Η πίσω σελίδα μιας φωτογραφίας

Τριάντα πέντε χρόνια είναι ένα σοβαρό χρονικό διάστημα ώστε ένας ώριμος σε ηλικία ή και σχετικά νέος άνθρωπος να έχει φύγει από τη ζωή. όμως η αγωνία των επιζώντων να προλάβουν να περισώσουν όσο γίνεται περισσότερες μαρτυρίες γι’ αυτούς που έχουν φύγει για πάντα, μεγαλώνει βασανιστικά, πολύ περισσότερο όταν αισθάνονται και οι ίδιοι κατά την ανεπανάληπτη έκφραση του Αλέξη Μινωτή «υποψήφιοι απόντες». Αν και σήμερα πολύ λίγο θα τους ενδιέφερε το όνομα που είχαν ενόσω.. ζούσαν, εμείς ας τους μνημονεύσουμε με τα κατά κόσμον ονόματά τους: Τατιάνα, Ιάκωβος, Γιάννης, Ανακρέων.
Η φωτογραφία, λέει, είναι του 1983. Βρίσκεται στη σελίδα 73 του άλμπουμ «Εβδομήντα Χρόνια Ελληνική Ραδιοφωνία». Αλλα δέκα χρόνια πριν από τώρα. Είναι τραβηγμένη στο στούντιο του Τρίτου Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Τι όμως μπορεί να περιέχει το κάδρο μιας φωτογραφίας; Φυσικά, τα πρόσωπα, θα μου πεις. Αλλά μόνο αυτά; Φυσικά και τα στοιχεία του περιβάλλοντος χώρου. Μια κονσόλα – αντικείμενο προϊστορίας πια -, την ηχομόνωση του τοίχου, το τηλέφωνο, την πόρτα… αυτά. Ολα για τις ανάγκες της εκπομπής «Πορτρέτα δημιουργών». Αυτά λοιπόν και τελειώσαμε; Να γυρίσω σελίδα;
- διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου που υπογράφει ο Κώστας Καναβούρης στα ΝΕΑ ΕΔΩ