Γράφει ο Τάσος Παππάς
Οταν τα κόμματα δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τη δύστροπη πραγματικότητα και να διαχειριστούν προβλήματα πολιτικής ταυτότητας και ιδεολογικής φυσιογνωμίας, προσπαθούν να παίξουν τον ρόλο του θύματος.
Αρπάζουν κάθε ευκαιρία που τους δίνεται ή την κατασκευάζουν ώστε να ισχυριστούν ότι οι αντίπαλοί τους εκτελούν σχέδιο που έχει στόχο..
να τα πλήξουν. Κάνουν λόγο για σκευωρίες, συνωμοσίες, σπείρες που δρουν υπό την καθοδήγηση σκοτεινών κύκλων.
Σχεδόν όλα τα κόμματα έχουν χρησιμοποιήσει αυτή την τακτική σε διάφορες φάσεις της διαδρομής τους. Το ΠΑΣΟΚ επαναφέρει στην επικαιρότητα το 1989 υποστηρίζοντας ότι τότε είχαμε το «βρόμικο ‘89», σήμερα είναι σε εξέλιξη το «βρόμικο 2018».
Η αφορμή είναι το άνοιγμα των λογαριασμών του Κώστα Σημίτη.
Η ηγεσία του αναφέρει ότι όπως το 1989 οι ανταγωνιστές του επιχείρησαν τη συκοφάντηση του κόμματος και την εξόντωση του ιδρυτή του, έτσι τώρα αποπειρώνται να διασύρουν την παράταξη με βασική επιδίωξη να τη λεηλατήσουν.
Ορισμένες χρήσιμες διευκρινίσεις:
▶ Ο όρος «βρόμικο ’89» καθιερώθηκε από τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, τότε αρθρογράφο των «Νέων». Υιοθετήθηκε αμέσως από το ΠΑΣΟΚ, το οποίο ταμπουρώθηκε πίσω από τη βολική γενίκευση και προσπάθησε να περάσει στην κοινή γνώμη την άποψη ότι οι αντίπαλοί του (Νέα Δημοκρατία, Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου) έστησαν εκ του μηδενός μια υπόθεση για να αφανίσουν τον Ανδρέα Παπανδρέου και να διαλύσουν το ΠΑΣΟΚ.
▶ Σκάνδαλο Κοσκωτά υπήρχε και ήταν θηριωδών διαστάσεων για τα δεδομένα της εποχής. Ο Ανδρέας Παπανδρέου το παραδέχτηκε και ανέλαβε στη Βουλή την πολιτική ευθύνη.
Πολλοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψήφισαν υπέρ της παραπομπής στο Ειδικό Δικαστήριο του Μένιου Κουτσόγιωργα, αναγνωρίζοντας ότι κάτι ύποπτο υπήρχε στις πράξεις και τις παραλείψεις του κορυφαίου υπουργού, που ήταν στενός συνεργάτης του αρχηγού και από τα φαβορί στην κούρσα διαδοχής.
Παραθέτω το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για τον Μένιο Κουτσόγιωργα:
● Για παράβαση του νόμου περί ευθύνης υπουργών: 238 υπέρ της παραπομπής.
● Για υπόθαλψη εγκληματία σε βαθμό κακουργήματος: 235 υπέρ της παραπομπής.
● Για παθητική δωροδοκία σε βαθμό κακουργήματος: 247 υπέρ της παραπομπής.
● Για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος από ιδιοτέλεια σε βαθμό κακουργήματος: 240 υπέρ της παραπομπής.
▶ Ιδιοκτήτες και διευθυντικά στελέχη των μέσων ενημέρωσης που επιτέθηκαν με σφοδρότητα στον Ανδρέα Παπανδρέου και απαιτούσαν τουλάχιστον την παραίτησή του, τον αθώωσαν με τις καταθέσεις τους στο Ειδικό Δικαστήριο, τον στήριξαν με θέρμη μετά την απαλλαγή του και τον αποθέωσαν όταν επέστρεψε στην πρωθυπουργία το 1993.
Πάει πολύ να διαβάζουμε σήμερα σε κείμενα δημοσιολόγων που τότε ζητούσαν με φανατισμό την παραδειγματική τιμωρία του Παπανδρέου και τον εξοστρακισμό του ΠΑΣΟΚ ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται με το «βρόμικο 2018».
Αυτό που επαναλαμβάνεται σε μόνιμη βάση στη δημόσια ζωή είναι ο επιθετικός οπορτουνισμός από ιδιοφυείς κατεργάρηδες και πανούργους ραδιούργους.
Συνεπώς, ο χαρακτηρισμός «βρόμικο» για το ‘89 έχει πολλές διαστάσεις, πολλούς πρωταγωνιστές και μπόλικους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς. Δεν περιορίζεται στα στενά όρια που επιχειρεί να το στριμώξει το ΠΑΣΟΚ. Σ’ ό,τι αφορά τη σύγκριση με το σήμερα πρόκειται για φάρσα και μάλιστα κακής ποιότητας.
- το άρθρο του Τάσου Παππά είναι απο την Εφημερίδα των Συντακτών
Οταν τα κόμματα δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τη δύστροπη πραγματικότητα και να διαχειριστούν προβλήματα πολιτικής ταυτότητας και ιδεολογικής φυσιογνωμίας, προσπαθούν να παίξουν τον ρόλο του θύματος.
Αρπάζουν κάθε ευκαιρία που τους δίνεται ή την κατασκευάζουν ώστε να ισχυριστούν ότι οι αντίπαλοί τους εκτελούν σχέδιο που έχει στόχο..
να τα πλήξουν. Κάνουν λόγο για σκευωρίες, συνωμοσίες, σπείρες που δρουν υπό την καθοδήγηση σκοτεινών κύκλων.
Σχεδόν όλα τα κόμματα έχουν χρησιμοποιήσει αυτή την τακτική σε διάφορες φάσεις της διαδρομής τους. Το ΠΑΣΟΚ επαναφέρει στην επικαιρότητα το 1989 υποστηρίζοντας ότι τότε είχαμε το «βρόμικο ‘89», σήμερα είναι σε εξέλιξη το «βρόμικο 2018».
Η αφορμή είναι το άνοιγμα των λογαριασμών του Κώστα Σημίτη.
Η ηγεσία του αναφέρει ότι όπως το 1989 οι ανταγωνιστές του επιχείρησαν τη συκοφάντηση του κόμματος και την εξόντωση του ιδρυτή του, έτσι τώρα αποπειρώνται να διασύρουν την παράταξη με βασική επιδίωξη να τη λεηλατήσουν.
Ορισμένες χρήσιμες διευκρινίσεις:
▶ Ο όρος «βρόμικο ’89» καθιερώθηκε από τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, τότε αρθρογράφο των «Νέων». Υιοθετήθηκε αμέσως από το ΠΑΣΟΚ, το οποίο ταμπουρώθηκε πίσω από τη βολική γενίκευση και προσπάθησε να περάσει στην κοινή γνώμη την άποψη ότι οι αντίπαλοί του (Νέα Δημοκρατία, Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου) έστησαν εκ του μηδενός μια υπόθεση για να αφανίσουν τον Ανδρέα Παπανδρέου και να διαλύσουν το ΠΑΣΟΚ.
▶ Σκάνδαλο Κοσκωτά υπήρχε και ήταν θηριωδών διαστάσεων για τα δεδομένα της εποχής. Ο Ανδρέας Παπανδρέου το παραδέχτηκε και ανέλαβε στη Βουλή την πολιτική ευθύνη.
Πολλοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψήφισαν υπέρ της παραπομπής στο Ειδικό Δικαστήριο του Μένιου Κουτσόγιωργα, αναγνωρίζοντας ότι κάτι ύποπτο υπήρχε στις πράξεις και τις παραλείψεις του κορυφαίου υπουργού, που ήταν στενός συνεργάτης του αρχηγού και από τα φαβορί στην κούρσα διαδοχής.
Παραθέτω το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για τον Μένιο Κουτσόγιωργα:
● Για παράβαση του νόμου περί ευθύνης υπουργών: 238 υπέρ της παραπομπής.
● Για υπόθαλψη εγκληματία σε βαθμό κακουργήματος: 235 υπέρ της παραπομπής.
● Για παθητική δωροδοκία σε βαθμό κακουργήματος: 247 υπέρ της παραπομπής.
● Για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος από ιδιοτέλεια σε βαθμό κακουργήματος: 240 υπέρ της παραπομπής.
▶ Ιδιοκτήτες και διευθυντικά στελέχη των μέσων ενημέρωσης που επιτέθηκαν με σφοδρότητα στον Ανδρέα Παπανδρέου και απαιτούσαν τουλάχιστον την παραίτησή του, τον αθώωσαν με τις καταθέσεις τους στο Ειδικό Δικαστήριο, τον στήριξαν με θέρμη μετά την απαλλαγή του και τον αποθέωσαν όταν επέστρεψε στην πρωθυπουργία το 1993.
Πάει πολύ να διαβάζουμε σήμερα σε κείμενα δημοσιολόγων που τότε ζητούσαν με φανατισμό την παραδειγματική τιμωρία του Παπανδρέου και τον εξοστρακισμό του ΠΑΣΟΚ ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται με το «βρόμικο 2018».
Αυτό που επαναλαμβάνεται σε μόνιμη βάση στη δημόσια ζωή είναι ο επιθετικός οπορτουνισμός από ιδιοφυείς κατεργάρηδες και πανούργους ραδιούργους.
Συνεπώς, ο χαρακτηρισμός «βρόμικο» για το ‘89 έχει πολλές διαστάσεις, πολλούς πρωταγωνιστές και μπόλικους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς. Δεν περιορίζεται στα στενά όρια που επιχειρεί να το στριμώξει το ΠΑΣΟΚ. Σ’ ό,τι αφορά τη σύγκριση με το σήμερα πρόκειται για φάρσα και μάλιστα κακής ποιότητας.
- το άρθρο του Τάσου Παππά είναι απο την Εφημερίδα των Συντακτών