Ως παιδίσκη, με υπόκλιση στον δάσκαλο...

Τώρα είδα την Πάολα να τραγουδά Σαββόπουλο μπροστά στον Σαββόπουλο (ΕΔΩ). Ως παιδίσκη, με υπόκλιση στον δάσκαλο. Η εκτέλεση καλή δεν μπορώ να πω. Το ζήτημα είναι άλλο. Πως αν έφτασε ο Σαββόπουλος να γίνεται μεταμεσονύχτια εκπομπή, να τον τραγουδάνε ιέρειες της πίστας και να τον ευλογάνε σαλονικιοί τηλεοπτικοί αστέρες, τότε ανήκει πλέον στο πιο mainstream υλικό.
Από αυτά δηλαδή που χτίζουν..
πλέον όχι συνειδήσεις, αλλά στυλ και αξιοποιούνται ως ένσημα κύρους από σκυλιά της νύχτας και μπαρόβιους. Αρκετά μακριά δηλαδή από τον Σαββόπουλο που εμείς (οι γηραλέοι;) ψωνίζαμε ως κασέτα στην Ομόνοια και την ακούγαμε και λίγο μόνοι, γιατί περιείχε "κακές" ή άγνωστες στο τότε περιβάλλον μας λέξεις. Μαζί με Σπυριδούλα, Ταξιαρχίες, Άσιμο, Φατμέ, Πιλαλί, θείο Νώντα, Σιδηρόπουλο, Panx Romana και πολλά άλλα.

Τελικά για όλα υπάρχει μια εποχή. Και όταν αυτή περάσει, τα ίδια γίνονται ταπετσαρία ενοχών.
- από το fb του Χρ. Κτενά