Tα παιδιά που ονειρευόντουσαν να γίνουν δημοσιογράφοι

Οι Σαϊτάρχες, ο Γαβράς και τα ανεβαστήρια

Ενας ελαφρύς κυματισμός παρατηρήθηκε στον απέραντο βάλτο της ελληνικής "ενημέρωσης" με την "γκάφα" της "είδησης" για το "θάνατο" του Κώστα Γαβρά, στις 30 Αυγούστου.
Η ιστορία λίγο πολύ γνωστή. Ενας ιταλός δάσκαλος-δημοσιογράφος υποδυόμενος στο Twitter την..
ελληνίδα υπουργό Πολιτισμού "ανακοινώνει" το θάνατο του σκηνοθέτη. Μεγάλα ξένα Μέσα και σχεδόν ΟΛΑ τα ελληνικά αναμεταδίδουν το ψεύτικο tweet και θρηνούν για τον "μακαρίτη". Η απάτη αποκαλύπτεται σχεδόν αμέσως από ένα αμερικανικό site και σχεδόν ταυτόχρονα από την ΕΡΤ δημοσιογράφοι της οποίας επικοινωνούν με το Γαβρά. Την ίδια στιγμή τα όρνεα των ιδιωτικών τηλεοράσεων εξαπολύουν επιθέσεις κατά της υπουργού Πολιτισμού καλώντας την να παραιτηθεί.
Το θέμα παίρνει διαστάσεις καθώς οι χρήστες των κοινωνικών δικτύων κονιορτοποιούν για μία ακόμη φορά την ούτως ή άλλως μηδαμινή αξιοπιστία των ελληνικών ΜΜΕ και των "λειτουργών" τους.
Κάποιοι, οι πιο ρομαντικοί, απαιτούν μία "συγνώμη", ένα "άνθρωποι είμαστε, λάθη κάνουμε". Ματαίως!
Κανάλια και "ενημερωτικοί" ιστότοποι που έκαναν λόγο για "ΕΚΤΑΚΤΟ: Θρήνος και σπαραγμός για τον Γαβρά" και "Γκάφα ολκής από τη νέα υπουργό" απλώς εξαφανίζουν το θέμα και στη θέση του δημοσιεύουν τα περί της απάτης. Σαν να μην τρέχει τίποτα...
Οι τελευταίοι πολίτες που "έπεσαν από τα σύννεφα" γι' αυτή την συμπεριφορά των "ενημερωτών" τους μάλλον δεν έχουν ιδέα για το πως λειτουργούν τα ΜΜΕ και ιδιαίτερα τα Νέα Μέσα στην Ελλάδα. Δεν ξέρουν ούτε τις συνθήκες ούτε και τους ρόλους και όρους δουλειάς εκεί μέσα. Ο,τι δηλαδή τα περισσότερα τα κατέχουν κάτι τριτοτέταρτης διαλογής παλιοί δημοσιογράφοι, άντε και μερικά πρώην στελέχη μεγάλων ή μεσαίων εφημερίδων μαζί με δύο-τρεις κανονικούς δημοσιογράφους που κάνουν διπλό μεροκάματο για να τα βγάλουν πέρα και δεκάδες "ανεβαστήρια". Ετσι ονομάζουν οι σαϊτάρχες τα νέα παιδιά που είναι υποχρεωμένα έναντι 200-300 ευρώ το μήνα να "ανεβάζουν" με copy-paste περί τις 60 ειδήσεις ο καθένας, στη βάρδιά του (8ωρο και βάλε).

Από που κάνουν το copy-paste;
Πρώτα και κύρια από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, το οποίο λεηλατούν κανονικά (οι σαϊτάρχες σπανίως πληρώνουν την συνδρομή τους σε αυτό).
Μετά από Δελτία Τύπου και Non-papers εταιρειών και κομμάτων.
Υστερα αλληλοκανιβαλίζονται αντιγράφοντας, ό,τι δεν έχουν προλάβει, από άλλα ενημερωτικά sites.

Στα "καλά" μαγαζιά υπάρχουν και "ανεβαστήρια" -οι σύγχρονοι προλετάριοι των ΜΜΕ, παιδιά που ονειρευόντουσαν να γίνουν αληθινοί δημοσιογράφοι και έγιναν οι Ολιβερ Τουίστ της δημσιογραφίας μαθαίνοντας την δημοσιογραφική απάτη από τα πρώτα τους βήματα- που ξέρουν αγγλικά και μεταφράζουν κανένα κείμενο από μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία ή σκανδαλοθηρικά site παρακολουθώντας τα μέσα από το Twitter ή το Facebook.
Η συνταγή της ελληνικής "ενημέρωσης" είναι κοινή και όλοι οι σαϊτάρχες την επιβάλλουν στους εργαζομένους τους, τα ποσοστά των συστατικών της διαφέρουν ελάχιστα:

• "Πολιτικά βαράμε τον τάδε, τον τάδε και τον δείνα και στηρίζουμε εκείνον, εκείνον και τον άλλο".
• "Κοινωνικά μας ενδιαφέρει το δυστύχημα, το αίμα, ο βιασμός, η παιδοφιλία και ο Ρουβίκωνας"
• "Οικονομικά γράφουμε όλα όσα θα φέρουν στα πρόθυρα της αυτοκτονίας τον αναγνώστη"
• "Αθλητικά γράφουμε κυρίως για την ομάδα του κρυφού ή φανερού χρηματοδότη μας"
• "Για τράπεζες ΔΕΝ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ"
• "Για επιχειρήσεις που μας στηρίζουν ΔΕΝ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ"
• "Για τους κολλητούς του σαϊτάρχη ΔΕΝ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ"
• "Κάθε τρίτη πολιτική ή κοινωνική είδηση προσθέτουμε και τον κώλο μία διάσημης ή άσημης σε παραλία"
• "Αν κάνουμε κανένα λάθος, απλά το σβήνουμε και το ξεχνάμε. Πολλοί το είδαν, λίγοι το πρόσεξαν!"
• "Δεν μας ενδιαφέρει να ενημερώσουμε, μας ενδιαφέρει να γράψουμε νούμερα επισκέψεων για να τα πάμε σε εκείνον τον ηλίθιο τον διαφημιζόμενο ή τον διαφημιστή του να μας δώσει κανένα χιλιάρικο τώρα που κόπηκε και το ΚΕΕΛΠΝΟ"

Τόσο απλά. Τόσο εύκολα.
Ποιά συγνώμη και ποιά επανόρθωση να κάνουν λοιπόν όλοι αυτοί που "θανάτωσαν" τον Γαβρά επειδή, λέει, την "πάτησε και το Associated Press";
Σταγόνα στον ωκεανό με τα βαλτόνερα.
Σταγόνα που δεν αρκεί για να ξεχειλίσει το ποτήρι της "κοινής γνώμης" και να τους στείλει για πάντα στον αγύριστο.
Μια διαρκής ντροπή. Μια διαρκής ανωμαλία. Ενα μεταστατικό καρκίνωμα όχι μόνο για τη δημοσιογραφία, αλλά για την ίδια τη Δημοκρατία.

Andreas ANEMOS / anemosnaftilos