Είναι αργές, πολύ αργές οι περισσότερες μέρες στην πολιτική. Ο γίγαντας Χάντερ Τόμπσον το είχε γράψει αυτό και είχε δίκιο φυσικά, όπως δίκιο είχε στα περισσότερα από τα αποφθέγματά του. Και τι να τραγουδήσει δηλαδή η μέρα η χθεσινή; Ότι κατέβασε τα πρώτα δεκαέξι ονόματα στο ευρωψηφοδέλτιό του ο ΣΥΡΙΖΑ ή ότι έπαιξε για μια στιγμή να..
μετακομίσει ο Δρομέας απ’ το Χίλτον και να πάει Σκόπια. Το πρώτο το ξέρανε ως και οι γάτες της γειτονιάς και μου το λέγανε το πρωί που πάω να τις ταΐσω κι όσο για το δεύτερο μια τρικυμία σ’ ένα φλιτζάνι τσάι περισσότερη πλάκα θα είχε. Εκτός κι αν ο Δρομέας πάει στα Σκόπια με τα πόδια!
Ψάχνοντας λοιπόν να δω τι θα γράψω ο δόλιος (κάπως πρέπει να βγει το μεροκάματο και δεν έχω τις μαντικές ικανότητες συναδέλφων που προβλέπουν πότε θα γίνουν οι εκλογές), έφτασα ως και το mail μου ν’ ανοίξω αναζητώντας τα δελτία Τύπου του Καμίνη. Που τα διαβάζεις κι έχεις την εντύπωση ότι δεν κατοικείς στην Αθήνα του 2019, αλλά σε μια πόλη που θα την ζήλευαν τόσο ο Ιούλιος Βερν όσο και ο Καρλ Λάγκερφελντ. Τόσο προχώ και τόσο κομψό είναι το κλεινόν άστυ, από το διάστημα το βλέπουν οι εξωγήινοι και το δείχνουν με το δάχτυλο. Όλα τα έχει τακτοποιήσει ο κύριος Γιώργος, όλα τα έχει βάλει στη σειρά, όλα λάμπουν, όλα αστράφτουν κι άμα ξεπέφτει και κάνα σκουπίδι καμιά φορά οι εχθροί του το ρίχνουν. Ελλάδα ρε φίλε, πώς να προκόψεις;
Έλεγα όμως για την είδηση της ημέρας που την πέτυχα στην αλληλογραφία του δημαρχούκου. Με δυο λόγια και για να μην πλατειάζω, αυτό που μάθαμε είναι ότι ανοίγει ο δρόμος για το Αποτεφρωτήριο του δήμου Αθηναίων, καθώς τη σχετική απόφαση υπέγραψε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης. Με τον τρόπο αυτό καθορίζονται ο χώρος και οι προϋποθέσεις για την κατασκευή του Κέντρου Αποτέφρωσης Νεκρών, όπως αυτό σχεδιάστηκε και προτάθηκε από το δήμο Αθηναίων για την περιοχή του Ελαιώνα.
Και για να το πάω πιο τεχνικά το θέμα, η υπουργική απόφαση προβλέπει την κατασκευή του Αποτεφρωτηρίου, καθώς και τη διαμόρφωση κοινόχρηστων χώρων πρασίνου (στα οικοδομικά τετράγωνα 17 και 29) βάσει της απόφασης του Συμβουλίου Μητροπολιτικού Σχεδιασμού του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης, που ομόφωνα ενέκρινε την πρόταση του δήμου Αθηναίων. Στον κοινόχρηστο χώρο δημιουργείται οργανωμένος χώρος πρασίνου που περιλαμβάνει αναψυκτήριο, χώρους συνάθροισης κοινού, αθλητικές εγκαταστάσεις, μπλα μπλα μπλα, μπλα μπλα μπλα, γιου γκετ δι πίκτσιουρ που θα έλεγε κι ο Χάντερ Τόμπσον.
Και το άλλο πράγμα που γιου γκετ, είναι ότι αφενός παίρνουν έναν πόντο τα ανθρώπινα δικαιώματα και αφετέρου χάνουν έναν πόντο οι έμποροι του ανθρώπινου πόνου. Ναι, δικαίωμά του είναι το καθενός να πηγαίνει τον νεκρό του στο Αποτεφρωτήριο, στοιχειώδες δικαίωμά του και δεν μπορεί να του το στερήσει κανείς. Ούτε καν η Εκκλησία, που έχει στήσει μια τεράστια μπίζνα γύρω απ’ τις κηδείες και κόβει αβέρτα μονέδα. Συγγνώμη, αλλά πολύ κράτησε το παραμυθάκι και ήρθε η ώρα να πάρει κάθε πολίτης την κατάσταση στα χέρια του. Δίχως να τρέχει στη Βουλγαρία, όπως επιβάλλει ο ορθόδοξός μας καθωσπρεπισμός. Που λέει «ουστ» στα εντός συνόρων και κλείνει τα μάτια στα εκτός. Τέλος λοιπόν, Αποτεφρωτήριο τώρα, κι αν είναι αυτή η κληρονομιά του Καμίνη είμαι διατεθειμένος να συγχωρέσω πολλές από τις μπούρδες του. Αλλά όχι τη Ρόδα!
Υ.Γ.: Κι ένα μπράβο στον Σταθάκη να το πούμε, που έστω και αργά την έβαλε την υπογραφή του. Αν τον αφορίσουν, θέλω κι εγώ.
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost
