(...) Ένας άνθρωπος που κάποτε είχε το θαυμασμό και την εκτίμηση πολλών στο κόμμα του, κατρακυλάει από μέρα σε μέρα σε ένα βερμπαλιστικό βόθρο και δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι ως πολιτικός έχει το τέλος που του άξιζε: τον νίκησε η Έφη Χριστοφιλοπούλου και δεν τόλμησε να ξαναπολιτευτεί απέναντί της.Σήμερα στα 80 του, έρημος, βαρύς και μόνος, απαξιωμένος,..
δέχεται να τον χρησιμοποιούν κάποιοι αδίστακτοι ραδιοφωνατζήδες, όπως οι αρκουδιάρηδες τα ψωριασμένα ζώα στα πανηγύρια.
Είναι λυπηρό ότι ένας κάποτε τόσο σπουδαίος πολιτικός χρησιμοποιεί την ευφράδεια και την οξυδέρκεια για να τσαλακώσει την αγωγή του και να χτίσει μια ζοφερή και σχεδόν αηδιαστική εικόνα για τον εαυτό του.
Μπαίνει στη χειρότερη φυλακή αποστρατείας που φιλοτεχνεί με τα καλύτερα υλικά του. Κι’ αυτό κάνει πολλούς να θυμούνται κάτι που λένε στα χωριά για κάποιον που έχει ξεφύγει «Μα δεν έχει κανέναν να τον μαζέψει;»
- από κείμενο του Γιώργου Λακόπουλου στο Ανοιχτό Παράθυρο (ολόκληρο ΕΔΩ)
