Κακό; Επειδή στην (όχι κοινή ) αντίληψη το «νόμιμο είναι και ηθικό» αυτό δεν θεωρείται κακό. Υπάρχει, άλλωστε έτοιμο και το γνωστό, τριμμένο και μισολιωμένο..
τσιτάτο που θα το επαναλάβουμε, αν και δεν μας αρέσουν τα τετριμμένα: Η δημοσιογραφία σε πάει παντού αρκεί να την εγκαταλείψεις εγκαίρως –δηλαδή όταν πρέπει, την κατάλληλη στιγμή, όταν η κίνηση δεν θα έχει μεγάλο ρίσκο αλλά μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας.
Για να γίνει αυτό υπήρξε προπαρασκευή χρόνων: ο δημοσιογράφος πλησίαζε με βηματάκια ή με άλματα το όριο με το εύφορο από φιλοδοξίες και χρήμα οικόπεδο, προσφέροντας στήριξη στο κόμμα και παίζοντας «ξύλο» για χατίρι του από την τηλεόραση, το ραδιόφωνο ή τις στήλες των εφημερίδων. Δηλαδή έκανε δουλειά, εκτέθηκε, τον έβγαλαν στη σέντρα και τελικά σήκωσε μετέωρο το πόδι πάνω από το «όριο» περιμένοντας ένα ελαφρύ ούριο αεράκι, ένα νεύμα, μια επίσημη κομματική πιστοποίηση, για να περάσει στην άλλη πλευρά.
- από το harddog (oλόκληρο το κείμενο ΕΔΩ)
