ΔΕΥΤΕΡΑ στη δουλειά, δεν δουλεύει η κεφάλα, ανοίγω ιντερνετ, πέφτω πάνω στους Zoornalistas (πολύ φίλοι μου!) και διαβάζω ότι βγήκε η συνάδελφος Ξένια Κουναλάκη στο συνέδριο για τα ΜΜΕ που διοργάνωσε η Βουλή στο Μέγαρο (μπράβο στον πρόεδρο του σώματος και παλιό σύντροφο..
Νίκο Βούτση, που δεν καταδέχτηκε ούτε μια πρόσκληση να στείλει σ’ εμάς τους μαλάκες…) και κατήγγειλε ότι υπήρχε Έλληνας Χάρβεϊ Γουαϊνστάιν στο χώρο της δημοσιογραφίας. Και σκίστηκε το παραπέτασμα!
* ΛΕΣ ΚΑΙ δεν το ξέραμε ρε φίλε. Λες και δεν είχαμε ιδέα. Λες και δεν είχε περάσει ποτέ από το νου μας. Λες και δεν είχαμε ακούσει ούτε μια φορά τους ψιθύρους για τον αξιότιμο κύριο που δεν άφηνε ούτε θηλυκιά γάτα δίχως παρενόχληση. Και όχι σε μικρό μαγαζί, παρακαλώ. Στο μεγαλύτερο της χώρας, το πιο προβεβλημένο και πιο τιμημένο. Με ιδιαίτερη προτίμηση μάλιστα στις ευρύστερνες συναδέλφους. Ναι τα είχαμε ακούσει, ενίοτε μάλιστα με λεπτομέρειες όχι και τόσο χαριτωμένες. Για τον Έλληνα Χάρβεϊ, που έκανε ό,τι ήταν να κάνει και πλέον έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Αλλά όσα και να λέμε εμείς οι απέξω, δεν έχουν καμιά σημασία. Το μόνο που μετράει είναι να μιλήσουν τα θύματα. ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ, έστω και την τελευταία στιγμή ή έχουν άλλα πράγματα κατά νου;
- από τη στήλη Mini Mediaστο ΕΘΝΟΣ της Κυριακής
