Το λένε οι Εγγλέζοι με τρόπο ποιητικό: “If it bleeds, it leads”!
Άμα είναι είδηση με αίματα δηλαδή, της ταιριάζει η πρώτη σελίδα. Και το βλέπουμε κάθε μέρα αυτό, είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά. Γιατί και τα πολιτικά τα μαχαιρώματα αίματα στάζουν, για να μην πω ότι σε αίματα οδηγούν. Στο τσακ τα γλυτώσαμε με το Μακεδονικό..
κι ο Γιάννης ο Μπουτάρης είμαι σίγουρος ότι ακόμη θυμάται εκείνα τα εριστικά πλάσματα που τον κυνήγησαν ένα ωραίο και πατριωτικό πρωινό. Ναι, κάθε μέρα στο πρώτο το πλάνο το χρώμα θα είναι κόκκινο θέλοντας και μη…
Αλλά είναι και κάτι μέρες που αυτό το κόκκινο δεν αφορά σε αίματα, αφορά σε σοκολάτες! Και σοκολάτες με κοινωνικό μήνυμα παρακαλώ, υπέρ της διαφορετικότητας και της ανοχής. Κόντρα στο ρατσισμό, κόντρα στην ομοφοβία, κόντρα στον φόβο και στον τρόμο που δηλητηριάζουν τις ζωές μας. Βλέπε την καμπάνια της “Lacta” με τίτλο «Η αγάπη έχει πολλές γεύσεις», όπου πρωταγωνιστούν ζευγάρια διαφορετικής σεξουαλικότητας, χρώματος, ηλικίας και καταγωγής. Αυτά τα ζευγάρια που ξέρουμε όλοι και όλες, αυτά τα ζευγάρια που ζούμε μαζί τους και ανάμεσά τους, αυτά τα ζευγάρια που αγαπούν με το ίδιο πάθος, με την ίδια χαρά, με την ίδια ψυχική ανάταση όπως εμείς.
Και κάπου εδώ ακούγεται πένθιμα η καμπάνα από τη μητρόπολη Αιγιαλείας και Καλαβρύτων και βγαίνει ο Αμβρόσιος και λέει στα παιδάκια «Φτύστε την»! Τη “Lacta” δηλαδή, που λατρεύει η πιτσιρικάδα και παρακαλάει τη μαμά να δώσει χαρτζιλίκι για να πάει στο περίπτερο να φορτώσει. Σε γεύσεις ένα σωρό, από την all time classic ως την άλλη τη φράουλα γιαούρτι που πρέπει να είσαι και λίγο χαρντκοράς για να τη μασουλήσεις, αλλά δεν θα τα χαλάσουμε περί ορέξεως, είτε στη σοκολάτα μας αφορά αυτή είτε στη σεξουαλικότητά μας. Δικιά σου είναι η “Lacta” φίλε, δικιά σου και η αγκαλιά, ό,τι γουστάρεις θα την κάνεις και σε όποιον ή όποια θέλεις θα τη προσφέρεις!
Αυτή ήταν αγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες η μία καλή είδηση της χθεσινής ημέρας και η άλλη καλή είδηση ήταν που βγήκε η αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Όλγα Σμυρλή, και ζήτησε «να αναιρεθεί η απόφαση του Πενταμελους Εφετείου Λάρισας και να κηρυχθεί αθώα η κατηγορούμενη για το αδίκημα της απάτης κατ’εξακολούθηση και κατ’ επάγγελμα». Η οποία κατηγορουμένη δεν είναι άλλη από την 53χρονη καθαρίστρια από το Βόλο που έφαγε 10 χρόνια καταδίκη κατακέφαλα γιατί είχε πάρει τη θέση με πλαστό απολυτήριο δημοτικού. Και μπήκε και φυλακή γαμώ το σπιτάκι μου, στη χώρα που βγάζεις το μάτι του αλλουνού και σου δίνουν αναστολή. Για να μην σας πω τι γίνεται έτσι και συμμετέχεις σε κύκλωμα παραδικαστικό. Μόνο το παράσημο του Φοίνικα δεν σου χαρίζουν!
Καμιά φορά όμως, καμιά φορά λέω, δουλεύει το μαγαζί. Και απονέμει δικαιοσύνη όχι με το γράμμα αλλά με το πνεύμα του νόμου. Ναι, να δικαστεί η καθαρίστρια. Ναι, να καταδικασθεί, επειδή διέπραξε αδίκημα. Αλλά στη μπουζού ρε φίλε, στη μπουζού; Ούτε ο θεός το θέλει αυτό, ούτε ο διάβολος. Εδώ ο άλλος κουβάλαγε βαλιτσάκι με ένα μύριο μίζα για το ταμείο του ΠΑΣΟΚ κι ακόμη πίνει το Λαγκαβούλιν του πλάι στο τζάκι. Και η καθαρίστρια να βλέπει τον κόσμο πίσω από τα κάγκελα; Ούτε ο θεός, ούτε ο διάβολος, ούτε κανένας καριόλης δεν το θέλουν.
Και επί τη ευκαιρία, να σημειώσω και κάτι για το τέλος:
Βγήκε ο υφυπουργός κοινωνικής ασφάλισης Τάσος Πετρόπουλος και ανακοίνωσε ότι δεν τα χάνει τα ένσημά της τα δουλεμένα η καθαρίστρια από το Βόλο και όταν έρθει η ώρα θα προσμετρηθούν κανονικά για τη σύνταξή της.
Αμήν Παναγίτσα μου, αμήν και μπράβο του και μπράβο και στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και μπράβο και στη Lacta, δεν θέλω πολλά, μια μέρα τη βδομάδα να περνάει έτσι χαρωπή και είμαι έτοιμος να ανεχθώ ακόμη και τον Αμβρόσιο. Σχεδόν…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr