Ο αδερφός μου, ο ήρωας και οι κομπάρσοι

Οι περισσότεροι που είδαν το βίντεο «Ο αδερφός μου» (μικρού μήκους ταινία του Θοδωρή Παπαδουλάκη) το κατάλαβαν ανάποδα. Πίστεψαν οτι μιλάει για όσους νιώθουν την αδικία και αντιδρούν. Δική μου άποψη είναι οτι το βιντεο μιλάει για τον οδηγό του ΙΧ στη ράμπα. Για τους ιδιοκτήτες των καφέ και των καταστημάτων που πιάνουν με τα τραπεζάκια τα πεζοδρόμια. Για τους θαμώνες που απλώνονται και ..
ενοχλούνται όταν πρέπει να μετακινηθούν για να περασει ένα καροτσάκι. Για αυτούς και για άλλους πολλούς σαν αυτούς μιλάει η ταινία και αυτούς θέλει να αγγίξει, να συγκινήσει και να τους κανει να σκεφτούν και να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους.
Η ταινία δεν μας ζητά να ταυτιστούμε με τον κεντρικό ήρωα που έχει το άτομο με αναπηρία στην οικογένεια του. Ουτε με το ίδιο το άτομο που αντιμετωπίζει κάποιου είδους αναπηρία. Γιατι αυτό ειναι αδύνατο να συμβεί. Δεν μπορούμε να το νιώσουμε αν δεν το ζούμε. Μας ζητά όμως να ταυτιστούμε με όλους αυτούς που στην ταινία παρεμποδίζουν με τον ένα ή τον άλλο τροπο την ομαλή καθημερινότητα των ΑΜΕΑ στην κοινωνία μας.
Ξερω πως όλοι όταν βλεπουμε ταινία θέλουμε να ταυτιστούμε με τον ήρωα. Κι ομως πιστέψτε με, σε αυτη την ταινία ο ήρωας ειναι μόνος του.
Εμείς θα πρέπει να ταυτιστούμε με τους κομπάρσους και να γίνουμε περισσότερο άνθρωποι.
- από το  fb του Γιάννη Κέμου

Το βίντεο γυρίστηκε στα Χανιά όμως τα ίδια προβλήματα είναι γνωστά σε όλη τη χώρα. 
Η ταινία toy Θοδωρή Παπαδουλάκη προβλήθηκε την Τρίτη 30 Οκτωβρίου στο Chania Film Festival.