Η υπόθεση με τον ηθοποιό, τον ταξιτζή και τον βιασμό ο οποίος τους (του) αποδίδεται, προκαλεί.. πολλά ερωτήματα, έχει σκοτεινά σημεία και, τουλάχιστον, οι καταθέσεις των δύο -μοναδικών- πρωταγωνιστών είναι διαμετρικά αντίθετες. Κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς έγινε, τι ειπώθηκε ανάμεσά τους, αν για ορισμένες κινήσεις τους υπήρξε συναίνεση και αν παραβιάστηκε βίαια, και σε ποιον βαθμό, αυτή η συναίνεση. Όμως, παρά την ασάφεια και πριν ολοκληρωθεί η έρευνα, βγήκαν στα Μέσα ονόματα, φωτογραφίες, δηλώσεις συγγενών, ακόμα και λεπτομερές βιογραφικό.
Ότι κάτι παράτυπο ή παράνομο έγινε, είναι σίγουρο. Κάτι μπορεί και αποτρόπαιο. Αλλά έπρεπε να δοθούν ονόματα στη δημοσιότητα ΠΡΙΝ αποσαφηνιστεί τι συνέβη; Και αυτή η παρανομία, παρατυπία ή ό,τι άλλο, είναι τόσο μεγάλη ώστε να καταδικαστούν με διαπόμπευση δια της δημοσιότητας, όχι μόνο ο ένας από τους πρωταγωνιστές -αυτός που «δικάζεται» ως ένοχος από τα Μέσα και από το κοινό- αλλά και ο έτερος;
Δικαιολογείται πριν από την αποσαφήνιση η αποκάλυψη στοιχείων να καταστρέφει το υπόλοιπο της ζωής δύο ανθρώπων, για τους οποίους δεν ξέρουμε ΑΠΟΛΥΤΑ τι έγινε; Δικαιολογείται μια ακόμα ανθρωποφαγία για να τραφεί ο Μινώταυρος που κρύβουμε μέσα μας (κάποιοι δεν το κρύβουμε καν), όλοι εμείς, δημοσιογράφοι και κοινό;