Δεν λυπάσαι για τους Πρετεντέρηδες που έχασαν το βήμα τους

Tα φώτα έχουν χαμηλώσει από καιρό για το Mega και όπου να είναι κλείνουν. Εν δόξη από πλευράς τηλεθέασης, όπου με σβηστή μηχανή έπιασε νούμερα που πλησιάζουν το 10 τοις εκατό (τουλάχιστον μέχρι πριν 2-3 εβδομάδες). Εν πλήρη παρακμή κατά τα άλλα, με τα χρέη θηλιά στον λαιμό του,
εγκαταλειμμένο από τους μετόχους, με τους εργαζόμενους για μήνες..
και μήνες απλήρωτους και με το σφυρί του δημοπράτη έτοιμο να σημάνει την έναρξη για την εφόρμηση των δανειστών.
Είναι να λυπάσαι; Φυσικά είναι! Και ας έχεις σκάσει τόσες φορές για την πολιτική εργαλιοποίηση του καναλιού που θα μείνει στην ιστορία ως Μεγάλο, αλλά και ως ένα όχημα –το πιο βαρύ φορτηγό!– για τη μεταφορά συμφερόντων, τον πλάγιο προσηλυτισμό ψηφοφόρων, την πολιτική επιρροή. Λυπάσαι πρώτα απ' όλα και πάνω απ' όλα για τους εργαζόμενους, αλλά και γιατί το Mega υπήρξε σταθμός στην ψυχαγωγία και στην ενημέρωση του Έλληνα. Δεν λυπάσαι για τους Πρετεντέρηδες που έχασαν το βήμα τους. Λυπάσαι γιατί με το Mega άλλοι από εμάς μεγαλώσαμε, άλλοι μεστώσαμε ηλικιακά, άλλοι ωριμάσαμε και γεράσαμε.
- διαβάστε τη συνέχεια στο harddog-sport ΕΔΩ