Τώρα μένει να δούμε πώς θα απαντήσουν οι κατηγορούμενοι χρυσαυγίτες με τους μάρτυρες..
υπεράσπισης και τις απολογίες τους. Μια πρώτη γεύση πήραμε τις τελευταίες μέρες με τους σχολιασμούς των συνηγόρων υπεράσπισης για τα λεγόμενα «αναγνωστέα».
Το ενδιαφέρον σ’ αυτές τις παρεμβάσεις ήταν ότι η υπεράσπιση των κατηγορουμένων εμφανίστηκε απολύτως ενιαία. Μοναδική εξαίρεση, η συνήγορος του Στ. Μπούκουρα, η οποία χρησιμοποίησε το επιχείρημα ότι δεν είναι δυνατόν ο εντολέας της να βρίσκεται στην ηγεσία της οργάνωσης, ενώ εξαιρέθηκαν από αυτήν άλλοι χρυσαυγίτες με ειδικό ρόλο, όπως ο «θεωρητικός» Μισιάκας και ο «οικονομικός διευθυντής» Βλαχόπουλος. Ολοι οι υπόλοιποι σχολιασμοί οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει καμιά διαφοροποίηση, από τον Ρουπακιά μέχρι τον Μιχαλολιάκο.
Τη θέση αυτή διατύπωσε με απόλυτο τρόπο ο επικεφαλής της υπεράσπισης, κ. Π. Μιχαλόλιας, αδελφός και πολιτικός μέντορας του Αρχηγού της ναζιστικής οργάνωσης. Στην πεντάλεπτη παρέμβασή του πρόλαβε να μετονομάσει την οργάνωση σε Ελληνικό Σύνδεσμο (αντί του ορθού Λαϊκός Σύνδεσμος), προφανώς για να αποσείσει την υποψία ότι πρόκειται για απλή μετάφραση του γερμανικού (και ναζιστικού) Völkischer Bund, και κατέληξε λέγοντας ότι οι μάρτυρες κατηγορίας και ιδιαίτερα οι καθηγητές Πανεπιστημίων «έγιναν κατήγοροι σε 69 οικογένειες, οι οποίες δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να κάνουν τις πολιτικές επιλογές τους και να κάνουν τους αγώνες τους».
Αλλά 69 είναι το σύνολο των κατηγορουμένων. Ετσι, μάθαμε ότι κατά τον κ. Μιχαλολιάκο, ακόμα και οι αυτουργοί των εγκληματικών ενεργειών έκαναν απλώς «πολιτικές επιλογές». Και, επομένως, η ηγεσία της θεωρεί τις ενέργειες αυτές «αγώνες».
Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο ανατριχιαστική ομολογία ενοχής από τον Αρχηγό της ναζιστικής οργάνωσης.
Δημήτρης Ψαρράς / ΕφΣυν
