Τι περιμένετε δηλαδή, να πανηγυρίσω; Να βάλω τα μεταξωτά και να φυσάει; Εντάξει παλικάρια μου, την κέρδισε ο Τσίπρας την ψήφο εμπιστοσύνης χτες το βράδυ στη Βουλή. Αλλά υπήρχε και περίπτωση να μην την κερδίσει; Αφού τους είχε για πλάκα τους αντιπάλους του, όπως στο δημοτικό σχολείο όταν παίζαμε η τρίτη με την έκτη τάξη. Δεν πα’ να τρέχεις,..
δεν πα’ να σκούζεις, δεν πα’ να χτυπιέσαι οι μεγαλύτεροι θα το κερδίσουν το ματσάκι. Και ελπίζω να καταλάβατε τώρα πια ποιος είναι ο μεγαλύτερος σε αυτό το παιχνίδι και ποιοι είναι για να φωνάζουν τις μανάδες τους να τους αλλάξουν την πάνα βρακάκι. Τελεία.
Τα ξέραμε όμως όλα τα ανωτέρω, γνωστά ήταν και είναι στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ. Όπως αναμενόμενα ήταν και τα σημερινά τα πρωτοσέλιδα, που αφού χάθηκε η πρώτη μάχη προχωράνε στην επόμενη. Με φουλ Μακεδονικό φρόνημα και βόθρο από χυδαιολογίες, όπως αρμόζει στην περίπτωση. Γιατί η φυλή οφείλει να βάλει τα χεράκια της και να βγάλει τα ματάκια της. Γιατί η φυλή οφείλει να βγάλει το όπλο της και να πυροβολήσει το πόδι της. Γιατί η φυλή δεν μπορεί ν’ αντέξει ανθρώπους που ενώνουν και δεν χωρίζουν. Ανθρώπους σαν τον Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Παύλο, που μόλις εγκατέλειψε τα εγκόσμια…
Είναι, ξέρετε, μια στιγμή αμήχανη για εμάς τους αριστερούς, να πλέκουμε το εγκώμιο ενός ιεράρχη. Κανονικά, βλέπουμε ράσο και μας γυρίζει το μάτι. Ανεβαίνουν τα γράδα, ανεβαίνει κι η θερμοκρασία μαζί, στο τσακ είμαστε ν’ αρχίσουμε το σιχτίρι. Γιατί η οργανωμένη εκκλησία το έχει πάει καροτσάκι το επαναστατικό μήνυμα του Ιησού και την έχει ξεφτιλίσει την ανθρωπιστική διδασκαλία του. Όλα για την εξουσία, όλα για την κονόμα, όλα για το νταλαβεράκι. Κλείνοντας το μάτι στους κάθε λογής καταπιεστές, στους κάθε λογής ρατσιστές, στους κάθε λογής βρωμιάρηδες που επικαλούνται την πίστη για να εγκληματήσουν.
Όχι ο Παύλος όμως! Ο συγχωρεμένος ο Μητροπολίτης Σιατίστης βγήκε μπροστά σε ώρες δύσκολες και δεν κρύφτηκε. Και μίλησε με λόγια σταράτα για τη Χρυσή Αυγή και τη δράση της όταν έπρεπε, όταν έκαιγε το σίδερο, όχι κατόπιν εορτής. Με δικά του λόγια:
«Άφησα τελευταία τη Χρυσή Αυγή που στην πραγματικότητα είναι “μαύρη νύκτα”. Είναι θλιβερό ότι κάποιοι «χριστιανοί αγωνιστές» ταυτίστηκαν με τη χρυσή αυγή για να υπερασπιστούν τον Χριστό. Τον Χριστό που η Χρυσή Αυγή τον διώκει, τον προσβάλλει και τον εξευτελίζει καθημερινά και το πράττει στα πρόσωπα, των προσφύγων, των μεταναστών ακόμα και των παιδιών. Κάθε εναγκαλισμός και χάϊδεμα χριστιανού η πολύ περισσότερο ιερωμένου προς τη Χρυσή Αυγή δείχνει μπέρδεμα φρικτό και ακύρωση της πίστης».
Ο Παύλος, επίσης, δεν είχε μετρήσει τα λόγια του μιλώντας για το μεταναστευτικό ζήτημα και τις πάσης φύσεως αντιδράσεις απέναντι στις ταλαιπωρημένες ψυχές που περνούν καθημερινά το Αιγαίο. Σε μια σειρά από συνεντεύξεις του, είχε απευθύνει κάλεσμα προς τους πολίτες να βοηθήσουν τους πρόσφυγες που έφταναν στη χώρα μας και να κλείσουν τα αυτιά τους στις φωνές αυτές, τονίζοντας πως ο μεγάλος πρόσφυγας ήταν ο Χριστός. Όταν οι «συνάδελφοί» του στην Ιερά Σύνοδο, μόνο φραγγέλια δεν βγάζανε, για να αντιμετωπίσουν τους κακομοίρηδες που αναζητούν σωτηρία από πολέμους και αυταρχικά καθεστώτα…
Οπότε κλίνουμε το γόνυ. Και μια προσευχή κάνουμε για έναν ιεράρχη που δεν πρόδωσε την πίστη του ούτε μια στιγμή. Την πίστη σε ιδέες φωτεινές που μας βγάζουν από το βούρκο της αμοιβάδας και μας κάνουν ανθρώπους. Αγάπη, ειρήνη, αλληλεγγύη, η θρησκεία του Ιησού Χριστού, που στη διαδρομή της έφαγε ένα σωρό ντελαπαρίσματα. Για πολλούς και διάφορους λόγους, τους ξέρουμε όλοι και όλες, δεν έχει να τους αραδιάζουμε εδώ. Σημασία δεν έχει αυτό, σημασία έχει ότι ο Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος δεν έκανε πίσω, δεν ξεπούλησε. Και στις κρίσιμες στιγμές καθοδήγησε ορθά το ποίμνιό του. Αιωνία του η μνήμη, αν υπάρχει Θεός νομίζω ότι θα είναι πολύ περήφανος για τον ιεράρχη του!
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
