Υπάρχουν κάτι παίκτες του πόκερ που, στις βραδιές με γκίνια, μένουν στο παιχνίδι ροκανίζοντας τις μάρκες τους. Θα κερδίσουν μερικές γύρες, θα χάσουν περισσότερες. Θα κάνουν και θα «φάνε» μπλόφες. Μία φορά, όμως, θα παίξουν τα ρέστα τους. Αυτή η στιγμή έφτασε για τον Σταύρο Θεοδωράκη. Τώρα..
δεν υπάρχει «θα δούμε». Τώρα βλέπουμε τα χαρτιά όλων.
Επισήμως Το Ποτάμι τοποθετείται με θετική διάθεση απέναντι στις Πρέσπες, διευκρινίζοντας ότι περιμένει και τα τελικά κείμενα. Μεταξύ μας, χρόνο κερδίζει, αλλά, τέλος πάντων, η τελική μορφή της συμφωνίας θα προκύψει μέσα από τις συνταγματικές τροπολογίες στα Σκόπια. Ωστόσο όσοι αποδέχθηκαν το πλαίσιο της συμφωνίας, οφείλουν να υποδεχθούν με ικανοποίηση και τον τρόπο με τον οποίο ενσωματώνεται στον καταστατικό χάρτη των γειτόνων. Συνεπώς Το Ποτάμι θα είναι ικανοποιημένο. Και επειδή καλό είναι να μιλάμε με ονόματα, το θέμα μας είναι ο Θεοδωράκης, ο Μαυρωτάς και ο Λυκούδης. Οι υπόλοιποι έχουν ξεκαθαρίσει τη θέση τους.
Εδώ, λοιπόν, μπαίνει το δίλημμα. Αν ήμασταν στο σινεμά θα ψάχναμε ένα μπαλκόνι με θέα για να βγάλουμε τον Σταύρο, να πιάσουμε το βλέμμα της περισυλλογής. Τι θα κάνει; Θα πράξει αυτό που θεωρεί εθνικά ωφέλιμο, στηρίζοντας μία κυβέρνηση που, σύμφωνα και με τον ίδιο, είναι εθνικά επιζήμια; Είναι ένα παράδοξο το οποίο θα μπορούσε να πάρει και το όνομά του.
Αν ψηφίσει τη συμφωνία, θα κάνει αυτό αρμόζει σε έναν υπεύθυνο πολιτικό αρχηγό που προκρίνει το εθνικό έναντι του μικροπολιτικού. Ταυτόχρονα, όμως, θα στηρίξει την κυβέρνηση που καταγγέλλει κάθε μέρα. Θα είναι σαν να δικαιώνει τις εκτροπές που στηλιτεύει. Και θα καταστεί απολογητής του Τσίπρα, έτσι και η κυβέρνηση σταθεί με την ανοχή του Καμμένου. Στη δική του καμπούρα θα φορτώνεται κάθε κυβερνητικό ολίσθημα. Εν τέλει ο Θεοδωράκης καλείται να μας πει τι θεωρεί πιο ωφέλιμο. Να λυθεί το Μακεδονικό ή να φύγει αυτή η κυβέρνηση; Και τι προκαλεί μεγαλύτερη ζημία; Ο διπλωματικός τραυματισμός ή η παράταση του κυβερνητικού βίου;
Μεγάλη απόφαση, έτσι δεν είναι; Και ο Σταύρος πρέπει να πάει από τη μία ή την άλλη πλευρά. Εκτός και αν πάει από τις δύο. Να πει ότι ψηφίζει τη συμφωνία, αρκεί ο Τσίπρας να πάει αμέσως σε εκλογές. Έτσι δεν καλείται να πάρει τη μία ή την άλλη απόφαση. Τις παίρνει και τις δύο. Θα αποκτήσει εχθρούς. Αλλά αν είναι να κατέβει αυτόνομος στις εκλογές, θα έχει φώτα επάνω του και αέρα στα πανιά του.
- το κείμενο του Κ. Γιαννακίδη είναι από το Protagon.gr με τον τίτλο "Το παράδοξο του Σταύρου Θεοδωράκη"
