To 2002 είχα πάει σε έκθεση βιβλίου στο Πεδίον του Άρεως. Ήμουν τυχερός, κατά σύμπτωση το ίδιο βράδυ σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, ο Στέλιος Κούλογλου παρουσίαζε (με τον Χωμενίδη), το βιβλίο «Μην πας ποτέ μόνος στο ταχυδρομείο». Ακόμη και τώρα πιστεύω πως η εκπομπή του, το..
«Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα», είναι η καλύτερη που έχει προβληθεί στην ελληνική τηλεόραση.
Χαρούμενος που θα τον συναντούσα για πρώτη φορά, και αφού αγόρασα το βιβλίο, τον πλησίασα για να το υπογράψει. Εργαζόμουν τότε στην «Αθλητική Ηχώ», υπεύθυνος για το ρεπορτάζ της Β’ Εθνικής. Δημοσιογράφος κι εγώ. Όταν έφτασε η σειρά μου και βρέθηκα μπροστά του, του είπα: «Ξέρετε, κι εγώ ρεπορτάζ κάνω. Αλλά γνωρίζω ότι πραγματικά σημαντικό ρεπορτάζ δεν είναι το δικό μου, το να παίρνω δηλαδή από το γραφείο τηλέφωνο τον προπονητή της Καβάλας για να μου πει ποιοι παίκτες είναι τραυματίες και να κάνει δηλώσεις για το επόμενο ματς. Δημοσιογραφία είναι αυτό που κάνετε εσείς στην εκπομπή σας και μας ενημερώνετε για σημαντικά θέματα». Θυμάμαι ότι γέλασε, δεν θυμάμαι τι είπε. Είχε, πάντως, την καλοσύνη να γράψει «στον συνάδελφο Κώστα». Ποτέ δεν θεώρησα ότι είμαι συνάδελφος με τον Κούλογλου.
- διαβάστε τη συνέχεια στο harddog-sport ΕΔΩ