Βλέπουμε από (προ)χθες το βράδυ τα «ρεπορτάζ» για την «επίθεση κουκουλοφόρων» σε αστυνομικούς μπροστά στο Ειρηνοδικείο και αναρωτιόμαστε πόσες ανακρίβειες και ανενδοίαστα ψεύδη μπορούν να χωρέσουν σε λίγα λεπτά. Φυσικά, κανένας από τους συναδέλφους που τα μετέδωσαν δεν ήταν εκεί. Οι μόνοι δύο δημοσιογράφοι..
παρόντες στο περιστατικό ήμασταν η Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου κι εγώ. Ας δούμε λοιπόν τι (δεν) συνέβη:
Πρώτον, δεν υπήρξαν «κουκουλοφόροι». Κανένας δεν φόραγε κουκούλα και
κανένας δεν είχε καλυμμένο το πρόσωπο. Πού είδε κουκούλες η Σία Κοσιώνη
και ο νεαρός συνάδελφος ρεπόρτερ δεν το ξέρουμε – ιδιαίτερα, καθώς
είπαμε, αφού δεν ήταν εκεί.
Δεύτερον, δεν υπήρχαν «καδρόνια». Οι συνάδελφοι μπορούν να φαντάζονται ό,τι θέλουν στα εξ αποστάσεως ρεπορτάζ τους, όμως οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος δυσκολεύεται να αντιληφθεί πώς στην ευχή μπαίνουν μερικές δεκάδες άτομα με «καδρόνια» στα δικαστήρια.
Τρίτον, δεν πρόκειται απλώς για «αντιεξουσιαστές» που είναι κατηγορούμενοι για μια «επεισοδιακή μοτοπορεία», όπως ανέφεραν οι καλοί συνάδελφοι. Πρόκειται για τους διαδηλωτές που έχουν καταγγείλει ότι η αντιφασιστική μοτοπορεία τους στον Άγιο Παντελεήμονα—στις 30 Σεπτεμβρίου 2012, μια διαμαρτυρία για τις συνεχείς επιθέσεις της Χρυσής Αυγής στην περιοχή—διεμβολίστηκε απρόκλητα από αστυνομικούς της ομάδας ΔΕΛΤΑ. Έχουν καταγγείλει ακόμη τον βασανισμό τους από τους αστυνομικούς επί μια ολόκληρη νύχτα, στον διάδρομο της κρατικής ασφάλειας, μέσα στην Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής. Με δεδομένη την ιστορία της ΕΛ.ΑΣ. στο ζήτημα των βασανιστηρίων (την οποία τεκμηριώνουμε διεξοδικά εδώ: https://bit.ly/2B6jRHO ), προκύπτουν πολύ σοβαρές ενδείξεις ότι οι διαδηλωτές λένε την αλήθεια.
Τέταρτον, οι παρόντες αστυνομικοί δεν είναι απλώς «μάρτυρες» για την «επεισοδιακή μοτοπορεία». Είναι οι αστυνομικοί που οι διαδηλωτές αναγνωρίζουν ως τους βασανιστές τους.
Πέμπτον, ο «πολίτης» που ήταν μαζί με τους αστυνομικούς δεν είναι απλώς ένας «πολίτης» αλλά ένας χρυσαυγίτης, στην αρχική κατάθεση του οποίου στηρίχτηκε μεγάλο μέρος των κατηγοριών που φορτώνονται οι διαδηλωτές. Υπάρχει κι άλλος χρυσαυγίτης, καταδικασμένος μάλιστα για εμπρησμό, μάρτυρας κατηγορίας, ο οποίος ωστόσο για κάποιο λόγο δεν εμφανίζεται στο δικαστήριο και χτες τιμωρήθηκε για απείθεια.
Έκτον, οι αστυνομικοί δικάζονται στην παράλληλη δίκη—δικάσιμος την ερχόμενη εβδομάδα—για βασανιστήρια. Ωστόσο, έχουν επί της ουσίας ήδη απαλλαγεί, από τη στιγμή που αφενός η ΕΔΕ τους έχει βγάλει λάδι, αφετέρου οι κατηγορίες που τους αποδόθηκαν είναι πλημμεληματικές. Πρόκειται δηλαδή για το ίδιο μοτίβο ατιμωρησίας, για το οποίο η Ελλάδα έχει ήδη καταδικαστεί πλειστάκις στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και για το οποίο είναι αυτή τη στιγμή σε «αυξημένη επιτήρηση» από το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Έβδομον, αυτοί λοιπόν που ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο χθες στα δικαστήρια ήταν διαδηλωτές που καταγγέλλουν ότι βασανίστηκαν και αστυνομικοί που κατηγορούνται ότι τους βασάνισαν. Διαδηλωτές που βλέπουν αυτούς που αναγνωρίζουν ως τους βασανιστές τους να κορδώνονται στο δικαστήριο—όπως συμβαίνει πάντα με την ΕΛ.ΑΣ—βέβαιοι για την ασυλία τους. Τα γελάκια και τις πλακίτσες των αστυνομικών στο ακροατήριο μπορεί να τα αντιληφθεί ο καθένας—αρκεί βεβαίως να είναι εκεί. Σε τελική ανάλυση, αν ήταν εκεί, θα αντιλαμβανόταν επίσης ότι δεν επρόκειτο παρά για μια αψιμαχία, όχι τελείως αναπάντεχη, αν έχει κανείς υπόψη του τα πραγματικά δεδομένα.
Όγδοον, ουδείς εμπόδισε τους αστυνομικούς να «κάνουν μήνυση». Ήταν στα δικαστήρια. Ούτε στην πρόεδρο του δικαστηρίου πήγαν ούτε στον εισαγγελέα υπηρεσίας. Αλλά βέβαια, δεν έχουν κάνει και καμία άλλη μήνυση—ούτε λόγου χάρη για ψευδή καταμήνυση εναντίον των διαδηλωτών ούτε για δυσφήμιση. Αλλά πού να τα ξέρουν αυτά οι ρεπόρτερ που δεν ήταν εκεί;
Ένατον, είναι φανερό τι είδους κλίμα φτιάχνεται ενόψει της δίκης των αστυνομικών για βασανιστήρια. Παρακολουθούσαμε τους αστυνομικούς για ώρα να συζητούν πώς θα το παίξουν. «Βάζω στολή και πάω 401» είπε κάποιος. Τελικά, είδαμε το ασθενοφόρο στα πάντα πρόθυμα ΜΜΕ μας.
Δέκατον, «την επόμενη φορά με κράνη και γάντια» ακούσαμε έναν από τους αστυνομικούς να φωνάζει. «Αφού αυτή την αστυνομία θέλετε, αυτήν θα έχετε».
Μα αυτή την αστυνομία έχουμε, αγαπητέ. Δεν μπερδεύεται κανένας—εκτός αν πιστεύει τα ρεπορτάζ που βλέπει στα ελληνικά ΜΜΕ.
* το κείμενο του Αυγουστίνου Ζενάκου είναι από το facebook
Δεύτερον, δεν υπήρχαν «καδρόνια». Οι συνάδελφοι μπορούν να φαντάζονται ό,τι θέλουν στα εξ αποστάσεως ρεπορτάζ τους, όμως οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος δυσκολεύεται να αντιληφθεί πώς στην ευχή μπαίνουν μερικές δεκάδες άτομα με «καδρόνια» στα δικαστήρια.
Τρίτον, δεν πρόκειται απλώς για «αντιεξουσιαστές» που είναι κατηγορούμενοι για μια «επεισοδιακή μοτοπορεία», όπως ανέφεραν οι καλοί συνάδελφοι. Πρόκειται για τους διαδηλωτές που έχουν καταγγείλει ότι η αντιφασιστική μοτοπορεία τους στον Άγιο Παντελεήμονα—στις 30 Σεπτεμβρίου 2012, μια διαμαρτυρία για τις συνεχείς επιθέσεις της Χρυσής Αυγής στην περιοχή—διεμβολίστηκε απρόκλητα από αστυνομικούς της ομάδας ΔΕΛΤΑ. Έχουν καταγγείλει ακόμη τον βασανισμό τους από τους αστυνομικούς επί μια ολόκληρη νύχτα, στον διάδρομο της κρατικής ασφάλειας, μέσα στην Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής. Με δεδομένη την ιστορία της ΕΛ.ΑΣ. στο ζήτημα των βασανιστηρίων (την οποία τεκμηριώνουμε διεξοδικά εδώ: https://bit.ly/2B6jRHO ), προκύπτουν πολύ σοβαρές ενδείξεις ότι οι διαδηλωτές λένε την αλήθεια.
Τέταρτον, οι παρόντες αστυνομικοί δεν είναι απλώς «μάρτυρες» για την «επεισοδιακή μοτοπορεία». Είναι οι αστυνομικοί που οι διαδηλωτές αναγνωρίζουν ως τους βασανιστές τους.
Πέμπτον, ο «πολίτης» που ήταν μαζί με τους αστυνομικούς δεν είναι απλώς ένας «πολίτης» αλλά ένας χρυσαυγίτης, στην αρχική κατάθεση του οποίου στηρίχτηκε μεγάλο μέρος των κατηγοριών που φορτώνονται οι διαδηλωτές. Υπάρχει κι άλλος χρυσαυγίτης, καταδικασμένος μάλιστα για εμπρησμό, μάρτυρας κατηγορίας, ο οποίος ωστόσο για κάποιο λόγο δεν εμφανίζεται στο δικαστήριο και χτες τιμωρήθηκε για απείθεια.
Έκτον, οι αστυνομικοί δικάζονται στην παράλληλη δίκη—δικάσιμος την ερχόμενη εβδομάδα—για βασανιστήρια. Ωστόσο, έχουν επί της ουσίας ήδη απαλλαγεί, από τη στιγμή που αφενός η ΕΔΕ τους έχει βγάλει λάδι, αφετέρου οι κατηγορίες που τους αποδόθηκαν είναι πλημμεληματικές. Πρόκειται δηλαδή για το ίδιο μοτίβο ατιμωρησίας, για το οποίο η Ελλάδα έχει ήδη καταδικαστεί πλειστάκις στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και για το οποίο είναι αυτή τη στιγμή σε «αυξημένη επιτήρηση» από το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Έβδομον, αυτοί λοιπόν που ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο χθες στα δικαστήρια ήταν διαδηλωτές που καταγγέλλουν ότι βασανίστηκαν και αστυνομικοί που κατηγορούνται ότι τους βασάνισαν. Διαδηλωτές που βλέπουν αυτούς που αναγνωρίζουν ως τους βασανιστές τους να κορδώνονται στο δικαστήριο—όπως συμβαίνει πάντα με την ΕΛ.ΑΣ—βέβαιοι για την ασυλία τους. Τα γελάκια και τις πλακίτσες των αστυνομικών στο ακροατήριο μπορεί να τα αντιληφθεί ο καθένας—αρκεί βεβαίως να είναι εκεί. Σε τελική ανάλυση, αν ήταν εκεί, θα αντιλαμβανόταν επίσης ότι δεν επρόκειτο παρά για μια αψιμαχία, όχι τελείως αναπάντεχη, αν έχει κανείς υπόψη του τα πραγματικά δεδομένα.
Όγδοον, ουδείς εμπόδισε τους αστυνομικούς να «κάνουν μήνυση». Ήταν στα δικαστήρια. Ούτε στην πρόεδρο του δικαστηρίου πήγαν ούτε στον εισαγγελέα υπηρεσίας. Αλλά βέβαια, δεν έχουν κάνει και καμία άλλη μήνυση—ούτε λόγου χάρη για ψευδή καταμήνυση εναντίον των διαδηλωτών ούτε για δυσφήμιση. Αλλά πού να τα ξέρουν αυτά οι ρεπόρτερ που δεν ήταν εκεί;
Ένατον, είναι φανερό τι είδους κλίμα φτιάχνεται ενόψει της δίκης των αστυνομικών για βασανιστήρια. Παρακολουθούσαμε τους αστυνομικούς για ώρα να συζητούν πώς θα το παίξουν. «Βάζω στολή και πάω 401» είπε κάποιος. Τελικά, είδαμε το ασθενοφόρο στα πάντα πρόθυμα ΜΜΕ μας.
Δέκατον, «την επόμενη φορά με κράνη και γάντια» ακούσαμε έναν από τους αστυνομικούς να φωνάζει. «Αφού αυτή την αστυνομία θέλετε, αυτήν θα έχετε».
Μα αυτή την αστυνομία έχουμε, αγαπητέ. Δεν μπερδεύεται κανένας—εκτός αν πιστεύει τα ρεπορτάζ που βλέπει στα ελληνικά ΜΜΕ.
* το κείμενο του Αυγουστίνου Ζενάκου είναι από το facebook
