Ο,τι πουν λέγεται και για πρώτη φορά. Δεν έχει ξανακουστεί. Γιατί τίποτε δεν έχει συμβεί πριν γεννηθούν, όλα ξεκίνησαν με το που βγήκαν από το μαιευτήριο.
Από την άλλη, ο,τι δεν τους.. αρέσει ή δεν τους βολεύει το αποποιούνται ως μη γενόμενο. Το μόνο που δεν αποποιούνται είναι βέβαια την πολιτική, οικογενειακή τους παράδοση και κληρονομιά.
Λογικό λοιπόν το να νομίζουν ότι όλα τους ανήκουν. Και η εξουσία και το κόμμα και η Αθήνα και αυτά κι εκείνα και όλα όσα έχουν μέσ’ στην καρδιά.
Γι’ αυτό και όταν επεξεργάζονται τα όποια συνθήματα μίας εκστρατείας τους καθόλου δεν ενδιαφέρονται αν αυτά έχουν ειπωθεί στο παρελθόν κι αν φέρουν ήδη κάποιο βάρος, πολιτικό ή ιστορικό.
Τα συνθήματα, αφού τα σκέφτηκαν αυτοί, τους ανήκουν. Αρα διεκδικούν ό,τι τους ανήκει και όχι κάτι που θα μπορούσε να τους προσφερθεί από την κοινωνία ως δική της ελεύθερη επιλογή μέσω της ψήφου.
Δεν διεκδικούν. Απαιτούν. Την επιστροφή αυτού που δικαιωματικά νομίζουν ότι τους ανήκει. Με βάση το κληρονομικό δίκαιο.
«Denn heute gehört uns Deutschland» («Η Γερμανία μας ανήκει») έλεγε το τραγουδάκι της Χιτλερικής νεολαίας και συνέχιζε: «Und morgen die ganze Welt» («Και αύριο όλος ο κόσμος»).
Αλλά είπαμε, όταν τραγουδιόταν αυτό το άσμα εκείνοι δεν είχαν γεννηθεί ακόμη…
- από το alterworldnews