πάρουμε λοιπόν από την ανάποδη για να καταλήξουμε στο επίδικο, που πέρασε, όπως ήταν αναμενόμενο, στα ψιλά.
Ας υποθέσουμε πως βγαίνει η Σβίγκου για παράδειγμα σε μια τηλεοπτική εκπομπή και χρεώνει στη Νέα Δημοκρατία την τοποθέτηση σε θέση ευθύνης ενός ανθρώπου που στο παρελθόν έχει πάει σε δικαστήριο και έχει υπερασπιστεί κάποιο λαμόγιο του πολιτικού συστήματος και η συγκεκριμένη καταγγελία αποκαλύπτεται εντός πενταλέπτου πως δεν είναι τίποτε άλλο από ένα καραμπινάτο ψέμα όπως όλα αυτά που κυκλοφορούν ευρέως στα πιο φθηνά παραμάγαζα του Διαδικτύου.
Αν λοιπόν η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ είχε υποπέσει σε τέτοιο ατόπημα ένα ολόκληρο σύστημα θα είχε ανέβει στα κάγκελα και θα ζητούσε τον παραδειγματικό αποκεφαλισμό της Σβίγκου στην πλατεία Συντάγματος. Αυτά σε περίπτωση που η γκέλα είχε γίνει από ΣΥΡΙΖΑ μεριά, γιατί, όταν ο γκεμπελισμός είναι "γαλάζιας" προέλευσης, το σύστημα σφυρίζει αδιάφορο και στην καλύτερη των περιπτώσεων θα σου απαντήσει με ένα “ε, και τι έγινε;”.
Γιατί τι έγινε και αν ο κ. Κυρανάκης βγήκε στον ΣΚΑΙ και ξεφούρνισε ένα χονδροειδέστατο ψέμα προκειμένου να υπηρετήσει το ασθενικό του αφήγημα περί σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ με τη διαπλοκή και τα σκάνδαλα των Γιάννων και των Άκηδων;
Είδατε εσείς καμιά αντίδραση;
Είδατε εσείς κανέναν να ζητεί τον αποκεφαλισμό του αναπληρωτή εκπρόσωπου Τύπου της Ν.Δ. για την άνεση με την οποία βάφτισε έναν ανυποψίαστο άνθρωπο ως μάρτυρα υπεράσπισης του Γιάννου Παπαντωνίου; Όχι.
Και το όχι είναι διπλό, καθώς το ένα αφορά την προστασία που η πλειονότητα των ΜΜΕ παρέχει στα στελέχη της Ν.Δ. και το δεύτερο αφορά την άρνηση να σχολιαστεί η ανοησία του Κυρανάκη, που, στη βιάση του να στοχοποιήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, έφτασε να “ποινικοποιήσει” όλους όσοι εμφανίζονται σήμερα να δηλώνουν με τις υπογραφές του τη στήριξή τους στον Γιάννο Παπαντωνίου.
Και αυτό το δεύτερο είναι που υποδηλώνει πως η βλακεία είναι ισχυρότερη ακόμη και του ψέματος.
Πέτρος Κατσάκος / Στα ψιλά / Αυγή
