Οι χρυσαυγίτες δείχνουν τα δόντια τους

Οι χρυσαυγίτες, οι φασίστες, οι νεοναζί, οι δηλωμένοι και οι άλλοι – οι πιο επικίνδυνοι – δείχνουν τα δόντια τους και τα πολιτικά κόμματα μετράνε ψήφους, ποσοστά, δημοσκοπήσεις και καρέκλες για μετά τις εκλογές.

Τα παιδιά στα Βίλια και στη Κόνιτσα τρομοκρατήθηκαν από τάγματα εφόδου και τα πολιτικάκόμματα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ (ΚΙΝΑΛ κλπ), Ποτάμι δεν βρήκαν.. χρόνο να καταγγείλουν τις αθλιότητες.

Αυτό είναι ο ορισμός του «κλείνω το μάτι» στους πιθανούς ψηφοφόρους μου.

Αυτή είναι η κατάντια μας!

Αυτή η ανοχή και ο ωχαδερφισμός έχει αφήσει το πεδίο ανοιχτό για να δρα ο υπόκοσμος των νεοναζί.

Οι ίδιοι πολιτικοί που «τιτιβίζουν» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με στόχο ποιος θα γράψει την καλύτερη ατάκα για να απαντήσουν ο ένας στον άλλο για θέματα που τους αφορούν, όταν συμβαίνουν τα αίσχη που αφορούν τις ζωές και το μέλλον των παιδιών μας κάνουν ότι δεν βλέπουν.

Σαν τις μοντέλες στο Instagram. Έτσι λειτουργεί το μεγαλύτερο τμήμα του πολιτικού προσωπικού της χώρας: Χαμένο μέσα στην αυτοαναφορικότητά του.

Αγωνίζονται για το «μέλλον» αλλά μόνο το δικό τους μέλλον τους ενδιαφέρει. Ένα μέλλον μέσα στην προβολή και σε μια θέση που θα τους δίνει τη δυνατότητα επιρροής.

Αλλά τι και ποιον θέλουν να επηρεάσουν με τις αυτάρεσκες πόζες και ποζεριές τους, οι πολιτικοί, όταν δεν μπορούν να αντιληφθούν τις φρικαλεότητες που έζησαν τα μικρά προσφυγόπουλα από τα τάγματα εφόδου των νεοναζί που τους επιτέθηκαν;

Ανεργία και Νεοναζισμός. Αυτά είναι τα δύο πιο σημαντικά προβλήματα που βλέπω εγώ μπροστά μου. Δεν λέω ότι είναι τα μόνα. Αλλά είναι τα πιο δηλητηριώδη.

Και καλά: την ανεργία δεν την λύνεις με δηλώσεις. Αλλά το θράσος των νεοναζί, των χρυσαυγιτών, των δηλωμένων και των άλλων, της διπλανής πορτας μπορείς να το «μαζέψεις» αν είσαι μπροστά τους ένα σταθερό εμπόδιο στις πρακτικές, τις μεθόδους και τα επιχειρήματά τους.

Πέρα από τις ευθύνες για τους νεοναζί που ακόμη κυκλοφορούν και τρομοκρατούν μέσα στην Αστυνομία, που τις έχει στο ακέραιο η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο, τα πολιτικά κόμματα τι κάνουν για τα κρούσματα βίας απέναντι σε παιδιά. Σε παιδιά! Να το καταλάβουμε όλοι αυτό! Τι κάνουν;

Θα πει κανείς: εδώ οι άλλοι βάζουν τα παιδιά τους να κάνουν αποχή από το σχολείο ώστε να μην χρησιμοποιούνται οι άδειες αίθουσες ώστε να κάνουν μάθημα τα προσφυγάκια – να το τονίσουμε: όταν τα δικά τους ελληνόπουλα δεν είναι σχολείο!!! Βλέπε στη Σάμο.

Ναι το προσφυγικό η κυβέρνηση δεν το έχει αντιμετωπίσει σωστά και στο σύνολό του. Αλλά τα παιδιά που σώθηκαν από κύματα του Αιγαίου τι φταίνε!

«Κλάψαμε» τον Αιλάν, εκείνο το αγοράκι που βρέθηκε μπρούμυτα νεκρό στην ακτή, αλλά με τα ζωντανά τι γίνεται; Πρέπει να πεθάνουν για να τα «λυπηθούμε»;

Δε θα μπορούν να παίξουν με μια μπάλα σε μια αλάνα, ή σε ένα γήπεδο;

Είναι μεγάλες οι ευθύνες των πολιτικών κομμάτων που δεν αποφασίζουν να στήσουν ένα «τείχος» απέναντι σε κάθε φαινόμενο ρατσισμού, φανατισμού και βίας κατά των μεταναστών και των προσφύγων.

Και είναι και δική μας ευθύνη, των πολιτών, των δημοσιογράφων, να τους θυμίζουμε ότι εκτός από τον μικρόκοσμό τους, οι πολιτικοί, έχουν ευθύνη για τη διαμόρφωση του δικού μας κόσμου.

Γιάννης Καφάτος / viewtag