άλλες μισές, εκεί χρειάζεται ο φίλος. Να βάλει το χέρι στην τσέπη και να σε στηρίξει, μην έρθουν οι δανειστές και σε αφήσουν δίχως κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι σου.
“Πάρε τώρα να βολευτείς και βλέπουμε” θα σου πει ο φίλος ο σωστός, που δεν θα κοιτάξει να σου πιει το αίμα τώρα που σε βρήκε στην ανάγκη. Γιατί αλλιώς δεν θα ήταν φίλος, τοκογλύφος θα ήταν. Ενώ ο φίλος ο αληθινός θα βάλει τώρα πλάτη και άμα με το καλό ξελασπώσεις, ξέρει πως δεν είσαι κανένας αγνώμονας ούτε κανένας αχάριστος και θα του το ξεπληρώσεις. Γιατί έτσι είναι οι φίλοι. Θυμούνται ποιος τους στάθηκε στα δύσκολα και όταν έρθουν στα πάνω τους το ξεπληρώνουν και με το παραπάνω.
Γιατί και ο φίλος έχει κι αυτός τις ανάγκες του. Όσο μεγάλος και νταής κι αν φαίνεται, άνθρωπος είναι κι αυτός, έχει κι αυτός τις ανάγκες του. Θες ένα μπλεξιματάκι με τη Δικαιοσύνη, θες κάτι τραβήγματα με τα ποδοσφαιρικά, βάλε και κάτι ανοίγματα στα ΜΜΕ, όπως και να το κάνεις, μια βοήθεια θα τη χρειαστεί κάποια στιγμή κι αυτός. Κι αν δεν ζητήσει βοήθεια από αυτούς που ευεργέτησε, από ποιους θα τη ζητήσει; Από τους ξένους ή από τους γείτονες; Έτσι πάνε αυτά. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν και τους καλούς φίλους και τους καλούς κουμπάρους πάνω απ’ όλα. Και όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός, δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι.
Έτσι κι εσύ. Όταν σου ζητούν να δείξεις τους φίλους σου θα δείχνεις τον φιλεύσπλαχνο ευεργέτη με τα βαπόρια, τις ομάδες, μια πόλη ολόκληρη, μια ντουζίνα ΜΜΕ, μια πολυκατοικία και ένα κόμμα στο τσεπάκι του. Ε, από εκεί καταλαβαίνουμε κι εμείς με ποιον έχουμε να κάνουμε. Είδαμε τον φίλο σου και ξέρουμε ποιος είσαι.
Πέτρος Κατσάκος / Αυγή