Σε άλλες εποχές θα γινόταν χαμός. Σήμερα μούγκα στη στρούγκα. Ένα από τα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ της εποχής Σημίτη καταθέτει στη δίκη για το σκάνδαλο της Siemens ότι στις εκλογές του 2000 το κόμμα του εισέπραξε με τη μορφή δωρεάς(;), χορηγίας (;), κουπονιών(;) περίπου 16 δις δραχμές από διάφορες εταιρείες για τις ανάγκες του εκλογικού αγώνα. Το ποσό είναι πολύ μεγάλο. Έστω.. και σε δραχμές. Κι όμως ούτε φωνή ούτε ακρόαση.
Το κόμμα του έκανε πώς δεν άκουσε. Η Δεξιά που τότε αποκαλούσε το ΠΑΣΟΚ άντρο της διαφθοράς, τον πρόεδρο του και πρωθυπουργό της χώρας αρχιερέα της διαπλοκής, η οποία βγάζει ανακοινώσεις τουλάχιστον τρεις φορές την ημέρα ακόμη και για ψύλλου πήδημα, δεν θεώρησε σκόπιμο να ψελλίσει κάτι.
Ανάλογη στάση και από τα φιλοδεξιά μέσα ενημέρωσης: μερικά έθαψαν την είδηση κάπου στις μέσα σελίδες, ορισμένα την εξαφάνισαν και κάποια έδωσαν την έκταση θλιβερού μονόστηλου.
Άραγε ποια λογική πρυτάνευσε; Περασμένα ξεχασμένα; Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε; Συγκάλυψη για να μην κερδίσει πόντους η κυβέρνηση; Ίσως συνενοχή; Νομίζω λίγο απ' όλα. Το ΠΑΣΟΚ θέλει να ξεχάσει τις κακόφημες πλευρές του κυβερνητικού παρελθόντος του. Τι να πει η Νέα Δημοκρατία αφού έκανε τα ίδια και χειρότερα;
Γιατί να αναδείξουν το θέμα τα μέσα ενημέρωσης που στηρίζουν τα δύο κόμματα αφού αυτό που προέχει είναι να ηττηθεί στρατηγικά ο ΣΥΡΙΖΑ (ο περιστασιακός ενοικιαστής της εξουσίας) και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για τη συνεργασία μετά τις εκλογές της συντηρητικής παράταξης με το ΚΙΝ.ΑΛΛ (οι φυσικοί ιδιοκτήτες της χώρας). Συνεπώς ό,τι βλάπτει τον υποψήφιο εταίρο πρέπει να εξοβελιστεί από τη δημόσια συζήτηση.
Η μπάλα στην εξέδρα λοιπόν και η ζωή συνεχίζεται κανονικά σαν να μην τρέχει τίποτε.
- το κείμενο του Τ. Παππά είναι από την Εφημερίδα των Συντακτών