Ποιό νόημα είχε η μετάδοση (με αναγραφή των διαλόγων) χυδαίων φράσεων και εκφράσεων από όσα (φέρεται ότι) διαμείφθηκαν κατά την διάρκεια του βασανισμού του θύματος από τα καθάρματα που την σκότωσαν;
Αλλά τι να περιμένει κανείς από.. κανάλια, εφημερίδες, σάιτ και ό,τι άλλο μπορεί σήμερα να αποκληθεί «δημοσιογραφικό όργανο» όταν η διεύθυνση και η λειτουργία τους εκχωρείται σε πρόσωπα που ουδεμία σχέση έχουν με αυτό που αποκαλείται «δεοντολογία» και «άγραφοι Νόμοι» περί του πώς ασκείται η δημοσιογραφία;
Τί να περιμένει κανείς όταν χρίζονται «διευθυντές», «αρχισυντάκτες» και «υπεύθυνοι» άτομα των οποίων το μόνο προσόν είναι «δικός μας», «φίλος του κόμματος», «φίλος του κολλητού του εκδότη που είναι φίλος του κόμματος»;
- απόσπασμα από ανάρτηση στο fb του Δημήτρη Καπράνου - ολόκληρο το κείμενο στο harddog ΕΔΩ
