορία.
Χορογραφία της µάχης
Τα πάνω από χίλια φιλµ της Shaw Brothers µε τις εντυπωσιακές χορογραφίες πολεµικών τεχνών συνέδεσαν στη συνείδηση του κοινού την «ταινία καράτε» µε το κινεζικό σινεµά. Ωστόσο, ήταν ένας Ιάπωνας που έφτιαξε την ταινία-ορόσηµο του είδους στα 60s. Ο λόγος για το «Γιοζίµπο» του Κουροσάβα που το 1961 απέδειξε πως όταν υπάρχει θεϊκό άγγιγµα όλα µπορεί να συµβούν.
Λίγο αργότερα η συµβολή του Μπρους Λι στο είδος το έκανε διάσηµο παντού αλλά αλλοίωσε το προφίλ του και το αποµάκρυνε από τις ρίζες του. Οι ταινίες του Λι είχαν έναν φολκλορικό µοντερνισµό και µια πονηριά που οδηγούσαν στην εµπορική επιτυχία, αλλά υστερούσαν στο καλλιτεχνικό κοµµάτι. Εξαίρεση τα «Enter the dragon» και «Way of the dragon», όπου ο Λι παλεύει µε τον Τσακ Νόρις µε φόντο το Κολοσσαίο (το φολκλόρ που λέγαµε). Τα «ξαδερφάκια» του Λι, ο Τζάκι Τσαν και ο Τζετ Λι, ακολούθησαν την ίδια συνταγή. Κορυφαία ταινία του πρώτου το «Police story» του 1981 και του δεύτερου το θαυµάσιο «Κάποτε στην Κίνα» του 1991.
Ανατολική νεωτερικότητα
Επρεπε να έρθει το «Τίγρης και δράκος» για να επιστρέψει το φιλµ πολεµικών τεχνών στα γενέθλια µέρη του, στις αρχαϊκές δοξασίες περί ηρωισµού και υπεράνθρωπων ακροβατικών. Νωρίτερα το Χόλιγουντ είχε δείξει λατρεία για το είδος χτίζοντας σειρές ταινιών («Καράτε Κιντ», «Matrix» κ.ά.) σε απίθανες χορογραφίες µάχης, ενώ και ο Ταραντίνο κατέθεσε την άποψή του µε το φανταχτερά αιµατοβαµµένο «Kill Bill». Και αν ο στιλίστας Γιµού δηµιούργησε σχολή («Ηρωας», «Ιπτάµενα στιλέτα») µε κάδρα απίστευτης εικαστικής οµορφιάς, ο Καρ Γουάι έδωσε τα εύσηµα στον αυθεντικό δηµιουργό του είδους. Η ιστορία του Yip Man στο «Grandmaster» είναι η απόδειξη πως ακόµη και πίσω από τα πιο εξωπραγµατικά κατορθώµατα των πολεµικών τεχνών κρύβεται πάντα ο άνθρωπος.
-διαβάστε το κείμενο του Κ. Καϊμάκη: Πέντε ταινίες που... δέρνουν αλύπητα (στο documento ΕΔΩ)
