Αυστηρός. Αλλά και φιλικός.
Διευθυντής. Αλλά και συνεργάτης.
Μεσηλικας. Μα και παιδί.
Μάνατζερ των media!
Το μυαλό του γεννούσε ιδέες. Και ήξερε πως να τις υλοποιήσει. Να φτάσουν στο τυπωμένο χαρτί.
Διαχειριζόταν άριστα τους ανθρώπους, όπως και τις λέξεις.
Με τον Ανδρέα Μπόμη..
αντάμωσαν οι δρόμοι μας στο ΕΘΝΟΣ το 1983.
Την πρώτη μέρα που ήλθε στην εφημερίδα, με κοίταζε από μακρυά με στραβό μάτι. Ξαφνικά σηκώνεται και έρχεται από πάνω μου, στο Γραφείο:
«Πάντα πίστευα ότι το χειρότερο που μπορούσε να πάθει ένας άνθρωπος είναι να γίνει ταυτόχρονα ΠΑΣΟΚ, ΑΕΚ και αδελφή. Εσυ έχεις τα δυο πρώτα.... Κανόνισε την πορεία σου...».
Μπλέξαμε, είπα από μέσα μου...
Ομως στην πορεία μου έδειξε έμπρακτα την εκτίμηση του. Με εμπιστευόταν. Ζητούσε την γνώμη μου. Είχε τον τρόπο του να σε επιβραβεύει. Αλλά και να σου κόβει τον βήχα όταν έπαιρνες ψηλά τον αμανέ. Δάσκαλος! Εφημερίδας!!!
Χαρούμενος άνθρωπος. Με χιούμορ. Ευφυής. Δεν υπάρχουν πλέον τέτοιοι στον ελληνικό Τύπο... Γί αυτό πάει κατά διαόλου.
Αρχές της δεκαετίας του 90 με φωνάζει στο Γραφείο του ένα πρωί... Μου δείχνει κάτι κασέ. Σχέδια μιας έκδοσης. Νέας. Περιοδικό αθλητικό δευτεριατικο. Με όλα τα ματς και όλη την αθλητικη κίνηση του Σ/Κ.
Μου ζήτησε την γνώμη μου. Είχα μείνει άναυδος:
«Υπέροχο είναι. Αλλά δεν μπορεί να βγει... Πως θα έχουμε όλα τα ματς της Κυριακής, όταν στις 11 πρέπει να είμαστε τυπογραφείο;...».
«Δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Αυτό μη σε απασχολεί. Έχουμε το καλύτερο αθλητικό Τμημα. Θα τα καταφέρουμε! Το πρόβλημα είναι στη νοοτροπία του Μπομπολα.... Αστακομακαρονάδα να του πας, θα περιεργάζεται δυο μέρες το... πιάτο».
Κι εκεί μου λέει το σχέδιο του:
«Ακου να δεις... Ο καλός διευθυντης είναι αυτός που διαχειρίζεται έξυπνα τον εκδότη και σωστά τους υφιστάμενους. Ο Μπόμπολας είναι άνθρωπος που δεν σηκώνει αντιρρήσεις. Αν καταλάβει ότι πας να αποφύγεις μια δουλειά, στην επιβάλει! Αυτό θα κάνω... Θα πάω να του πω ότι είναι κουραστικό για εμένα αυτό το περιοδικό που εγώ σχεδιάσει και πως αδυνατώ να το κάνω...».
Το κόλπο Μπομη έπιασε! Κι έτσι γεννήθηκε το Εθνοσπορ!!! Μύθος. Θρύλος στην ιστορία των εκδόσεων!
Ο Μπομης ήταν ένας από εμάς. Αλλά πάντα μπροστά από εμάς.
Κάποια βραδια συνηθίζαμε να μένουμε στην εφημερίδα και να παίζουμε χαρτιά. Ένα βράδυ, περασμένα μεσάνυχτα, ανοίγει ξαφνικά η πόρτα και νάτος! Απρόσμενα!
«Λέσχη το κανατε εδώ βρε αθεόφοβοι. Θα πάει κανένας ρουφιάνος να το σφυρίξει στον Μπόμπολα και θα μας σουτάρει όλους. Μυαλό καθολου δεν έχετε...».
Και ενώ είχαμε παγώσει όλοι, μας λέει:
«Τέλος πάντων. Ότι ήταν να γίνει, έγινε. Ποιος κάνει μάνα;... Βγάλτε και σε μένα ένα φύλλο...».
Αυτός ήταν. Για εκείνον και την εφημερίδα μας πέφταμε τότε στην φωτιά!
Θα μπορούσα να γράψω βιβλίο από την συνεργασία μου με αυτόν τον απίστευτο και κορυφαίο εφημεριδανθρωπο. Αισθάνομαι πολύ τυχερός που δούλεψα διπλα του. Κάθε μέρα μάθαινα και κάτι κοντα του!
Κύριε Ανδρέα. Σε ευχαριστώ!
Βάζω στοίχημα πως κι εκεί που πας, εφημερίδα θα βγαλεις...!
Καλό σου ταξίδι! Και καλή αντάμωση δάσκαλε!
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΕ!!!
Στράτος Σεφτελής