Αργά τη νύχτα, στην
οθόνη των ΟΣΚΑΡ έπαιζε, για έβδομη φορά, η διαφημιστική σεκάνς απ’ την
ταινία Ρόμα του Αλφόνσο Κουαρόν. Είδα σε πρώτο πλάνο την Κλεό να
σφουγγαρίζει τα απόνερα απ’ τα πλακάκια της αυλής∙ κι ύστερα, με την
αμεσότητα του ιταλικού νεορεαλισμού, να σεργιανάει στην Οδό Ονείρων
τραγουδώντας έναν γνώριμο σκοπό: Κάθε κήπος έχει / μια φωλιά για τα
πουλιά / Κάθε δρόμος έχει / μια καρδιά για τα παιδιά / Μα κυρά μου εσύ…
Αν ζούσε ο Μάνος Χατζιδάκις,
σκέφτηκα, θα ταίριαζε καλύτερα να γράψει εκείνος μουσικές για την ταινία του Κουαρόν. Κι αν έπαιρνε το ΟΣΚΑΡ, που θα το ‘παιρνε, μπορεί να ανέβαινε στην απαστράπτουσα σκηνή να φωτογραφηθεί. Κι όχι όπως με το ΟΣΚΑΡ του «Ποτέ την Κυριακή», που δεν το πήρε και… φωτογραφήθηκε με το ΟΣΚΑΡ της Κατίνας Παξινού…
Νίκος Τσαγκρής (από το μπλογκ restaro)
Αν ζούσε ο Μάνος Χατζιδάκις,
σκέφτηκα, θα ταίριαζε καλύτερα να γράψει εκείνος μουσικές για την ταινία του Κουαρόν. Κι αν έπαιρνε το ΟΣΚΑΡ, που θα το ‘παιρνε, μπορεί να ανέβαινε στην απαστράπτουσα σκηνή να φωτογραφηθεί. Κι όχι όπως με το ΟΣΚΑΡ του «Ποτέ την Κυριακή», που δεν το πήρε και… φωτογραφήθηκε με το ΟΣΚΑΡ της Κατίνας Παξινού…
Νίκος Τσαγκρής (από το μπλογκ restaro)