Και βλέπουμε τον κόσμο μέσα από αυτά.
Τα γυαλιά αυτά είναι το περίπλοκο, δαιδαλώδες σύστημα των προσωπικών μας προκαταλήψεων.
Κάποιοι βασικοί φακοί είναι κοινοί σε πολλούς, είμαστε en masse..
φασίστες, αντι-φασίστες, ομοφοβικοί ή μη, αλλά οι αποχρώσεις είναι ατελείωτες και το αποτέλεσμα είναι μοναδικό για τον καθέναν.
Μην τολμήσει να πεταχτεί κανείς και να πει "εγώ δεν έχω προκαταλήψεις", δεν έχει γεννηθεί ο άνθρωπος που δεν επηρεάζεται από τα όσα του μαθαίνουν από παιδί, από τα όσα βλέπει γύρω του, από τα όσα φτάνει να θεωρεί τόσο αυτονόητα που δεν τα εκλαμβάνει ο ίδιος καν ως προκαταλήψεις, αλλά ως γενικές αλήθειες.
Ο Νίτσε έγραψε ότι οι αρχαίοι Αθηναίοι ήταν τόσο πεπεισμένοι για την ύπαρξη των θεών τους, που συχνά κάποιος από αυτούς περπατούσε στην Αγορά και νόμιζε ότι είδε να περπατάει ανάμεσα στο πλήθος η Αθηνά, ή ο Απόλλωνας. Πήγαινε σπίτι του μετά και περιέγραφε με λεπτομέρειες στην οικογένειά του τι φόραγε η Αθηνά, κανείς δεν τον αμφισβητούσε, ήταν απόλυτα λογικό να συμβαίνει αυτό, αφού η Αθηνά υπήρχε και ζούσε ανάμεσά τους.
Σήμερα γελάμε με αυτή την ανοησία των αρχαίων Αθηναίων, αλλά όχι με το γεγονός ότι κάνουμε επικλήσεις σε έναν σεβάσμιο γέροντα με λευκή γενειάδα, κάτι που πιθανώς θα κάνει τους απογόνους μας να γελάνε και ούτω καθ' εξής.
Είναι διαρκής η μάχη του ανθρώπου με τις προκαταλήψεις του, μάλλον για να είμαι πιο ακριβής, οφείλει να είναι.
Και αυτό που πρέπει να αμφισβητούμε διαρκώς και πιο φανατικά είναι αυτό που θεωρούμε αυτονόητο.
Εκεί κρύβονται οι μεγαλύτερες προκαταλήψεις.
Σε αυτό που θεωρούμε de facto ως αλήθεια.
- από το fb της Μαρίας Δεδούση
φασίστες, αντι-φασίστες, ομοφοβικοί ή μη, αλλά οι αποχρώσεις είναι ατελείωτες και το αποτέλεσμα είναι μοναδικό για τον καθέναν.
Μην τολμήσει να πεταχτεί κανείς και να πει "εγώ δεν έχω προκαταλήψεις", δεν έχει γεννηθεί ο άνθρωπος που δεν επηρεάζεται από τα όσα του μαθαίνουν από παιδί, από τα όσα βλέπει γύρω του, από τα όσα φτάνει να θεωρεί τόσο αυτονόητα που δεν τα εκλαμβάνει ο ίδιος καν ως προκαταλήψεις, αλλά ως γενικές αλήθειες.
Ο Νίτσε έγραψε ότι οι αρχαίοι Αθηναίοι ήταν τόσο πεπεισμένοι για την ύπαρξη των θεών τους, που συχνά κάποιος από αυτούς περπατούσε στην Αγορά και νόμιζε ότι είδε να περπατάει ανάμεσα στο πλήθος η Αθηνά, ή ο Απόλλωνας. Πήγαινε σπίτι του μετά και περιέγραφε με λεπτομέρειες στην οικογένειά του τι φόραγε η Αθηνά, κανείς δεν τον αμφισβητούσε, ήταν απόλυτα λογικό να συμβαίνει αυτό, αφού η Αθηνά υπήρχε και ζούσε ανάμεσά τους.
Σήμερα γελάμε με αυτή την ανοησία των αρχαίων Αθηναίων, αλλά όχι με το γεγονός ότι κάνουμε επικλήσεις σε έναν σεβάσμιο γέροντα με λευκή γενειάδα, κάτι που πιθανώς θα κάνει τους απογόνους μας να γελάνε και ούτω καθ' εξής.
Είναι διαρκής η μάχη του ανθρώπου με τις προκαταλήψεις του, μάλλον για να είμαι πιο ακριβής, οφείλει να είναι.
Και αυτό που πρέπει να αμφισβητούμε διαρκώς και πιο φανατικά είναι αυτό που θεωρούμε αυτονόητο.
Εκεί κρύβονται οι μεγαλύτερες προκαταλήψεις.
Σε αυτό που θεωρούμε de facto ως αλήθεια.
- από το fb της Μαρίας Δεδούση
