Εμείς παραθέτουμε ολόκληρο το κείμενο έστω κι αν πιστεύουμε πως μας αδικεί σε κάποια σημεία ειδικά στην αρχή και έστω κι αν μπερδεύει τα εικαστικά του ΕΘΝΟΥΣ με ιστορικά πρωτοσέλιδα της Ελευθεροτυπίας. Πάντως και σχετικά με το ότι «η γενίκευση στο ονομα "των συντακτών" είναι αθέμιτη»,.. προφανέστατα η Ναταλί Χατζηαντωνίου έχει δίκιο καθώς από τις... μουρμούρες στο ΕΘΝΟΣ εξαιρούνται η ίδια -κατά δήλωσή της- και φυσικά αυτοί που έχουν την ευθύνη του πρωτοσέλιδου της εφημερίδας.
Αναλυτικά το κείμενο της Ναταλί Χατζηαντωνίου:
Επειδή διάβασα παλι σε μια απο τις δυο συγκεκριμένες στηλες ΜΜΕ που μονιμως κι εμμονικά διαστρεφουν την αληθεια σε ο,τι αφορα στο "Εθνος", επειδή λοιπον διαβασα αυτη τη φορά για τη "βουβή μουρμούρα που επικρατεί στους συντάκτες του Εθνους με την καθιερωση πλεον ενος εντελως αφαιρετικου πρωτοσελιδου" ήθελα να πω εκπροσωπωντας τον εαυτο μου οτι εγω χαιρομαι εξαιρετικα τη "Σχολη" των εικαστικών πρωτοσέλιδων που εχει καθιερωθει τους τελευταίους μηνες, σχολιάζοντας πλαγια, αλλοτε χιουμοριστικά , αλλοτε "σκιτσογραφικα", αλλοτε οργισμένα (οπως στην περίπτωση της υποθεσης του Ζακ Κωστόπουλου) την επικαιρότητα. Θα το έλεγα κι αν δεν δούλευα εκει. Η εικαστική ματιά στην ειδησεογραφία προσδίδει ενα ιδιαιτερο κι αναγνωρίσιμο υφος στο πρωτοσέλιδο. Μπορεί ενδεχομένως να μην αρέσει σε καποιους πιο παραδοσιακους ή πιο συντηρητικούς του Τυπου. Δεν ξέρω. Ξερω οτι για μένα και για άλλους ειναι έκπληξη κάθε βράδυ πως θα εικονοποιηθεί ο συνειρμός και το αποσταγμα της πρώτης είδησης απο τον καθ ύλην αρμόδιο. Το έχουν κανει περιστασιακα κι αλλες εφημερίδες στην Ευρώπη κυρίως με φωτογραφίες, αλλα και με εικαστική άποψη κατα καιρούς (και βεβαια ιστορικό παραμενει το κατάμαυρο αλλα και το κατάλευκο πρωτοσέλιδο της Ελευθεροτυπίας). Στο "Εθνος" λειτουργει παντως ως μια άλλη άποψη ενος παράλληλου καιριου αχολιασμου της βασικης είδησης χωρις λεξεις με μια εικαστικότητα άμεση, καθολου εγκεφαλική, αντίθετα με μια αποστολή κάπως ανάλογη μ αυτήν ενος σκίτσου χωρις λεζάντα, αλλα με γνήσια λαικοτητα...Και τελικα βασει μιας δημιουργικής και οχι αυτονόητης δημοσιογραφικής διαδικασίας την οποία αδικούν εξαιρετικά υπογείως κακεντρεχή γενικευτικά σχόλια κι ανυπόγραφα σαν και τα παραπάνω. Η κριτική φυσικα ειναι θεμιτή. Η γενίκευση στο όνομα "των συντακτών" εξαιρετικά αθεμιτη ομως. (Γνωμη μου παντα που λεει κι ένας αγαπημένος συνάδελφος)
