Οι Εγγλέζοι που έχουν μια παροιμία για όλα τα δεινά του μοντέρνου βίου, καταπιάστηκαν φυσικά και με τη μεγαλομανία. Και δήλωσαν ευθαρσώς ότι:
Το πρώτο σημάδι της ζούρλιας είναι να πιστεύεις τα Δελτία Τύπου που εκδίδεις εσύ ο ίδιος!
Πράγμα που το είδαμε με την ομιλία του Σαμαρά στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας. Ένα λογίδριο
φλογερό αναμφιβόλως, που δεν αφορούσε ωστόσο ούτε στο πρόγραμμα του κόμματος, ούτε στις θέσεις του, ούτε στην ιδεολογία του. Στην ήττα του πρώην πρωθυπουργού από τον Τσίπρα τον Ιανουάριο του 2015 αφορούσε, λες και δεν πέρασε ούτε μια μέρα από τότε, λες και σταμάτησε ο χρόνος δια παντός, λες και δεν θα κατέβει στις προσεχείς εκλογές ο Κυριάκος απέναντι στον Αλέξη, λες και θα κατέβει ξανά ο Αντώνης…
Διαβάστε και σημειώστε αγαπητοί αναγνώστες και αγαπητές αναγνώστριες:
* Είδαν οι Έλληνες τη χώρα τους που ήταν υπερχρεωμένη, αλλά που το χρέος της τα τελευταία χρόνια, από το 2012 ως το 2014 είχε υποχωρήσει σημαντικά.
* Κι ύστερα ήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ και το χρέος εκτινάχθηκε ξανά! Κυβέρνησαν μια υπερχρεωμένη χώρα και διόγκωσαν ξανά το χρέος της! Αλλά όσο περισσότερο αυξάνεται το χρέος, τόσο μειώνεται η ανεξαρτησία μας. Πηγαίναμε να «λυθούμε» – και μας έδεσαν ξανά, χειροπόδαρα.
* Είδαν μιαν Ελλάδα που το 2014, όλοι προεξοφλούσαν ότι μπορούσε άνετα να βγει στις αγορές. Είχαμε ήδη βγει δύο φορές! Και μας είχαν δώσει τότε και πιστοληπτική γραμμή για να βγαίναμε άφοβα στο εξής. Τέσσερα χρόνια αργότερα, χωρίς πιστοληπτική γραμμή, η Ελλάδα απλώς δεν μπορεί να βγει στις αγορές. Δηλαδή εξακολουθεί να εξαρτάται από τους δανειστές. Μόνο που αυτή τη φορά έχει “μνημόνιο” χωρίς δανεικά.
* Είδαν μια χώρα που το 2014 προσέλκυε ήδη επενδύσεις! Απόδειξη: το χρηματιστήριο τότε είχε αγγίξει τις 1350 μονάδες! Και τέσσερα χρόνια αργότερα, ζούμε σε μια χώρα, όπου οι επενδυτές φεύγουν και το χρηματιστήριο βολοδέρνει κάτω από τα μισά!
Να είσαι Μητσοτάκης τώρα, να έρχεσαι στο συνέδριο για να απολαύσεις σαν άνθρωπος την κυριαρχία σου, να έρχεσαι στο συνέδριο για να φορτώσεις αισιοδοξία και μπαταρίες, να έρχεσαι στο συνέδριο για να πάρεις δυνάμεις ως μέλλων πρωθυπουργός, να έρχεσαι στο συνέδριο για να απολαύσεις τους καρπούς των κόπων σου και να ακούς τον Αντώνη να πουλάει διαφημιστικό χρόνο στην πρωθυπουργία του. Που ακόμη και οι ίδιοι οι Νεοδημοκράτες όταν τη θυμούνται βγάνουν το θυμιατό και αρχίζουν το λιβάνισμα να φύγουν τα καλικαντζαράκια…
Και δεν έφταναν μόνο αυτά. Διότι ο Σαμαράς ξεσπάθωσε με το μεταναστευτικό, διότι ο Σαμαράς το έλυσε το ζωνάρι με το εκκλησιαστικό, διότι ο Σαμαράς τα πήρε κρανίο με το πανεπιστημιακό άσυλο. Κι από κοντά η μεγάλη του αγάπη το Μακεδονικό, όπου πλέον απογειώθηκε σε ένα ανεπανάληπτο ταξίδι προς τα άστρα καβάλα στο φρίντομ. Συν όλο το παραμύθι με τα νέα παιδιά που βγαίνουν στο δρόμο κραδαίνοντας τη σημαία μας και ψάλλοντας τον εθνικό μας ύμνο, χώρια το ενάμιση εκατομμύριο κόσμο που έσκασε μύτη στο Λευκό πύργο και στο Σύνταγμα και έτριψε τη μούρη των προδοτών. Ναι, είναι αλήθεια, άμα αρχίσεις να πιστεύεις τα Δελτία Τύπου που εκδίδεις εσύ ο ίδιος, κάπως σε έχει πάρει η κατηφόρα!
Το πιο ενδιαφέρον σημείο πάντως, ήταν εκείνο όπου ο Αντώνης χαρακτήρισε την Ελλάδα ως πρώην ισχυρότερη χώρα των Βαλκανίων που έγινε κλωτσοσκούφι της περιοχής. Πράγμα το οποίο το διαπίστωσε μόνος του βεβαίως, μιας και δεν έχει δει κανένας και καμιά μας την μαμά πατρίδα να χάνει σπιθαμή του εδάφους της. Άσε που άμα βάλεις την Τουρκία στην εξίσωση, πάει περίπατο το παραμυθάκι του ισχυρότερου. Αυτά συμβαίνουν όμως όταν το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι να πάρεις το αίμα σου πίσω. Κι εκεί είναι που οι Εγγλέζοι έχουν ακόμη μια ωραία παροιμία. Αυτή που λέει ότι όποιος θέλει να εκδικηθεί, πρέπει να σκάβει δύο λάκκους…
Υ.Γ.: Για τα περί χαβιαριών και Βελουχιώτη, δεν αξίζει να σχολιάσει κανείς. Ακόμη και ο Ευάγγελος Αβέρωφ, θα τα έβρισκε τρε μπανάλ!
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost
