Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Γηπεδικός είναι ο τίτλος σήμερα και δεν τον τραγουδάει έτσι ακριβώς η Θύρα 13 αλλά καταλαβαινόμαστε. Τον αφιερώνω στο μαρτύριο αυτού του αγίου ανθρώπου, του μητροπολίτου Αιγιαλείας και Καλαβρύτων Αμβροσίου, ο οποίος έπεσε θύμα δικαστικής πλάνης και εισέπραξε επτά μήνες καταδίκη, με τριετή αναστολή σε δεύτερο βαθμό, γιατί μίλησε για τα σύγχρονα Σόδομα και Γόμορα της..
κοινωνίας μας. Φωτιά έριξε ο Γιαχβέ και τους έκαψε τους Σοδομίτες και τους Γομορίτες, κατάρες εξεστόμισε ο Αμβρόσιος στους απόγονους τους. Και το αποτέλεσμα; Αντί να πέσουνε οι δικαστές ομοφώνως να του φιλήσουνε τα χέρια (για να μην πω και τις πατούσες!) έφαγε κατακέφαλη μια γκράντε ποινή. Και πάλι καλά να λέμε που είναι μητροπολίτης και δεν είναι καμιά παλιοκαθαρίστρια απ’ τον Βόλο να τον τραβολογάνε στη μπουζού τον δόλιο!
Χθες γίνανε όλα αυτά, στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αιγίου, που καταδίκασε τον μητροπολίτη για «δημόσια υποκίνηση βίας ή μίσους» και για «κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος». Γιατί είχε βγει ρε φίλε και είχε γράψει για τους ομοφυλόφιλους πέντε γλυκά λογάκια. Υπενθυμίζω για να μην ξεχνιόμαστε:
«Φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Μαυρίστε τους! Μη διστάζετε, λοιπόν! Όταν και όπου τους συναντάτε, φτύστε τους! Μην τους αφήνετε να σηκώνουν κεφάλι! Είναι επικίνδυνοι! Μην τους πλησιάζετε! Μην τους ακούτε! Μην τους εμπιστεύεσθε!»
Τέλος πάντων, στην πρώτη δίκη τη σκαπούλαρε ο μητροπολίτης, δηλώνοντας ότι δεν εννοούσε τους ομοφυλόφιλους αλλά τους πολιτικούς. Στη δεύτερη δίκη όμως, τη δάγκωσε την πιπεριά! Και τι πιπεριά; Καυτερή, απ’ αυτές τις πράσινες που τις λένε κέρατα στη λαϊκή, όχι καμιά γλυκιά, Φλωρίνης που δεν υποφέρεις. Γιατί τώρα πια δεν είναι υπόδικος, είναι κατάδικος και την αναστολή άστην να γαμιέται. Κατάδικος και με τη βούλα και ας είπε η εισαγγελέας ότι αυτά που έγραψε είναι απαράδεκτα πράγματα αλλά δεν υπάρχει κίνδυνος για τους ομοφυλόφιλους γιατί η κοινωνία έχει πάει μπροστά. Λες και δεν βλέπουμε γύρω μας ένα σωρό περιστατικά όπου οι ομοφυλόφιλοι, οι γυναίκες, οι αδύναμοι αυτού του κόσμου υποφέρουν από τον κάθε γκιουλέκα που αποφάσισε να τους ταλαιπωρήσει. Και με την άδεια του Αμβροσίου μάλιστα. Ενώ τώρα, αυτή η ρητορική του μίσους, έφαγε στα μούτρα μια καταδίκη. Και υπάρχει δικαστικό προηγούμενο.
Το αστείο της υποθέσεως είναι ο Αμβρόσιος παραδέχθηκε εν τέλει στο εφετείο ότι δεν μίλαγε για τους πολιτικούς αλλά μίλαγε για τους ομοφυλόφιλους στο κήρυγμα μίσους. Προσθέτοντας όμως πως αφορούσαν τα λεγόμενά του σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Σα να λέμε την έριξε τη ντουφεκιά, αλλά μέσα στο πλήθος δεν σημάδεψε κάποιον κακομοίρη στο σταυρί. Στο σωρό κι όποιον πάρει ο Χάρος, ασταδγιάλα δηλαδή τόσοι και τόσοι είναι οι ομοφυλόφιλοι, σαν τα κουνέλια πολλαπλασιάζονται μήνας βγαίνει μήνας μπαίνει. Να μην τους πετσοκόψουμε και λίγο, σαν τους Σοδομίτες και τους Γομορίτες;
Έλα όμως που ο Θεός αντί να βρέξει φλόγες, έβρεξε καταδίκη! Και το βούλωσε το στοματάκι του Αμβρόσιου και του κάθε Αμβρόσιου, που θα το ξανασκεφτούν τώρα να μας λούσουν με τον εμετό τους. Γιατί ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αλλά αγαπάει και τον νοικοκύρη. Και οι νοικοκύρηδες του 2019, δικαιούνται να κάνουν ό,τι γουστάρουν στα κρεβάτια τους. Αμήν!
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost
Γηπεδικός είναι ο τίτλος σήμερα και δεν τον τραγουδάει έτσι ακριβώς η Θύρα 13 αλλά καταλαβαινόμαστε. Τον αφιερώνω στο μαρτύριο αυτού του αγίου ανθρώπου, του μητροπολίτου Αιγιαλείας και Καλαβρύτων Αμβροσίου, ο οποίος έπεσε θύμα δικαστικής πλάνης και εισέπραξε επτά μήνες καταδίκη, με τριετή αναστολή σε δεύτερο βαθμό, γιατί μίλησε για τα σύγχρονα Σόδομα και Γόμορα της..
κοινωνίας μας. Φωτιά έριξε ο Γιαχβέ και τους έκαψε τους Σοδομίτες και τους Γομορίτες, κατάρες εξεστόμισε ο Αμβρόσιος στους απόγονους τους. Και το αποτέλεσμα; Αντί να πέσουνε οι δικαστές ομοφώνως να του φιλήσουνε τα χέρια (για να μην πω και τις πατούσες!) έφαγε κατακέφαλη μια γκράντε ποινή. Και πάλι καλά να λέμε που είναι μητροπολίτης και δεν είναι καμιά παλιοκαθαρίστρια απ’ τον Βόλο να τον τραβολογάνε στη μπουζού τον δόλιο!
Χθες γίνανε όλα αυτά, στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αιγίου, που καταδίκασε τον μητροπολίτη για «δημόσια υποκίνηση βίας ή μίσους» και για «κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος». Γιατί είχε βγει ρε φίλε και είχε γράψει για τους ομοφυλόφιλους πέντε γλυκά λογάκια. Υπενθυμίζω για να μην ξεχνιόμαστε:
«Φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Μαυρίστε τους! Μη διστάζετε, λοιπόν! Όταν και όπου τους συναντάτε, φτύστε τους! Μην τους αφήνετε να σηκώνουν κεφάλι! Είναι επικίνδυνοι! Μην τους πλησιάζετε! Μην τους ακούτε! Μην τους εμπιστεύεσθε!»
Τέλος πάντων, στην πρώτη δίκη τη σκαπούλαρε ο μητροπολίτης, δηλώνοντας ότι δεν εννοούσε τους ομοφυλόφιλους αλλά τους πολιτικούς. Στη δεύτερη δίκη όμως, τη δάγκωσε την πιπεριά! Και τι πιπεριά; Καυτερή, απ’ αυτές τις πράσινες που τις λένε κέρατα στη λαϊκή, όχι καμιά γλυκιά, Φλωρίνης που δεν υποφέρεις. Γιατί τώρα πια δεν είναι υπόδικος, είναι κατάδικος και την αναστολή άστην να γαμιέται. Κατάδικος και με τη βούλα και ας είπε η εισαγγελέας ότι αυτά που έγραψε είναι απαράδεκτα πράγματα αλλά δεν υπάρχει κίνδυνος για τους ομοφυλόφιλους γιατί η κοινωνία έχει πάει μπροστά. Λες και δεν βλέπουμε γύρω μας ένα σωρό περιστατικά όπου οι ομοφυλόφιλοι, οι γυναίκες, οι αδύναμοι αυτού του κόσμου υποφέρουν από τον κάθε γκιουλέκα που αποφάσισε να τους ταλαιπωρήσει. Και με την άδεια του Αμβροσίου μάλιστα. Ενώ τώρα, αυτή η ρητορική του μίσους, έφαγε στα μούτρα μια καταδίκη. Και υπάρχει δικαστικό προηγούμενο.
Το αστείο της υποθέσεως είναι ο Αμβρόσιος παραδέχθηκε εν τέλει στο εφετείο ότι δεν μίλαγε για τους πολιτικούς αλλά μίλαγε για τους ομοφυλόφιλους στο κήρυγμα μίσους. Προσθέτοντας όμως πως αφορούσαν τα λεγόμενά του σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Σα να λέμε την έριξε τη ντουφεκιά, αλλά μέσα στο πλήθος δεν σημάδεψε κάποιον κακομοίρη στο σταυρί. Στο σωρό κι όποιον πάρει ο Χάρος, ασταδγιάλα δηλαδή τόσοι και τόσοι είναι οι ομοφυλόφιλοι, σαν τα κουνέλια πολλαπλασιάζονται μήνας βγαίνει μήνας μπαίνει. Να μην τους πετσοκόψουμε και λίγο, σαν τους Σοδομίτες και τους Γομορίτες;
Έλα όμως που ο Θεός αντί να βρέξει φλόγες, έβρεξε καταδίκη! Και το βούλωσε το στοματάκι του Αμβρόσιου και του κάθε Αμβρόσιου, που θα το ξανασκεφτούν τώρα να μας λούσουν με τον εμετό τους. Γιατί ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αλλά αγαπάει και τον νοικοκύρη. Και οι νοικοκύρηδες του 2019, δικαιούνται να κάνουν ό,τι γουστάρουν στα κρεβάτια τους. Αμήν!
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost