Την αγωνία τού νεαρού δημοσιογράφου μπροστά στο παιδικό είδωλό του, από το οποίο «τόλμησε» να ζητήσει συνέντευξη –κι εκείνο αμέσως δέχτηκε να του την παραχωρήσει!– περιγράφει με ένα ωραίο κείμενο ο Στέλιος Γρηγοριάδης.
Στα χρόνια της δημοσιογραφικής του νεότητας, όντας συντάκτης της (μεγάλης τότε)..
"Θεσσαλονίκης" τού Συγκροτήματος Βελλίδη (τηρουμένων των αναλογιών αποτελούσε από πλευράς κύρους και κυκλοφοριών, μαζί με την εφημερίδα Μακεδονία, τον ΔΟΛ της Βόρειας Ελλάδας) έβαλε υψηλό στόχο: να πάρει συνέντευξη από τον Γιώργο Κούδα. Δηλαδή, να μίλησε αυτός, ο δημοσιογραφικός νεοσσός, με ένα τεράστιο αστέρι των γηπέδων, από τα σπουδαιότερα ταλέντα στην ποδοσφαιρική μας ιστορία, που λίγα χρόνια πριν προκάλεσε τον Μεγάλο Πόλεμο, τον «Τριαντακονταετή» ποδοσφαιρικό, ανάμεσα σε Βορρά και Νότο, όταν άκουσε τις Σειρήνες τού Πειραιά και προσπάθησε να μεταγραφεί στον Ολυμπιακό.
- διαβάστε την ενδιαφέρουσα συνέχεια στο μπλογκ του harddog ΕΔΩ