καταποντίζεται η ελπίδα πως αυτή η ομάδα, με προεργασία λίγων εβδομάδων για να στηθεί, θα εκτοξευόταν με το πάτημα ενός κουμπιού. Ο αποκλεισμός από τη Λαμία δεν είναι παρά η..
απεικόνιση στον καθρέφτη της πραγματικότητας του ειδώλου ενός αποστεωμένου συλλόγου που φτιασιδώθηκε με κρέμες, τραβήγματα προσώπου και πολλά αναβράζοντα δισκία ελπίδας.
Είναι ανεξήγητη η έκπληξη δημοσιογράφων και κοινού από τις δύο απανωτές ήττες στη Λαμία (για Κύπελλο και πρωτάθλημα) και ο αποκλεισμός τελικά στο ΟΑΚΑ. Ανεξήγητη για μια ομάδα που φτιάχτηκε κατ’ ανάγκη εκ των ενόντων, βρίσκεται ακόμα «υπό κατασκευή» και το ίδιο ανεξήγητα πραγματοποίησε ένα απίστευτο, με την πραγματική σημασία της λέξης, ξεκίνημα. Μια ομάδα που μπορεί να έχει μέλλον, αλλά η συνταγή για την Ανανέωση δεν έχει μόνο από ένα υλικό. Πέρα από τα ταλαντούχα νιάτα χρειάζονται πολλά. Όπως χρειάζονται υπομονή και όχι μεγαλοστομίες. Και, ακόμα, όπως χρειάζεται σταθερότητα και όχι έναν ιδιοκτήτη που είναι «στο φεύγω στο κάθομαι» και έναν υποψήφιο επενδυτή που όλο ερχόταν και όλο εξαφανιζόταν πριν χαθεί οριστικά στον ορίζοντα της Παναθηναϊκής ομίχλης. Αυτό και μόνο έδειχνε έλλειψη σοβαρότητας -και χωρίς σοβαρότητα πού μπορείς να πας;
Ο Παναθηναϊκός με τις 5χ5 νίκες του στην αρχή του πρωταθλήματος έφτιαξε ψευδαισθήσεις. Έπιασε τελική στα πρώτα δευτερόλεπτα της κούρσας και μετά ξέμεινε. Έφτασε με το πρώτο βήμα στα όριά του, αλλά θα ήταν μυθικό να τα ξεπεράσει με ένα ακόμα βήμα.
Ο Παναθηναϊκός γυρίζει πίσω, στις ανησυχίες και στην αβεβαιότητα που είχε πριν από την έναρξη της περιόδου, και από εκεί επαναπροσδιορίζεται και προσπαθεί να αξιοποιήσει ό,τι καλό αναδείχτηκε ώς τώρα. Συνεχίζει για να πετύχει ό,τι μπορεί, όντας προσγειωμένος. Και αυτή η προσγείωση είναι το μοναδικό καλό στοιχείο τη συγκεκριμένη στιγμή. Πικρή η αλήθεια, αλλά αλήθεια. Την οποία μπορείς να διακρίνεις καλύτερα τώρα που ο αφρός κατακάθεται.
- από το harddog-sport
