Να συζητήσουμε και μάλιστα σε βάθος την υπόθεση Πολάκη - Στουρνάρα να καταλήξουμε σε συμπεράσματα, να αποδοθούν πολιτικές ευθύνες όπου υπάρχουν και η Δικαιοσύνη να κρίνει με τη δέουσα ταχύτητα αν έχει διαπραχθεί παρανομία. Να συζητήσουμε δηλαδή για το αν έγινε ηχογράφηση, αν ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας ενημέρωσε τον συνομιλητή του ότι τον ηχογραφεί, αν αυτός συναίνεσε ή αν θεώρησε ότι ήταν πλάκα, όπως ισχυρίστηκε όταν δημοσιοποιήθηκε μέρος της τηλεφωνικής συνομιλίας τους.
Αυτό επιβάλλεται να κάνουμε, κόμματα, μέσα ενημέρωσης και πολίτες. Ωστόσο, εκτός από τη διαδικασία, τις μεθόδους και την ποινική διάσταση της υπόθεσης έχουμε και το περιεχόμενο της επίμαχης κουβέντας ή, για να το πω διαφορετικά, τις καταγγελίες Πολάκη για τις βρόμικες ιστορίες που ταλαιπωρούν τον δημόσιο βίο και είναι ακόμη σε εκκρεμότητα με αποτέλεσμα να δημιουργούνται υποψίες είτε για ανεξήγητη καθυστέρηση είτε για απόπειρα συγκάλυψης.
Δεν πρέπει να ασχοληθούμε με τα δάνεια που πήραν τα κόμματα του συναινετικού δικομματισμού την εποχή της παντοδυναμίας τους, τα οποία με τον ρυθμό που τα αποπληρώνουν θα ξεχρεώσουν τον επόμενο αιώνα, αν φυσικά είναι εν ζωή τότε με το ίδιο ΑΦΜ και αν δεν έχουν μεσολαβήσει παρεμβάσεις από φιλικές κυβερνήσεις για να εξαφανιστεί το θέμα;
Θα μιλήσουμε για τη ζημιά που έχει προκληθεί από το όργιο στις σωσμένες με τα χρήματα των φορολογουμένων τράπεζες; Αλήθεια, τι γίνεται με το περιβόητο (ή μήπως διαβόητο) πόρισμα που συνέταξαν ορκωτοί λογιστές κατόπιν παραγγελίας του Ευάγγελου Βενιζέλου για τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ, το οποίο, όπως έχει δηλώσει η επικεφαλής του ΚΙΝ.ΑΛΛ. Φώφη Γεννηματά, έχει δοθεί στη Δικαιοσύνη; Πού βρίσκεται;
Θα μάθουμε τι έχει συμβεί ή θα περιμένουμε καμιά δεκαριά χρόνια, όπως γίνεται με κάποιες αμαρτωλές ιστορίες του παρελθόντος, και όταν πληροφορηθούμε την έκταση του προβλήματος θα πέσουμε από τα σύννεφα δήθεν έκπληκτοι, όπως πέσαμε (;) από τα σύννεφα με τις καταγγελίες Τσουκάτου για τα 16 δισ. δραχμές που εισέπραξε το ΠΑΣΟΚ από διάφορες εταιρείες για να καλύψει τις εκλογικές ανάγκες του το 2000;
Δεν πρέπει να μας απασχολήσει το γεγονός ότι έχουν ασκηθεί διώξεις σε πρώην διευθυντικά στελέχη της Αγροτικής Τράπεζας (η τράπεζα-αιμοδότρια) που χορηγούσαν δάνεια στα δύο τότε μεγάλα κόμματα με εγγύηση το εικαζόμενο εκλογικό ποσοστό και σε μέσα ενημέρωσης με ενέχυρο πλούσιο και κοπανιστό αέρα;
Δεν οφείλουμε να ρωτήσουμε φορτικά και να λάβουμε πειστικές απαντήσεις από πολιτικούς και ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης που πήραν χορταστικά δάνεια πριν από μερικά χρόνια, «ξέχασαν» για πολύ καιρό να καταβάλουν τις δόσεις, ουδείς τους ενόχλησε, ουδείς διέταξε έλεγχο και σήμερα φαίνεται να χρωστάνε ακόμη το μεγαλύτερο μέρος; Εχουν κάνει ρυθμίσεις; Τι είδους ρυθμίσεις; Τέτοιου τύπου ρυθμίσεις μπορούν άραγε να κάνουν οι πολίτες; Κοντολογίς: ούτε επιλεκτική μνήμη, ούτε συμψηφισμοί, ούτε γομολάστιχα.
- το κείμενο του Τάσου Παππά είναι από την Εφημερίδα των Συντακτών (21/2/2019)
