Είχε όμως τον Πικάσο, τον Στραβίνσκι, τον Προυστ και τον Λε Κορμπιζιέ, που τόλμησαν την καθαρή αφαίρεση στη ζωγραφική, την εγκατάλειψη της τονικότητας στη μουσική, τη ρήξη με την..
παράδοση στη λογοτεχνία και τη φυγή από τη διακόσμηση στην αρχιτεκτονική.
Γι’ αυτό, άλλωστε, και ο ίδιος ο Δεσποτίδης, σε πείσμα των δεξιών και αριστερών ιερατείων, τόλμησε την «Επιθεώρηση Τέχνης» σε μια εποχή που επιτυχημένες επιθεωρήσεις ήταν μόνον αυτές με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Ας τον αφήσουμε λοιπόν στην ησυχία του.
Μ. Σπιν. / ΕφΣυν
