Δεν είναι δικό μου το παιδί «μου»

Πόση βία μπορείς να αντέξεις; Μάλλον πολύ. Ενέσεις καθημερινές στις ειδήσεις, στο δρόμο, στη γειτονιά, στην πολυκατοικία, στο ίδιο σου το σπίτι – ίσως;
Συνηθίζουμε τη βία, όπως και τόσα άλλα. Και μαθαίνουμε – με τον χειρότερο τρόπο – νέες λέξεις: έμφυλη βία! Η βία κατά των γυναικών έχει αυξηθεί σε όλες τις αποκρουστικές της μορφές.
Ο πατέρας σκότωσε την κόρη του γιατί δεν συμφωνούσε με την..
εθνικότητα του συντρόφου της. Πριν από ο,τιδήποτε άλλο εκείνο το «του» που η ελληνική κοινωνία – ενδεχομένως και άλλες, και σίγουρα πολλές υπανάπτυκτες – έχει αγιοποιήσει εδώ και χρόνια είναι που παίζει τον βασικό ρόλο!

Τι θα πει «του»; Τι θα πει παιδί «μου». Μου ανήκει; Τι είναι το παιδί; Με ποιον τρόπο το κάθε παιδί είναι «του» ή «μου»;
Το παιδί έρχεται στον κόσμο γιατί το αποφασίζουν (τις περισσότερες φορές) οι γονείς. Το ζευγάρι φέρνει στον κόσμο μια ζωή. Του ανήκει αυτή ζωή; Επειδή εξαρτάται από τους γονείς, το παιδί ανήκει στους γονείς ;

Και μπορεί ο κάθε παπάρας πατέρας ή κάθε τρόμπα μάνα να συμπεριφέρονται στα παιδιά ως ιδιοκτησιακό στοιχείο; Είναι «στοιχείο» τα παιδιά ή άτομα που έχουν τη δική τους κοινωνική συνείδηση, την δική τους αυτονομία (ακόμη και στην εποχή που εξαρτώνται από τους γονείς), το δικό τους χαρακτήρα και φυσικά τα δικά τους δικαιώματα.
Δεν ανήκουν κάπου τα παιδιά που φέρνουμε στον κόσμο. Ανήκουν στους εαυτούς τους!
Το «μου» είναι για να καλύπτει τον γονεϊκό εγωισμό, είτε με την καλή είτε με την κακή έννοια!
Το «μου» υπάρχει για να τονίζει την υποχρέωση να το μεγαλώσουμε, να το κάνουμε αυτόνομο και δυνατό άνθρωπο. Δεν υπάρχει για να δίνει το δικαίωμα να του τσαλακώνουμε την προσωπικότητα, πολύ δε περισσότερο για να το σκοτώνουμε όταν διαφωνούμε με τις επιλογές του.
Το έγκλημα στην Κέρκυρα είναι μια ακόμη μπίλια σε ένα κνούτο που σκίζει τις σάρκες της κοινωνίας και μετράει αθώα θύματα δολοφόνων που δεν μπορούν να ανεχθούν ότι δεν τους ανήκει τίποτα παρά μόνο το άρρωστο μυαλό τους!
Όσοι μεγαλώνουμε παιδιά έχουμε μεγάλο χρέος να τα κάνουμε αυτόνομα, ανεξάρτητα, να τους μάθουμε ότι δεν υπάρχει ανώτερος και κατώτερος άνθρωπος , να τους μάθουμε τον σεβασμό, την ανεκτικότητα.
Δεν είναι δικό μου το παιδί μου! Εγώ το έφερα στον κόσμο. Το κάθε παιδί ανήκει στον εαυτό του.

Γιάννης Καφάτος / viewtag