Ο Σπ. Κρίμπαλης γράφει..
χαρακτηριστικά στο fb:
(...) Ο Θαλασσινός, με εγνωσμένη εμπειρία στο ραδιόφωνο και στον μουσικό τύπο, κλήθηκε από το υπουργείο να αναλάβει όλο το δημιουργικό κομμάτι της ΕΡΤ σε ραδιόφωνο, τηλεόραση και νέα μέσα. Ο Κωστόπουλος όχι μόνο δεν τον άφησε να αναλάβει κανένα δημιουργικό κομμάτι αλλά διόρισε τον εαυτό του γενικό διευθυντή ραδιοφωνίας προκειμένου να τοποθετήσει τους εκλεκτούς της ΠΟΣΠΕΡΤΚαι κάπως έτσι έμεινε ο Θαλασσινός να υπερασπίζεται το αυτονόητο σε ένα διοικητικό συμβούλιο που έμοιαζε με παιδική χαρά ξεσαλωμένων ογδοντάρηδων. Πάντα με την ανοχή του υπουργείου και την υποστήριξη των "εντεταλμένων" ιστοσελίδων (...).
Διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση Κρίμπαλη στο fb:
Η επόμενη μέρα στην ΕΡΤ...
Ο Λευτέρης Κρέτσος ζήτησε την παραίτηση του διευθύνοντος συμβούλου, Βασίλη Κωστόπουλου, και του αναπληρωτή διευθύνοντος συμβούλου, Γιώργου Θαλασσινού, επειδή "τα δυο κορυφαία στελέχη δεν μπορούσαν να συνεργαστούν αρμονικά μεταξύ τους".
Ξέρετε, ποτέ δε συνεργάζεται αρμονικά αυτός που επιτίθεται στις δομές μιας εταιρείας με αυτόν που τις υπερασπίζεται, ούτε αυτός που παρανομεί με αυτόν που καταγγέλλει την παρανομία, ούτε αυτός που καταστρέφει από εγκληματική άγνοια και αλαζονεία με αυτόν που προσπαθεί να δημιουργήσει. Με δυο λόγια η ευθύνη του αδικούντος δεν μπορεί ποτέ να είναι ίδια με την ευθύνη του αδικημένου, όσο και να θέλει το υπουργείο να τα μοιράσει στη μέση.
Είναι εντελώς γελοίο να υποβιβάζεται η σύγκρουση του Θαλασσινού με τον Κωστόπουλο (και κατά βάθος με τον Καλφαγιάννη) σε μια αντιπαράθεση προσωπικού χαρακτήρα. Δεν είναι ζήτημα ιδιοσυγκρασίας αλλά ζήτημα ηθικής, στρατηγικής και επαγγελματικής επάρκειας.
Ο Θαλασσινός, με εγνωσμένη εμπειρία στο ραδιόφωνο και στον μουσικό τύπο, κλήθηκε από το υπουργείο να αναλάβει όλο το δημιουργικό κομμάτι της ΕΡΤ σε ραδιόφωνο, τηλεόραση και νέα μέσα. Ο Κωστόπουλος όχι μόνο δεν τον άφησε να αναλάβει κανένα δημιουργικό κομμάτι αλλά διόρισε τον εαυτό του γενικό διευθυντή ραδιοφωνίας προκειμένου να τοποθετήσει τους εκλεκτούς της ΠΟΣΠΕΡΤ.
Και κάπως έτσι έμεινε ο Θαλασσινός να υπερασπίζεται το αυτονόητο σε ένα διοικητικό συμβούλιο που έμοιαζε με παιδική χαρά ξεσαλωμένων ογδοντάρηδων. Πάντα με την ανοχή του υπουργείου και την υποστήριξη των "εντεταλμένων" ιστοσελίδων.
Τώρα υπό την ασφυκτική πίεση των αλλεπάλληλων δημοσίων καταγγελιών, του κοινοβουλευτικού ελέγχου και της εσωκομματικής αντίδρασης του Νίκου Φίλη και των 53, το υπουργείο ΨΗΠΤΕ υποχρεώθηκε σε μια τακτική αναδίπλωση. Η ΕΡΤ που για τον Νίκο Παππά "ήταν στο καλύτερο σημείο της από τότε που άνοιξε", μάλλον δεν είχε και την καλύτερη διοίκηση τελικά. Οπότε χρειάζεται μια καινούργια.
Το θέμα είναι ότι κανείς δεν κάνει την αυτοκριτική του. Κανείς δε μας λέει τι έφταιξε στην ΕΡΤ ή τι πρόκειται να αλλάξει. Όλα τα προβλήματα υπόκεινται σε επικοινωνιακή διαχείριση μόνο, έτσι ώστε να μη λύνεται κανένα. Απλά είναι τόσα πολλά που εύκολα ξεχνιούνται μέσα στο σωρό. Εύκολα ξεχνάει ο κόσμος.
Και βέβαια όσο η στρατηγική συμμαχία με τον πρόεδρο της ΠΟΣΠΕΡΤ, Παναγιώτη Καλφαγιάννη, παραμένει σε ισχύ καμιά επόμενη μέρα δεν πρόκειται να ξημερώσει για την ΕΡΤ.
Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι η Κατερίνα Τσατσαρώνη και ο Χρήστος Λεοντής θα παραμείνουν στις θέσεις τους στο ΔΣ της ΕΡΤ, παρά το γεγονός ότι ταυτίστηκαν πλήρως με τον Βασίλη Κωστόπουλο σε όλες τις επιλογές και αποφάσεις του. Ο δε Χρήστος Λεοντής λογικά θα διατηρήσει και την παράλληλη ιδιότητα του υπερδιευθυντή προγράμματος!! Εκτός και αν τον προορίζουν για περαιτέρω αναβάθμιση, για διευθύνοντα σύμβουλο δηλαδή. Σε αυτή την περίπτωση ας ξεκινήσουμε όλοι να προσευχόμαστε. Όπου πιστεύει ο καθένας. Εγώ ας πούμε θα προσευχηθώ στον Θεό των μαύρων που τον συμπαθούσα από μικρό παιδί. "Θεέ των μαύρων τον καλό συγχώρεσε Γουίλ και δώσ´του εκεί που βρίσκεται λίγη από την άσπρη σκόνη..."
